موشکباران تهران در خرداد ۱۳۶۴؛ جنگ شهرها
روزنامه هفت صبح، آرش خوشخو | یک:دیروز در پاورقی مربوط به عملیات کربلای۴ و ۵ باید به این اشاره میشد که عملیات کربلای۴ در سوم دیماه ۱۳۶۵ و عملیات کربلای پنج در ۱۹دیماه ۱۳۶۵ شروع شدند و فتح جزیره فاو مربوط به یکسال قبل و اسفند ۱۳۶۴ بوده است.
* دو: بمباران مناطق غیرنظامی از سیاستهای وحشیانه حکومت صدام حسین بود. شهرهای مرزی بارها مورد حمله قرار گرفتند. در این میان تهران هم در فواصل زمانی متناوب در جرگه این اهداف بود. فاصله بیش از ۶۰۰کیلومتری تهران تا مرز عملیات، بمباران تهران را پیچیده ساخته بود. یکی از بدترین دورههای بمباران تهران مربوط به خرداد سال ۱۳۶۴ است.
در روزهای پنجخرداد(سهمرتبه صبح و بعدازظهر و شب)، ۱۱خرداد، ۱۲خرداد(اصابت بمب به یک مهمانی تولد در کوی نصر یا همان گیشا در تهران و شهید شدن ۴۰نفر)، ۱۵خرداد، ۱۷خرداد(حمله به سعادتآباد)، ۱۹خرداد و ۲۱خرداد. ماحصل این بمبارانهای زنجیرهای، ساخت پناهگاه در مناطق مختلف شهر بود. در همین دوران ایران هم با حملات موشکی به بغداد و چندبار بمباران این شهر واکنش نشان داده بود.
دزفول و اندیمشک و کرمانشاه از مهمترین اهداف حملات هوایی و موشکی عراق بودند. در هفتم تیر ۱۳۶۶ عراق با بمباران شیمیایی سردشت جهانیان را شوکه کرد. حمله شیمیایی به مردم عادی از شگفتانگیزترین نمونههای درندهخویی حکومت بعث بود. در این بمباران شیمیایی ۱۱۰نفر از مردم این شهر شهید شدند و بیش از ۸۰۰۰نفر مصدوم.
اما داستان اصلی در اسفند سال ۱۳۶۶ رخ داد. از عملیات کربلای۵ یکسال گذشته بود و جنگ به بنبست رسیده بود. طی ۵۰روز جهنمی و از ۱۰اسفند، عراق برای وادار ساختن ایران به پایان جنگ، ۱۸۹موشک به شهرهای بزرگ ایران شلیک کرد که ۱۳۵فروند آن مستقیما در تهران فرود آمد. این موشکها از نوع اصلاحشده اسکاد بی(ساخت شوروی) بودند و از دقت بسیار کمی برخوردار بودند .
اما حضور ناگهانیشان بر آسمان شهر و اینکه در هر ساعتی میتوانستند شلیک شوند و مثل بمبارانهای هوایی مختص تاریکی هوا نبودند، تشویش شدیدی را بر بخشی از مردم پایتخت عارض کرده بود. بیش از ۷۰۰نفر در این موشکبارانها شهید شدند و حدود یکسوم جمعیت شهر ترجیح دادند مهاجرت کنند.
دانشگاهها و مدارس و بسیاری از ادارات دولتی بسته شدند و شرایط ویژهای بر شهر حاکم شد.
به جز تهران، قم و اصفهان هم در این ایام بهشدت مورد حملات موشکی عراق قرار گرفتند. در جواب این حملات ایران نیز در این بازه ۵۰روزه، ۷۷موشک به سمت عراق شلیک کرد که اکثر آنها در بغداد فرود آمدند.
موشکهای ایران هم از نوع اسکاد بی بودند که در کره شمالی و لیبی اصلاحاتی روی آنها صورت گرفته بود. این موشکباران در اردیبهشت سال ۱۳۶۷ به پایان رسید. دیگر میشد حس کرد که جنگ در این بنبست دوطرفه به روزهای آخر خود نزدیک شده است. دوماه بعد، این پیشبینی محقق شده بود.