مورد جالب آقای طبرسی درباره واکسنهای تولید داخل
روزنامه هفت صبح | یکی از پزشکانی که از روزهای اول شیوع کرونا اسم و تصویر او بارها در رسانهها دیده شد، دکتر داود پیامطبرسی است. او در کنار چهرههایی مثل محمدرضا هاشمیان و مینو محرز همپای مدیران ارشد وزارت بهداشت و ستاد مقابله با کرونا در این حدود یکسال و نیم اخیر در رسانهها حضور فعال داشتند. پیامطبرسی البته مدتی بود که حضورش کمرنگ شده بود و حالا یکبار دیگر با اظهاراتی متفاوت و تند به صدر اخبار برگشته.
او در مورد ناهمخوانی آمار واکسنهای تولید داخل و ماجرای واکسن پاستور نکات تازهای گفته که بازتاب وسیعی در رسانهها داشته و جلوتر به آن میپردازیم. در مورد خود او اما باید بگوییم متولد اردیبهشت ۱۳۵۲ و فارغالتحصیل دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در رشته فلوشیپ بیماریهای عفونی در بیماران مبتلا به نقص ایمنی است. او در حال حاضر بهعنوان رئیس بخش عفونی بیمارستان مسیح دانشوری معرفی میشود.
بیمارستانی در دارآباد تهران که ریاست آن برعهده علیاکبر ولایتی است. نکته جالب اینکه طبق اطلاعات سامانه علمسنجی اعضای هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، پیام طبرسی ۸۷ مقاله مشترک با علیاکبر ولایتی دارد. طبرسی از همان روزهای اول شیوع کرونا مرتب در اینستاگرامش درباره این بیماری اطلاعرسانی میکرد و انتقادات تند و تیزی هم نسبت به مدیریت کرونا در کشور داشت. اولین پست صفحه او هم که در حال حاضر در دسترس است، درست مربوط به چند روز بعد از شیوع کروناست و این روند ادامه داشته تا الان که تعداد فالوئرهای او به ۷۲هزار نفر رسیده.
پیام طبرسی البته یک مسئولیت اجرایی مهم دیگر هم در این فاصله گرفت. او عضو تیم کارآزمایی بالینی واکسن ایرانی کووبرکت است و در تمام مراسم رونمایی واکسن و اجرای فاز اول و دوم آن هم در کنار مسئولان وزارت بهداشت و ستاد اجرایی فرمان امام در صف اول حضور داشت. واکسنی که در کارخانه خط تولید اختصاصی گروه دارویی برکت در ساوجبلاغ استان البرز تولید میشود. بنابراین توضیحات اخیر او درباره واکسنهای مفقودی برکت شاید از این لحاظ که خودش یکی از دستاندرکاران تولید آن است، حائز اهمیت باشد.
دیروز البته در گزارش جداگانهای از قول حجت نیکیملکی مسئول روابط عمومی ستاد اجرایی نوشتیم که ۱٫۲میلیون دُز از واکسنها هنگام پُر کردن ویال (ظرف شیشهای حاوی واکسن) از بین رفته. بخشهایی از اظهارات اخیر پیامطبرسی را بخوانید:
برخی از واکسنهای داخلی قابلیت تولید انبوه ندارند و به مرور زمان از چرخه خارج میشوند، اما دولت باید اقدامات تولیدی خود را متوجه واکسنهایی کند که این قابلیت را داشته باشند. متاسفانه تنها حدود یکدرصد از افراد واکسینه شدهاند و باید متوجه باشیم که وعدهها بهجایی نمیرسد و نیاز به اقدامات عملی است.
هنوز ما نمیتوانیم بر واکسن داخلی تکیه کنیم؟ بهتر است بگویم نمیدانم، از یکسو سازندگان میگویند واکسنها به وزارت بهداشت تحویل داده شده، اما وزارت بهداشت میگوید که دریافتیای با این مشخصات، نداشته و ما هنوز خودمان گیج هستیم که چه اتفاقی افتاده است. مسئله این است که سازندگان واکسن برکت میگویند یک میلیون دُز به وزارت بهداشت تحویل دادهاند اما وزارت بهداشت اظهار میکند که هیچ واکسنی دریافت نکرده و معلوم نیست این واکسنها الان کجاست. یا شاید هم وزارت بهداشت تحویل گرفته اما تزریق نکرده است. مسئله واضح است، این واکسن با نگهداری و انباشت تاثیری بر سلامت جامعه نمیگذارد، حالا این واکسن کجا است تکلیفش را باید معلوم کنند.
در رابطه با واکسن پاستور هم سفارت کوبا اظهاراتی متفاوت از آنچه که مسئولان ما میگویند داشت، این سفارت اعلام کرد این واکسن ایرانی- کوبایی نیست و کاملا کوبایی است و ما آن را برای تحقیقات به ایران دادیم که ایرانیها به آن مجوز اضطراری مصرف دادند، مسئله این است که ما باز باید از کوبا واکسن را خریداری کنیم و مال ما حساب نمیشود. تا الان گزارشی مبنی بر تزریق واکسن ایرانی ارائه ندادهاند، مگر همانهایی که در کلینیکال تریال استفاده میشوند که تا الان تنها ۲۰هزار عدد برای تحقیقات و به افراد مشخص در فرآیند آزمایش تزریق شده است.