کاربر گرامی

برای استفاده از محتوای اختصاصی و ویدئو ها باید در وب سایت هفت صبح ثبت نام نمایید

با ثبت نام و خرید اشتراک به نسخه PDF روزنامه، مطالب و ویدئو‌های اختصاصی و تمامی امکانات دسترسی خواهید داشت.

کدخبر: ۲۶۸۴۵۶
تاریخ خبر:

معمای کشف صدها کفش‌ نایک در سواحل مختلف دنیا

در طول سال گذشته صدها جفت کفش‌ ورزشی پوشیده نشده در سواحل مختلف دنیا، از برمودا تا باهاما و از ایرلند تا اورکنی پیدا شدند. اما این که چرا این اتفاق افتاده و دلیلش چیست، سوالی است که دانشمندان به دنبال جوابی برای آن هستند.

در سپتامبر ۲۰۱۸، در جزیره فلورس واقع در مجمع‎الجزایر آزور، گوی ریبیرو متوجه چیزهای عجیبی شد که آب با خود به ساحل می‎آورد. تعداد این اشیاء در ابتدا انگشت‎شمار بود؛ اشیا معمولی گم شده که در مقایسه با میزان زباله‎ای که انسان‎ها وارد آب اقیانوس‌ها می‎کنند ناچیز به حساب می‎آمد. کمی بعد اما معلوم شد آنچه آب به سواحل مجمع‎الجزایر آزور می‎آورد بخشی از یک مجموعه بزرگ‎تر است.

کتانی، دمپایی‎های لاانگشتی و انواع و اقسام کفش‎های دیگر به طور مرتب با آب به ساحل آورده می‎شدند و این موضوع نظرها را به خود جلب کرد. این کفش‎ها همه برند و مدل یکسان داشتند و روی اتیکت پشت زبانه دست کم بعضی از آن‎ها تاریخ تولید یکسانی هم چاپ شده بود. جالب‏تر این که هیچ کدام از این کفش‎ها و دمپایی‎ها ظاهرا تا حالا پوشیده نشده بودند.

در ماه‎های بعد، آقای ریبیرو نزدیک به ۶۰ کفش ورزشی نایک و تعداد زیادی کفش تولید برندهای دیگر در ساحل پیدا کرد. موضوعی که خبرش به ت۱دریج همه جا پیچید.

هفت ماه بعد، دو هزار و ۲۵۰ کیلومتر آن‎‎طرف‎تر، در کورنوال بریتانیا تریسی ویلیامز متوجه اتفاقی مشابه شد. او می‎گوید: "یکی از دوستانم که در ایرلند زندگی می‎کند از من پرسید در ساحل کفش پیدا کرده‎ام. روز بعد به ساحل رفتم و چند تایی پیدا کردم. نظافتچیان ساحل و ساحل‏روب‎ها معمولا با هم در تماسند. به همین دلیل وقتی آب اشیا خاصی را با خود می‎آورد زود مطلع می‎شویم و دنبالش می‏گردیم."

علاوه بر مجمع‎الجزایر آزور و جنوب غربی انگلستان، سواحل برمودا، باهاما، فرانسه، ایرلند، اورکنی و جزایر مانش هم تاکنون شاهد اتفاقی مشابه بوده‎اند.

آقای ریبیرو می‎گوید: "طبق تحقیقاتی که من انجام داده‎ام، این کفش‎ها احتمالا متعلق به ۷۰ تا ۷۶ کانتینری هستند که از عرشه کشتی مارکس شانگهای به آب افتاده‎اند."

اوایل بهار سال گذشته، کشتی کانتینری مارکس شانگهای با ۳۲۴ متر طول و گنجایش بیش از هزار کانتینر، از نورفک در ایالت ویرجینای آمریکا به سمت جنوب ساحل شرقی آمریکا و شهر چارلستون در کارولینای جنوبی در حرکت بود این کشتی عصر روز سوم مارس، در ۱۷ مایلی خلیج کوچک اورگان در نزدیکی ساحل کارولینای شمالی گرفتار طوفان شد و باد شدید و امواج خروشان آب تعدادی از کانتیرهای آن را از عرشه به آب انداخت.

در آن زمان رسانه‎ها گزارش دادند که نیروهای امدادی موفق به پیدا کردن ۹ کانتینر معلق روی آب شدند. اما هفت تا از آن‎ها کمی بعد زیر آب رفتند.

نمی‎توان با قطعیت گفت که همه کفش‎های پیدا شده متعلق به کشتی مارکس شانگهای بوده‌اند. هم زودیاک ماریتیم، کمپانی مالک این کشتی و هم شرکت تولید پوشاک نایک ترجیح دادند به سوالات بی‌بی‌سی در این رابطه پاسخ ندهند. با این حال دو برند کفش با نام‎های "تراینگل" و " گریت وولف لاج" تأیید کردند محصولاتشان که در ساحل پیدا شده بخشی از بار کشتی مارکس شانگهای بوده‎ است.

آقای ریبیرو البته تنها نظافتچی ساحل نیست که معتقد است این کفش‎ها از کشتی مارکس شانگهای آمده‌اند. لیام مک‌نامارا، از شهر کانتی کلیر در ساحل غربی ایرلند بیش از ۱۰۰ لنگه کفش پیدا کرد که بیشترشان نایک بودند. به عقیده او این کفش‎ها " به طور قطع" از این کشتی باربری به آب افتاده‎اند. او می‎گوید: " یک کمپانی گفته باری که در این کشتی داشته گم شده و یک شرکت دیگر هم زیر آب رفتن محموله‎اش را تأیید کرده است. سر و کله این کفش‎ها همه جا پیدا شده است."

لارن آیلز، عضو انجمن حفاظت از دریا و اقیانوس‎ها می‎گوید: " این‎ها هر چه هستند - چه به کف اقیانوس بروند چه آب آن‎ها را به ساحل بیاورد - تأثیری زیان‎بار بر حیات وحش دریایی خواهند داشت. این کفش‎ها با گذشت زمان به میکروپلاستیک تجریه خواهند شد، ذرات بسیار ریز پلاستیکی که تأثیری بسیار زیادی بر حیات وحش شگفت‎آور بریتانیا و تمام دنیا خواهند داشت."

خانم آیلز در پاسخ به این سوال که ورود محتویات این کانتینرها به اقیانوس چه میزان آلودگی ایجاد خواهد کرد، می‎گوید: "فکر نمی‎کنم اطلاعات کافی برای رسیدن به یک نتیجه قطعی وجود داشته باشد."

بنا بر تخمین شورای جهانی حمل و نقل آبی از مجموع ۲۱۸ میلیون کانتینری که سالانه توسط کشتی‎های باربری منتقل می‎شوند، کمی بیش از ۱۰۰۰ کانتینر به آب می‌افتند. دکتر کرتیس ابسمیر، دانشمند اقیانوس‎شناس اوایل دهه ۱۹۹۰ به نایک کمک کرد محموله کفش‎هایش را که در آب افتاده بود جمع کند. او معتقد است رقم واقعی احتمالا بالاتر از این است: "این رقمی است که این صنعت دوست دارد مطرح کند. من فکر می‎کنم هر سال چندین هزار کانتیتر در آب می‎افتند. سوال اصلی اما این است آن‎ها حاوی چه چیزی هستند؟"

دکتر ابسمیر می‎گوید دانستن جواب این سوال دست کم به تخمین میزان باری که به دریا ریخته شده، کمک می‎کند: " یک کانتینر گنجایش حدود ۱۰ هزار کفش کتانی را دارد. بنابراین اگر ۷۰ کانتیتر را در ده هزار کفش کتانی ضرب کنیم، متوجه می‎شویم حداکثر ۷۰۰ هزار کفش کتانی می‎تواند در آب وجود داشته باشد."

در حالیکه آب تعداد زیادی از کفش‎های کشتی مارکس شانگهای را به ساحل‎ آورده، تعداد بیشتری از آن‎ها احتمالا در شبکه‎ای از جریان‎های آبی قدرتمند اقیانوس اطلس. شمالی گیر کرده‎ افتاده‎اند.

به گفته دکتر ابسمیر، این که کفش‎ها چه زمانی و کجا پیدا می‎شوند می‎تواند به ما بگوید سرعت این جریان‎های آبی چقدر است: "ایک دور گردش کامل در اقیانوس برای این کفش‌ها نزدیک به سه سال طول خواهد کشید. البته دانشمندان اقیانوس‎شناس زیاد روی این موضوع مطالعه نکرده‎اند. "

دکتر ابسمیر می‎گوید حتی شکل کفش‎ها می‎توانند مشخص کنند آن‎ها دست آخر از کجا سر در می‌آورند: "کفش‎های کتانی پای راست و چپ با ورزش باد در جهت‎های مختلف حرکت می‎کنند و به جاهای مختلفی می‎روند. بنابراین در بعضی از سواحل فقط کفش‎های مربوط به پای چپ پیدا می‎شوند و در برخی دیگر فقط کفش‎های مربوط به پای راست."

کدخبر: ۲۶۸۴۵۶
تاریخ خبر:
ارسال نظر
 
  • safari70

    خبر کم اوردید