معمای میدان گازی عظیم چالوس
روزنامه هفت صبح | یک روز بعد از گفت‌وگوی تلفنی رئیس‌جمهور رئیسی با پوتین که در آن به لزوم انعقاد هرچه زودتر سند جامع همکاری‌های بلندمدت دو کشور یا همان «توافق ۲۰ ساله ایران و روسیه» تاکید شده بود؛ وب سایتی اقتصادی به نام اویل‌پرایس، به نقل از منابعی نزدیک به این قرارداد، مدعی جزئیاتی جدید از قرارداد یک میدان گازی به نام چالوس شد.
خبر کشف این میدان گازی را هم خود این رسانه در اواخر مرداد ماه اعلام کرده و مدعی شده بود: «میدان چالوس دارای ذخایر گازی معادل یک‌چهارم میدان گازی عظیم پارس جنوبی یا حدود ۱۱ فاز آن است.» اما بعد از آنکه رئیس انجمن صنفی CNG در کشور اعلام کرد که ایران طبق توافق با روسیه حق برداشت از گاز این منطقه را ندارد، شرکت نفت دریای خزر، اساسا وجود این میدان گازی را تکذیب کرد.
با این حال اویل پرایس مدعی است که نه تنها این میدان وجود دارد بلکه «با کشف دو میدان گازی چالوس کوچک و چالوس بزرگ، دیگر روسیه دارای بزرگ‌ترین ذخایر گازی جهان نیست و این جایگاه به ایران واگذار شده است.»حالا سایر جزئیات قرارداد چند تریلیون دلاری ایران در مورد این میدان گازی را بخوانید:
یک: روسیه توانسته (سهم قابل توجهی) را در اکتشاف میدان بزرگ گاز چالوس ایران به دست آورد؛ اقدامی که می‌تواند پیامدهای اقتصادی و ژئوپلیتیکی قابل توجهی به همراه داشته باشد. از یک مقام روسی که به هویت وی اشاره‌ای نشده، نقل شده که: «این اقدام نهایی برای کنترل بازار انرژی اروپا (از سوی روسیه) است.»
دو: بر اساس توافق تازه، شرکت گازپروم روسیه و ترانس‌نفت، در مجموع ۴۰درصد و شرکت ملی نفت چین (سی‌ان‌پی‌سی) و شرکت بزرگ چینی سی‌ان‌او‌او‌سی در مجموع ۲۵درصد و شرکت ملی نفت خزر، تنها ۲۵درصد سهم استخراج را انجام خواهند داد.
سه: گازپروم روسیه مسئولیت کلی مدیریت توسعه چالوس را بر عهده خواهد داشت، ترانس‌نفت ترابری و عملیات مربوطه را انجام می‌دهد، شرکت ملی نفت چین، تامین منابع مالی و ارائه تسهیلات بانکی لازم را انجام می‌دهد و دیگر شرکت بزرگ چینی نیز قطعات زیرساختی و مهندسی را تامین می‌کند.
چهار: اگرچه شرکت نفت خزر به طور اسمی، مسئولیت عملیات محدود ایران در میدان چالوس را بر عهده خواهد داشت، اما مدیریت واقعی در سمت ایران در اختیار شرکت‌های هیدروکربنی نزدیک به (نهادهای نظامی) خواهد بود.
پنج: از آنجا که ذخایر گازی این میدان، بیشتر از چیزی است که تصور می‌شد، قرار است میلیاردها دلار سرمایه اضافی این پروژه، از سوی مؤسسات مالی در آلمان، اتریش و ایتالیا تأمین شود.
واکنش سفارت روسیه به این گزارش
این گزارش در دو روز گذشته مورد توجه رسانه‌ها قرار گرفت و در نهایت سفارت روسیه در تهران در مطلبی تند در صفحه اجتماعی خود در این ارتباط نوشت: «اخبار غیر منطبق با واقعیت که برای چندمین بار در برخی از رسانه‌های غربی انتشار یافته‌است درخصوص اینکه روسیه گویا به طراحی میدان گازی در دریای خزر دسترسی پیدا کرده توجه را جلب نمود.
از نظر آقای لوان جاگاریان سفیر روسیه در ایران چنین انتشاراتی توسط نمایندگان سازمان ویژه آمریکا جهت وارد کردن ضربه به روابط دوستانه روسیه و ایران شکل می‌گیرد. همانطور که آقای سفیر خاطرنشان ساختند این گونه تلاش‌ها به ثمر نخواهد رسید.»
با این حال در صورتی که این قرارداد هم واقعی باشد به نظر نمی‌رسد موضوعی خلاف حاکمیت ایران اتفاق افتاده باشد. ایران در واقع با حاکمیت بر یک میدان گازی، استخراج از آن را به شرکت‌های خارجی سپرده است؛ هرچند که به دلایل شرایط تحریمی کشور، ممکن است این قرارداد از نظر اقتصادی، برای کشور نسبت به شرایط عادی به صرفه نباشد.
