ارتباط مذاکرات هسته‌ای با قدرت استراتژیک ایران
روزنامه هفت صبح | قاسم عزالدین در المیادین نوشت:در آستانه آغاز دور سرنوشت سازی از مذاکرات وین، به نظر می‌رسد دولت بایدن در اتخاذ تصمیم برای پذیرفتن شروط ایران آشفته است،اما ایران دو جام زهر را در برابر واشنگتن قرار داده که یکی از دیگری تلخ‌تر است.
در ادامه این مطلب آمده است:دولت آمریکا پالس‌های متناقضی می‌فرستد که بین امکان پایبندی کامل به توافق هسته‌ای و خریدن وقت برای تغییر نظر مخالفان داخلی برجام و خطر افزایش قدرت استراتژیک ایران در نوسان است.جیک سالیوان از رفع تحریم‌ها در مقابل اطمینان از پایبندی ایران به بندهای توافق سخن می‌گوید.به موازات سالیوان، ند پرایس سخنگوی وزارت خارجه خوشبینی کمتری داشته و مسیر رابرت مالی و مأموریت اکتشافی وی را دشوار و طولانی توصیف می‌کند.
این تناقض‌ها نشان‌دهنده سرگردانی کاخ سفید برای تصمیم‌گیری قاطع است،در حالی که مذاکرات وین در حال پیشروی است،ایران از زبان عباس عراقچی تهدید کرده در صورت جدی نبودن آمریکا برای رفع تحریم‌ها باب مذاکرات را می‌بندد.در شرایطی که طرف‌ها برای پیش‌نویس توافق در وین آماده می‌شوند،آویو کوخاویرئیس ستاد مشترک ارتش اسرائیل و یوسی کوهین رئیس موساد به همراه مئیر بن شبات رئیس امنیت ملی به واشنگتن سفر می‌کنند تا مذاکرات جداگانه‌ای را برای تقسیم فشارها انجام دهند و از ایمن بودن بندهای توافق وین مطمئن شوند،این در حالی است که نتانیاهو تاکید کرده به هیچ توافقی پایبند نخواهد بود،اما در عمل به دنبال آن است که نظارت‌ها بر فعالیت‌های هسته‌ای ایران افزایش یابد.
به نوشته انتخاب،اسرائیل مجبور است با کاخ سفید همنوایی کند.این همنوایی باعث کاهش مخالفت‌های لابی صهیونیستی در آمریکا علیه توافق هسته‌ای می‌شود.اما کاهش مخالفت‌های لابی صهیونیستی مانع از آن نمی‌شود که اسرائیل از طریق نفوذی که در کنگره دارد،درصدد تصویب قانونی برای نظارت بر توافق با ایران و کارشکنی در سیاست بایدن باشد؛ سیاستی که مورد مخالفت ۱۴۰ عضو کنگره است که نامه اعتراض‌آمیزی در همین رابطه را خطاب به آنتونی بلینکن امضا کرده‌اند.
تنگنایی که بایدن این روزها با کنگره دارد،همان تنگنای اوباما در سال ۲۰۱۵ است که در آن زمان اوباما به «اقدامات اجرایی» توافق پناه برد،به این صورت که توافق مذکور را کمتر از یک پیمان و نزدیک به قانون «کورکر-کاردین» و براساس پیچیدگی‌های قانون آمریکایی می‌دانست.
در همین راستا کاخ سفید به سمت دور زدن کنگره حرکت کرده و به دنبال عقب‌نشینی از تحریم‌های ترامپ و کنار گذاشتن بیش از ۸۰۰ تحریم از جمله تحریم‌های خزانه‌داری آمریکا، بانک‌ها، نفت، گمرک و بخش‌های صنعتی و هواپیمایی است.
از سوی دیگر، ایران در حال مذاکره با دشمنی است که توافق هسته‌ای هم به این دشمنی پایان نمی‌دهد، پس سعی می‌کند در جنگ اقتصادی، هر آنچه می‌تواند را به نفع خود به دست آورد.چه بسا معضل اساسی آمریکا با ایران آن است که انقلاب اسلامی مخالف آمریکا و دولت‌های غربی بوده و نمی‌تواند بپذیرد که در سیطره این کشورها به‌وسیله جنگ اقتصادی، ایدئولوژیک و تهدید به جنگ امنیتی و نظامی جای بگیرد.
زیرکانه‌تر آن است که مقاومت ایران،آمریکا و دولت‌های غربی را وادار به تغییر رفتار می‌کند. همانطور که در پرونده هسته‌ای، دو گزینه در برابر آمریکا و اروپا قرار گرفت:چشم‌پوشی از تصمیمات هسته‌ای ایران و کمک به آن برای افزایش قدرت منطقه‌ای و استراتژیکش یا مقابله تمام عیار با ایران و از بین رفتن برنامه دولت بایدن برای مقابله با روسیه و چین.
پرونده هسته‌ای نشان می‌دهد که ایران از قدرت بازدارندگی علیه آمریکا برخوردار است و شاید آنچه فرمانده نیروهای آمریکایی، مکنزی در مورد نگرانی آمریکا از دقت موشک‌های ایرانی گفت، به‌خوبی بیانگر این مسئله است.نگرانی آمریکا باعث می‌شود ایران و محور مقاومت اطمینان بیابند که در مسیر تحقق اهداف استراتژیک خود قرار دارند، بنابراین نگرانی آمریکا کاملا بجاست.
