فقدان اراده مستحکم دولت در حوزه مواد غذایی
روزنامه هفت صبح، کمال بردبار | هفته پیش نوشتیم که به شکلی متناقض در دوران کاهش قیمت دلار و خودرو و سکه؛ تورم با شبیخونی ناجوانمردانه مواد غذایی را هدف قرار داده است. افزایش قیمت مواد غذایی حیرتانگیز است و با هیچ منطقی سازگاری ندارد؛ یعنی درحالیکه طبقه مرفه داشت از مزایای کاهش قیمت دلار و خودرو لذت میبرد، طبقات ضعیف با آوار تورم مواد غذایی روبهرو شدند.
مواد غذایی مثل آموزشوپرورش و مثل بهداشت و امنیت، از آن سرفصلهای مهم حکمرانی است که اتفاقا حاکمیت باید تمام توان خود را برای تامین و کنترل آن به خرج دهد، بهخصوص در کشوری مثل ایران با درصد چشمگیر شهروندانی که از حداقل پایه حقوق یا کمی بالاتر برخوردارند. در مورد مواد غذایی باید دست نامرئی بازار و آدام اسمیت را همزمان به دور انداخت.
اینجا دقیقا جایی است که از دولت انتظار ورود و حضور داریم. ما هم معتقدیم که مثلا حوزه مسکن یا خودرو یا هر شاخه مهم اقتصادی کشور بدون حضور دولت راحتتر نفس خواهد کشید، اما در مورد مواد غذایی فقدان اراده مستحکم دولت یک اشتباه بزرگ استراتژیک است؛ اشتباهی مرگبار به معنای واقعی کلمه. و این اشتباه در حال رخ دادن است.
دولت باید در حوزه مواد غذایی دخالت کند. تصاویری که از کمبود روغن در خردهفروشیها منتشر میشود و دعوای دو زن میانسال در ارومیه بر سر یک پیت روغن، زشتترین حادثه اقتصادی سال ۹۹ است، آن هم درحالیکه میگویند به اندازه شش ماه مصرف مردم روغن خوراکی در انبارهای داخلی و گمرک انبار شده و مشکل بر سر بوروکراسی اداری است.
خب مسئول این بوروکراسی را که احتمالا مدام در حال بالا و پایین کردن سایتهای دلار و طلا و قیمت اینجور چیزهاست پیدا کنید و نشانش دهید که اهمال و کمکاری او چه تصاویر زشتی را برای ما رقم زده است. عجیبتر از همهچیز، افزایش باورنکردنی قیمت میوه است. صنف میوهفروشان همیشه نزدیکترین صنف به حاکمیت بوده است.
اصلا خیزش ۱۵ خرداد ۱۳۴۲ با پرچمداری میوهفروشها و بارفروشها شروع شد و چهرههایی مثل طیب حاجرضایی و حاجاسماعیل رضایی چهرههای انقلابی صنف میوهفروشها بودند که هردو اعدام شدند، اما حالا میبینیم که در صنف میوهفروشها و بارفروشها با بیشترین ناسازگاریها روبهروییم. افزایش قیمت میوه به هر دلیل و توجیهی قابلقبول نیست.
این صنعت و این شاخه تولیدات کشاورزی وابستگی بسیار کمی به خارج از کشور و تلاطمات تحریم دارد و افزایش قیمت شگفتانگیز این حوزه حتما دلایل دیگری دارد. دلایل زشت دیگری. در حوزه غذا و میوه و ارزاق عمومی، گوشتان را به تئوریسینهای اقتصادی ببندید و قاطعانه وارد عمل شوید. نمیگویم شلاق و بگیروببند و این چیزها. نه. یک کار ستادی تماموقت لازم است؛ یک کمیته با حضور نمایندههای اصناف و مسئولین که روزی ۱۸ ساعت کار کنند و گرههای کور این ماجرا را باز کنند.