فرار ‌کامبیز دیرباز ‌از ‌تله وحشتناک ‌مافیا

روزنامه هفت صبح، گروه تلویزیون | روزی که «شب‌های مافیا» شروع شد، کمتر کسی فکر می‌کرد این مسابقه جای خود را تا این اندازه میان مخاطبان باز کند. یکی از دلایل موفقیت شب‌های مافیا را باید اجرای محمدرضا علیمردانی دانست. او به‌رغم ایراداتی که در اجرا داشت، توانست هیجان کافی را به مسابقه بدهد و به‌خوبی آن را هدایت کند. کامبیز دیرباز با چنین سابقه‌ای جای علیمردانی نشست. از قضا خودش در این مسابقه به‌عنوان شرکت‌کننده حضور داشت و می‌دانست گردانندگی کار ساده‌ای نیست. با پایان فینال فینالیست‌های «شب‌های مافیا» عملکرد او را بررسی کرده‌ایم.

‌مورد اول‌| بیان
شرط اول و لازم برای موفقیت هر مجری، برخورداری از بیان خوب است. کامبیر دیرباز بازیگر است و سال‌ها روی بیان خود کار کرده. این سابقه موقع اجرای «شب‌های مافیا» به کمک او آمد و به همین خاطر گرفتار تپق نشد. امتیاز دیگر دیرباز، پرهیز از به‌کار بردن ادبیات عصا قورت داده است. او توانسته در عین اجرای صمیمی‌، واژه‌هایی درست به‌کار ببرد. دیرباز چند اصطلاح منحصر به‌فرد هم دارد؛ از جمله وینگو.

مورد دوم| رفتار
دیرباز پیش از «شب‌های مافیا» تجربه اجرای مسابقه «دست فرمون» در شبکه نسیم و «۱۳ شمالی» در شبکه خانگی را پشت‌سر گذاشته بود. چالش او در تجربه جدید جایی است که باید تفاوتی آشکار در اجرایش ایجاد کند. عملکرد او روزهای اول به دلیل قیاس با محمدرضا علیمردانی‌، چندان به دل مخاطبان ننشست. کمی که گذشت او بر شرایط مسابقه مسلط شد که در این راه رفتار (اکت) به کمکش آمد. دیرباز از تجربه بازیگری برای استفاده بهینه از فیزیک و چهره‌اش به‌خوبی بهره می‌برد و واکنش‌های به اندازه‌، مقابل دوربین‌، برگ برنده‌اش شده است.

مورد سوم| واکنش
یکی از چالش‌های گردانندگی در «شب‌های مافیا» هدایت درست بازی و بازیگران است. اگر مجری بیش از حد سخت‌گیر باشد، رفتارش به‌خاطر التهاب و جو مسابقه، واکنش سلبی بازیگران را به همراه دارد. اگر قاطعانه عمل نکند، بازی از دست او خارج می‌شود. دیرباز آرام‌آرام نبض مسابقه را دست گرفت.

او در عین احترام برخوردی قاطع دارد. همزمان وقتی بازیکنی مثل مهران غفوریان خارج از چارچوب رفتار می‌کند، کوتاه می‌آید. به این خاطر که می‌داند شوخی‌های او باعث جذابیت بازی می‌شود و باید استثنا قائل بود. در چند مورد، شاهد ایجاد تنش در «شب‌های مافیا» بودیم. دیرباز اما با رفتار خود پوریا پورسرخ و برزو ارجمند را آرام کرد.

در قسمت اخیر، بعضی بازیگران از‌جمله ارجمند مدام به خستگی اشاره می‌کردند. این نوع برخورد با مسابقه، برای مخاطب برخورنده است و دیرباز بارها هشدار داد. امتیاز دیگر اجرای دیرباز جایی است که از سابقه خود بازیگران برای مراوده با آنها بهره می‌گیرد. مثلا ترلان پروانه را دختر سینما خطاب می‌کند و یا برای خروج نگار فروزنده، موسیقی فیلم «اخراجی‌ها» را زمزمه می‌کند.

مورد چهارم| گاف
کامبیر دیرباز با همه ویژگی‌های مثبتی که در اجرای «شب‌های مافیا» دارد، چند بار دچار اشتباه شده. نمونه‌اش در قسمت اخیر که به‌خاطر عجله‌، سمانه پاکدل به اشتباه افتاد و از بازی اخراج شد. پیش‌تر هم شاهد گاف‌های مشابه بودیم. به‌عنوان نمونه در یکی از قسمت‌ها «کارآگاه» از بازی بیرون رفته بود و جان‌سخت هم استعلام نگرفته بود که مشخص شود کارآگاه حذف شده.

در چنین شرایطی گرداننده باید طوری رفتار کند که کسی متوجه بیرون بودن کارآگاه نشود. اما در یکی از شب‌ها وقتی نوبت به استعلام گرفتن از کارآگاه رسید، دیرباز گفت‌: «‌کارآگاه بیدار بشه و بعد گفت بخوابه، متوجه شدم». در حالی‌که باید وانمود می‌کرد کارآگاه داخل بازی است و از او استعلام یکی را می‌خواست تا بازیکن‌های دیگر متوجه حذف این نقش از بازی نشوند. مشابه این اتفاق چند بار دیگر هم رخ داده و دیرباز باید کمی بیشتر حوصله به خرج بدهد.

مورد پنجم| نظرها
در روزهای ابتدایی‌، غالب کامنت‌های مخاطبان‌ علیه دیرباز بود. علاقه‌مندان «شب‌های مافیا» به اجرای محمدرضا علیمردانی عادت کرده بودند و دست به قیاس می‌زدند. آرام آرام ورق برگشت و حالا در صفحه این برنامه شاهد نظرات بیشماری هستیم که در تحسین اجرای دیرباز است. این را هم اضافه کنیم که در پایان مرحله فینال فینالیست‌ها‌، بهاره افشاری باز هم شگفتی‌ساز شد؛ امیرعلی نبویان اما مثل بازی‌های قبل موفق نبود.