عبور هیپ‌هاپی‌ها از گیت؛ درباره آرمین و رضایا
روزنامه هفت صبح، بهنام مظاهری | آرمین زارعی یا همان آرمین تو‌ای‌اف‌ام خودمان این هفته کار جدیدش را به بازار فرستاد. در سه، چهارماه گذشته، این خواننده یکی از پرکارترین‌های مارکت بوده؛ مارکتی که این روزها بیشتر شبیه بیابان برهوتی است که پیدا کردن یک قطعه قابل شنیدن در آن کاری بسیار دشوار است. اما نگران نباشید، قطعه «برگرد» آرمین یکی از آن قطعاتی است که می‌توانید این هفته با خیال راحت بارها و بارها به آن گوش بسپارید.
قطعه‌ای کوتاه و موجز که نیم‌قدمی از کارهای پاپ یا هیپ‌هاپ و … که این روزها در بازار است جلوتر است. اما خبر جالب این هفته، خبر مجوز گرفتن رضایا بود. رضایا را اگر به یاد داشته باشید، همان خواننده‌ای است که در ابتدای کار با همین آرمین زارعی به شهرت رسیدند. قطعه‌ای که با هم آن را تولید کردند و در اواسط دهه ۸۰ به بمب خیابان‌ها تبدیل شده بود. بعد از آن، هم آرمین و هم رضایا مشهور شده بودند.
هر دو به فعالیتشان ادامه دادند، اما مشخصا آرمین در سال‌های بعد برنامه مشخص‌تری برای کارهایش داشت و قطعاتش به طور مرتب به بازار می‌آمد. اما رضایا فعالیتش دچار چند سکته طولانی‌مدت شد و همین باعث شد تا اندکی از یادها برود و مخاطبان جدید موسیقی هم طبعا کمتر نام او را می‌شنیدند.
اما حالا بعد از گذشت بیش از یک دهه، هر دو خواننده مجوز گرفته‌اند و از میان سیل انبوه، تنها این دو بودند که توانستند نهایتا با مجوز رسمی کار کنند. دو دوست قدیمی که حالا معلوم نیست هنوز مثل سابق رفاقتی میانشان در جریان باشد، اما شاید هم روزی رسید که این دو را حداقل برای یک قطعه مشترک دیگر دوباره در کنار هم دیدیم.
رضایا این هفته و برای اولین‌بار به صورت رسمی قطعه «منو آروم کن» را منتشر کرده؛ قطعه خوبی که نشان می‌دهد این خواننده هنوز می‌تواند روی بورس باشد و سرمایه‌گذاری روی او کار اشتباهی نبوده. شاید خیلی‌ها بخواهند بدانند چرا از میان این‌همه رپر و خواننده‌هایی که سبکشان میان رپ و هیپ‌هاپ بوده، تنها این دو توانستند به صورت رسمی کار کنند. پروسه مجوز گرفتن رضایا را نمی‌دانم، اما از نزدیک در جریان پروسه آرمین به واسطه دوستان مشترک بودم.
رفت‌وآمدهای بسیار آرمین و صبر و استقامتش در مسیر مجوز ستودنی بود. در مواقعی که هرکس دیگری بود بی‌خیال ادامه کار می‌شد، آرمین از پا نیفتاد و صبر و پذیرش بالایی در این مسیر از خود نشان داد. سکوت طولانی‌مدتش حاکی از همین صبر و پذیرش بود. اما نهایتا توانست بدون اینکه به استایل موسیقی‌اش ضربه‌ای بزند، بعد از چندسال تلاش به کار خود ادامه دهد. باید منتظر بود و دید بعد از دوران کرونا، کنسرت‌های این دو خواننده چطور پیش می‌رود و معلوم نیست که دوباره هر دو را در کنار هم می‌بینیم یا نه.
قطعات دیگر این هفته زیاد نیستند و مارکت همچنان در رخوت کرونایی است. از میان خوانندگان آشنا، مانی رهنما قطعه «ماهی» را منتشر کرده که تنظیم جالبی دارد و امین بانی و محمدرضا علیمردانی هم قطعه «فال» را به بازار فرستادند که نکته قابل‌ذکری ندارد. در خبرها آمده که آلبوم «میز دوتایی» گروه سیریا، به خوانندگی محمد لاریان عنوان آلبوم دوم سال را گرفته است. منتها در خبرها نیامده که آلبوم اول کدام بوده و اصلا به انتخاب کجا؟
اما از اینها گذشته، این آلبوم یکی از بهترین آلبوم‌های تاریخ موسیقی خواهد بود؛ آلبومی که از بدشانسی گروه، خورد به ماجرای کرونا و باعث شد گروه تا امروز کنسرتی نداشته باشد. ناگفته نماند که این آلبوم آنطور که باید هم پروموت و معرفی نشد. خیلی‌ها هنوز آلبوم را نشنیده‌اند و اصلا گروه سیریا را هم نمی‌شناسند، اما قطعا «میز دوتایی» از آن دست آلبوم‌هایی است که بعدا دوباره به آن رجوع می‌شود و اصلا امکان‌پذیر نیست که این آلبوم ساده، اما زیبا از صفحه موسیقی ایران حذف شود.
گروه سیریا یکی دیگر از گروه‌های جنوبی فعال در مارکت است که این روزها مخاطبانشان هم کم نیستند. داماهی شاید یکی از موفق‌ترین این گروه‌ها باشد، اما سیریا اگر به همین منوال به فعالیتش ادامه دهد، به همین زودی‌ها به یکی از رقیبان سرسخت داماهی تبدیل خواهد شد. اگر تا به حال قطعات این آلبوم را نشنیده‌اید، پیشنهاد می‌کنم دست‌به‌سرچ شوید و برای اولین قطعه هم خود قطعه «میز دوتایی» را گوش کنید و در فضای جنوب و عاشقی‌هایش غرق شوید.
