ضرر شش امتیازی استقلال در ۱۰ دقیقه‌های پایانی
روزنامه هفت صبح | با تغییرات زیاد و غیراستانداردی که استقلال در فصل نقل و انتقالات داشت، پیش‌بینی می‌شد که این تیم در هفته‌های ابتدایی لیگ نوزدهم انتظارات هوادارانش را برآورده نکند اما اینکه در پایان هفته پنجم در رده چهاردهم باشد و حتی یک پیروزی هم به دست نیاورد، پایین‌تر از سطح توقع استقلالی‌ها بود. مشکل استقلال چیست؟
پنج بازی، بدون برد، سه تساوی، دو باخت! این، نتایج نساجی قائمشهر یا پیکان که در نقل و انتقالات شخم خوردند و همه ستاره‌های‌شان را از دست دادند نیست. این نتایج استقلال تهران است. تیمی که میلیاردها تومان هزینه کرد و در ازای خروج حدود ۱۵ بازیکنش، نزدیک به ۱۰ بازیکن جذب کرد و یک مربی ایتالیایی گرانقیمت را به خدمت گرفت .
اما نتیجه آن همه تغییر و ریخت و پاش، تا امروز که فاجعه‌بار بوده و استقلال در پایان هفته پنجم در رده چهاردهم جدول قرار گرفته است. البته اینگونه هم نبوده که استقلال در این پنج بازی، استحقاق کسب پیروزی را نداشته باشد. اتفاقا آنها گاهی نمایش‌های خوبی هم داشته‌اند اما در نتیجه‌گیری یک تیم ناکام به معنای واقعی کلمه بوده‌اند. به این نتایج دقت کنید:
* هفته اول: باخت به ماشین‌سازی با گل دقیقه ۹۲ و اخراج محمد دانشگر! استقلال در این بازی تیم کاملا برتر میدان بود و تیم میزبان تا دقایق پایانی بازی و قبل از گل آنقدر در حال در حال وقت‌کشی بود که صدای اعتراض استقلالی‌ها درآمده بود.
* هفته دوم: تساوی یک-یک با فولاد خوزستان در تهران. استقلال در نیمه دوم تیم برتر زمین بود و فرصت‌های خوبی را از دست داد البته به گل برتری رسید اما در دقیقه ۹۶ و روی یکی از معدود حملات شاگردان نکونام گل تساوی را دریافت کرد.
* هفته سوم: تساوی یک-یک با نفت مسجدسلیمان. آبی‌ها در سرتاسر بازی هجومی بازی کردند و خیلی زود به گل برتری هم رسیدند اما در دفاع کاملا متزلزل بودند و در دقیقه ۷۲ گل تساوی را دریافت کردند. استقلال می‌توانست در این بازی پیروز شود اما ضدحملات نفت می‌توانست همین یک امتیاز را هم از استقلال بگیرد. استقلال در این بازی هم فرشید اسماعیلی را اخراج شده دید.
* هفته چهارم: باخت یک بر صفر به پرسپولیس. پیش‌بینی‌ها حاکی از باخت قطعی استقلال در دربی بود اما شاگردان استراماچونی نمایشی غافلگیرکننده ارائه دادند. استقلالی‌ها تقریبا در تمام بازی تیم برتر زمین بودند و موقعیت‌های بهتری برای گلزنی داشتند و یک پنالتی را هم از دست دادند اما در دقیقه ۸۱ یک گل بد خوردند و در نهایت باختند. علی کریمی هم در دقایق پایانی بازی اخراج شد.
* هفته پنجم: تساوی ۲-۲ با ذوب‌آهن. در فولادشهر استقلال دو بار از میزبان خود پیش افتاد اما هر دو بار این برتری را از دست داد. شاگردان استراماچونی گل اول را در دقیقه ۷۳ خوردند و گل دوم را در دقیقه ۹۱ دریافت کردند تا به جای سه امتیاز، فقط یک امتیاز بگیرند. در این بازی، این استراماچونی بود که از کنار زمین اخراج شد.
آنچه در نتایج استقلال و چگونگی از دست رفتن امتیازات این تیم مشترک است گل خوردن در دقایق پایانی بازی‌هاست. اگر فوتبال به جای ۹۰ دقیقه، ۸۰ دقیقه بود، استقلال یک امتیاز از ماشین‌سازی، سه امتیاز از فولاد، یک امتیاز از پرسپولیس، یک امتیاز از نفت مسجدسلیمان و سه امتیاز از ذوب‌آهن می‌گرفت و در رده چهارم یا پنجم جدول قرار می‌گرفت. در واقع استقلال شش امتیاز را فقط در ۱۰ دقیقه پایانی بازی‌هایش از دست داده است و این اصلا اتفاقی به نظر نمی‌رسد.
به خصوص اینکه شباهت‌های زیادی بین گل فولاد و گل دوم ذوب‌آهن به استقلال وجود دارد. در هر دو صحنه، با وجود حضور پرتعداد بازیکنان استقلال، ناگهان ۳ تا ۴ بازیکن حریف در نزدیک‌ترین فاصله ممکن با دروازه استقلال، در موقعیت گلزنی قرار می‌گیرند، آن هم بدون اینکه کوچک‌ترین مزاحمتی از سوی مدافعان استقلال را حس کنند. حتی روی گل اول ذوب‌آهن هم زننده گل این تیم در محوطه جریمه هیچ مدافعی از استقلال را نزدیک خود نمی‌دید و به راحتی دروازه این تیم را باز کرد. گل پرسپولیس هم یکی از عجیب‌ترین گل‌هایی بود که در فوتبال رد و بدل می‌شود. دو بازیکن پرسپولیس در میان شش استقلالی همکاری می‌کنند و به راحتی دروازه این تیم را باز می‌کنند.
*** مشکل استقلال ناهماهنگی است یا ناآمادگی؟
استقلال اردوی پیش فصل خوبی را پشت سر گذاشته است. این تیم از تیمهایی بود که خیلی زود تمریناتش را آغاز کرد و به نظر می‌رسید برای شروع لیگ آمادگی خوبی داشته باشد اما تا امروز همه چیز برخلاف پیش‌بینی‌ها پیش رفته است. استقلال در مقابل حریفانش برتری فیزیکی خاصی ندارد و در دقایق پایانی تمرکزش را از دست می‌دهد. این احتمالا در نگاه اول باید نشانه‌های ناآمادگی بدنی باشد اما با توجه به تمرینات خوب پیش‌فصل و البته رضایت بازیکنان از تمرینات، بعید به نظر می‌رسد آبی‌ها مشکل بدنی خاصی داشته باشند.
شاید مشکل اصلی همان تغییرات زیاد در ترکیب و فهرست تیم است. چیزی که استراماچونی را وادار کرده تا در هر بازی دست به ترکیب اصلی تیمش ببرد و حتی سیستم بازی تیمش را هم عوض کند. مرور بازی‌های این تیم در نیمه دوم هم نشان می‌دهد تقریبا بعد از تعویض‌ها، همان هماهنگی نصفه و نیمه بازیکنان این تیم هم از دست می‌رود و استقلال گل می‌خورد. البته این به معنای اشتباه بودن تعویض‌های استراماچونی نیست بلکه به نظر می‌رسد تعویض‌ها، باعث ایجاد تداخل در وظایف بازیکنان می‌شود.
استقلال بعد از پنج هفته هنوز نه سیستم اصلی بازی خودش را انتخاب کرده و نه ترکیب اصلیاش را. با این اوصاف به نظر می‌رسد این تیم برای بهتر شدن هنوز نیاز به تمرین بیشتر و بازی‌های بیشتر دارد‌اما حریفان تا امروز این فرصت را به شاگردان استراماچونی نداده‌اند و از ضعف بزرگ آنها به خوبی استفاده کرده‌اند.
