بازخوانی پرونده شهلا جاهد؛ ۱۰سال بعد از اعدام
روزنامه هفت صبح، علی رستگار | یک: یک دهه بعد از اجرای حکم اعدام شهلا جاهد بار دیگر بحث درباره این پرونده بین افکار عمومی داغ شده. عصمتالله جابری یکی از مقامات قضایی مرتبط با پرونده قتل لاله سحرخیزان (همسر اول ناصر محمدخانی) شنبه شب دقایقی قبل از افطار مهمان برنامه «مثلماه» از شبکه سه سیما بود. اظهارات او در این برنامه در مورد پرونده شهلا جاهد بازتاب وسیعی داشته و کاربران شبکههای اجتماعی ازدیروز ویدئوی آن را مرتب بازنشر میکنند.
این جملات عصمتالله جابری به خصوص خیلی بازتاب داشته که در پاسخ به این سوال مجری برنامه که پرسید: «کاری برای شهلا جاهد نکردید؟» گفت: «شهلا جاهد، خودش برای خودش کاری نکرد. در درست بودن حکم او سر سوزنی تردید نکنید. آن زمان تمام شعبات صدور حکم اعدام را تایید کردند. قاضی باید حقیقت را بگوید. افکار عمومی هرچه میخواهد بگوید. قاضی باید بر اساس آن موازینی که هست حکم واقعی را بگوید.» یک جمله دیگر هم از او خیلی وایرال شد که گفت: «خوشا به حال قاتلی که اعدام میشود.»
* دو: بعد از این برنامه فضا در شبکههای اجتماعی به این سمت رفت که گویا عصمتالله جابری تنها قاضی پرونده شهلا جاهد بوده. در صورتی که او همان قاضیای که حکم اعدام را صادر کرد نبوده بلکه رای قبل از او صادر شد و جابری در کسوت دادیار اجرای احکام دادسرای جنایی پایتخت آن را تایید کرده. آن زمان تا صدور رای نهایی پرونده شهلا جاهد چند قاضی پرونده را برعهده گرفتند. اولین نفر قاضی کوهکمرهای بود که به دلایلی از پرونده کنار گذاشته شد.
بعد قاضی دیگری جانشین او بود که او هم وقتی به سفر حج رفته بود در بهمن ۱۳۸۱ کنار رفت و قاضی فخرالدین جعفرزاده هدایت پرونده را برعهده گرفت. عصمتالله جابری هم که به شبکه سه آمده بود و اظهارات او بازتاب پیدا کرده آن زمان دادیار اجرای احکام دادسرای جنایی تهران بوده و در واقع حکم نهایی را برای اجرا تایید کرده و به اجرای احکام فرستاده.
* سه: قتلی که ساعت ۱۰صبح ۱۷ خرداد ۱۳۸۱ در خیابان گلنبی تهران رخ داد دستکم تا چند سال یکی از جنجالیترین خبرهای قضایی ایران بود و هر روز روزنامه ها با آب و تاب اخبار این پرونده را منعکس میکردند. لاله سحرخیزان همسر ناصر محمدخانی ستاره تیم ملی فوتبال و باشگاه پرسپولیس در دهه ۶۰ بود. بررسیهای اولیه نشان میداد مقتول با ۲۷ ضربه چاقو به قتل رسیده و در بررسیهای اولیه گفته شد ضاربان دو نفر بودند. یک مرد و یک زن.
پیدا شدن تهسیگارهای رژلبی در محل وقوع جنایت نشان میداد پای یک زن در میان است. ضمن اینکه مقداری طلا و جواهرات هم از محل به سرقت رفته بود که عنوان شد این کار صرفا برای رد گم کردن انجام شده. دقیقا یک ماه بعد شهلا یا خدیجه جاهد بازداشت شد. او همسر صیغهای ناصر محمدخانی بود و چهار سال با او زندگی پنهانی داشت. متهم در مرحله اول قتل را انکار میکرد اما بعد از ملاقاتش با ناصر محمدخانی در بهار ۱۳۸۲ به قتل اعتراف کرد.
شهلا جاهد در اعترافاتش گفت: «ناصر با پرسپولیس به آلمان رفته بود و من تصمیم گرفتم از غیبت او استفاده کرده و برای همیشه لاله را از سر راه خودم بردارم. شب حادثه با کلیدی که از خانه ناصر داشتم وارد منزل شده و پشت شوفاژ مخفی شدم. لاله و فرزندانش و دوستش به خانه آمدند. تا صبح پشت شوفاژ ماندم.وقتی فرزندان لاله به مدرسه و دوست او هم از خانه خارج شد لاله روی تخت دراز کشید. من چاقویم را آماده کرده و دستکشم را دست کردم. بعد راکت بدمینتونی برداشته و با دسته آن ضربهای به سرش زدم. لاله با من درگیر شد و من هم با ضربات چاقو آنقدر او را زدم تا مُرد.» صحنه جنایت بعد با حضور شهلا جاهد بازسازی شد که تصاویر آن هم در دسترس است.
یک سال بعد اما شهلا جاهد اعترافات قبلیاش را پس گرفت و گفت: «ناصر به من گفت یک ماه دیگر سالمرگ لاله است. اگر تو قتل را گردن نگیری آنها من را بازداشت میکنند. او از من خواست به قتل اعتراف کنم تا آبروی او حفظ شود.ناصر به من گفت برای گرفتن رضایت از اولیای دم یعنی دو پسرش و پدر و مادر لاله تمام سعی خود را خواهد کرد. من نمیتوانستم مردی را که اینقدر عاشق او بودم را اینطور ببینم. من فقط به خاطر اینکه ناصر بیشتر از این اذیت نشود به این قتل اعتراف کردم.»
او در اظهارات دیگری هم توضیح داد که یکی از دوستان محمدخانی با او تماس گرفته و به او گفته که در خانه این فوتبالیست اتفاقاتی افتاده و شهلا وقتی به محل حادثه رفته و با جسد غرق در خون لاله مواجه شده است. در مرحله بعد ناصر محمدخانی از شهلا جاهد شکایت کرد و خواستار قصاص او شد. با توجه به حساسیت پرونده بین سالهای ۸۴ تا ۸۶ گفته شد ۲۷ قاضی پرونده را بررسی کردند که ۲۰ نفر از آنان شهلا را گناهکار دانستند و ۷ نفر را به برائت او رای دادند.
در بهمن ماه ۸۶ آیت الله هاشمی شاهرودی رئیس وقت قوه قضائیه حکم اعدام شهلا جاهد را لغو کرد اما دو سال بعد مجددا حکم اعدام او در دادگاههای کیفری و دیوان عالی کشور تایید شد. در شهریور ۸۹ شهلا جاهد در نامهای به آیتالله آملی لاریجانی رئیس بعدی قوه قضائیه خواست که بعد از ۹ سال حبس تکلیف پرونده او روشن شود یا قصاص یا تبرئه. بنابراین پرونده او به شعبه دیگری ارجاع داده شد و در نهایت در آبان ۱۳۸۹ رای اعدام او تایید شد. در آذرماه ۱۳۸۹ حکم اعدام شهلا جاهد اجرا شد. در سالهای اخیر ناصر محمدخانی کمتر در رسانهها حضور داشته …