شبهای سوت و کور تلویزیون با سریالهای ضعیف
روزنامه هفت صبح،گروه تلویزیون | همین اول اعلام کنیم که همه میدانند کرونا معادلات را به هم ریخته و در روند رسیدن سریالها به آنتن شبکههای مختلف تلویزیون اخلال وارد کرده است. با این حال، برنامهریزی مدیران هم ایراد دارد که نتیجهاش منجر به آرایش کنونی سریالها شده است. این شبها شبکه یک، دو و سه سریالهایی روی آنتن دارند که هیچ کدام قدرت راضی نگه داشتن مخاطب را دارا نیستند.
این اتفاق دو نکته را یادآور میشود: اولا چرا تلویزیون ما به اندازه کافی سریال ندارد که در بازه تعطیلی تولیدات به دلیل کرونا، دستش توی پوست گردو نماند؟ دوما چرا سریال آمادهای مثل «از سرنوشت» در کنداکتور قرار نگرفت؟ این گزارش مروری است بر عیار سریالهایی که این شبها پخش میشود.
*** شبکه یک| پرگار؛ تلخ و کند
بعد از «پایتخت ۶» ،«نون.خ۲» و« زیرخاکی» شبکه یک ملودرام «پرگار» را در کنداکتور قرار داد. سه سریال اول فضایی کمدی دارند و آخری یک اثر کاملا جدی است. «پرگار» مدتها اجازه پخش نداشت و حالا هم که روی آنتن رفته به دلیل تلخی و کندی تبدیل به اثری ناموفق شده است.
قصه سریال شهرام شاه حسینی با مرگ یک جوان شروع شد و در چند قسمت ابتدایی غم از سر آن میبارید. طبیعی است که بیننده تحمل این همه تلخی بیهوده را ندارد. بعد از آن قصه وارد فضای خانوادگی شد و کمیجان گرفت. در این چند شب بار دیگر «پرگار» راوی اتفاقهای تلخ زندگی است. اگر بیننده سریال باشید، احتمالا شما هم از این همه اتفاقهای بد، استرس میگیرید!
ایراد دیگر «پرگار» به ریتم کند آن برمیگردد. داستان سریال آرام روایت میشود و اگر چند قسمت را نبینید، داستان از دستتان در نمیرود. مجموعه این عوامل به «پرگار» ضربه زده و آن را در حد یک سریال متوسط باقی نگه داشته است. میانگین بازدید سریال در تلوبیون ۲۰ هزار مشاهده است که آمار پایینی محسوب میشود.
*** شبکه دو| رهایی؛ تکراری و خشن
وضع برای شبکه دو بدتر است! این شبکه که در سالهای اخیر رکورد پخش سریالهای تکراری را به نام خود زده ، در حال پخش «رهایی» است. این سریال ابتدا سال ۹۳ روی آنتن شبکه دو رفت و بعد از بازپخش چند باره از شبکههای تامینی، بار دیگر در کنداکتور شبکه دو قرار گرفته. «رهایی» سریالی پلیسی است که تا دلتان بخواهد در آن صحنههای خشن دیده میشود.
میگویید الزام سریال پلیسی،خشونت است؛ بله ولی تکلیف قصه چه میشود؟ وقتی یک اثر پلیسی را میتوان موفق دانست که همه اجزای آن قابل دفاع باشد. «رهایی» بزرگترین لطمه را از داستان شعاری و کلیشهای خورده است. بیننده چرا باید وقت خود را صرف یک سریال تکراری و ضعیف کند؟ میانگین بازدید «رهایی» در تلوبیون کمتر از ۱۰ هزار بازدید است که بهترین نشانه برای عدم موفقیت سریال است.
شبکه دو سریال «سامو بندری» را در آخرین لحظه از کنداکتور بیرون گذاشت. این شبکه فصل سه «از سرنوشت»را هم آماده پخش دارد. شبکه دو حالا که به هر دلیل تصمیم به پرکردن باکس سریال خود با یک اثر تکراری دارد،چرا سراغ «رهایی» رفته؟ چرا یک سریال سر حال (ولو تکراری) را انتخاب نکرده؟ همین الان باکس سریال شبکه دو در روزهای پنجشنبه و جمعه با «کلاه قرمزی» پر میشود که بهرغم تکرار چند باره، مخاطب بیشتری از «رهایی»دارد.
*** شبکه سه |سرباز؛ دور باطل
مجموعه اتفاقهایی دست به دست هم داد تا شبکه سه مجبور به پخش «سرباز» در ماه رمضان شود. این سریال که پخش آن بعد از ماه رمضان ادامه یافته، از ابتدا مورد انتقاد رسانههای مختلف بوده است. با این حال نمیتوان امتیازهایی که «سرباز»دارد را نادیده گرفت. این امتیازها اما با طولانی شدن سریال، رنگ باخته و تبدیل به پاشنه آشیل شده است.
پیشتر، فضای جدید سریال و روابط خاص کاراکترها را وجه مثبت «سرباز» قلمداد کردیم.حالا اما آن امتیاز و نکاتی چون بازی خوب بازیگران، زیر سایه کشدار بودن قصه قرار گرفته. «سرباز» به هر قیمتی در پی القای ارزشها است ولی نتوانسته این مفاهیم را بهخوبی دراماتیزه کند. حالا مخاطب با یک سری شخصیتهای تکراری و یکنواخت و داستانهای تکرار شونده مواجه است.
میانگین بازدید این سریال در تلوبیون ۱۱ هزار مشاهده است که گویای وضع خراب آن از منظر داشتن مخاطب محسوب میشود. در روزهایی که کرونا دوباره به اوج رسیده، تلویزیون چه سریال جذاب و سرگرم کنندهای برای مردم دارد؟!