سینما ماشین؛ دوج چارجر یا ارابه مرگ؟!
روزنامه هفت صبح | شاید در هیچ زمان و مکانی دوج چارجر به اندازه‌ای که در فیلم ضدمرگ به تصویر کشیده شد، مخوف و ترسناک نبوده است.
* خلاصه داستان: « مایک بدل‌کار» صورت زخمی دو گروه مختلف از دخترانی که به تعطیلات رفته‌اند را در زمان‌های متفاوت، به‌وسیله ماشین‌های «ضد مرگ» خود به طرز فجیعی مورد حمله قرار می‌دهد و تلاش می‌کند که آنها را بکشد.
* شورولت نوای ۱۹۷۰: در نیمه اول فیلم این عضلانی کهنه‌کار آمریکایی ماشین مایک بدل‌کار بود. سازندگان فیلم برای بالا بردن هیجان مخاطبان، تغییرات زیادی در آن ایجاد کرده بودند و کاربراتور، گیربکس، چرخ‌ها و فرمان آن به کلی تعویض شده بود. لازم به ذکر است از هفت نوا برای فیلم استفاده شد که در نهایت تنها دو دستگاه از آنها جان سالم به در بردند.
پیشرانه ۳۵۰ اینچ مکعبی V8 با قدرت ۳۵۰ اسب بخاری خوب بود اما سازندگان با افزودن گیربکس TH350، کاربراتور الدربروک ۶۵۰ و پیل‌های سوختی جاز ۱۲ گالنی (برای شوک‌های ویژه) کاری کردند که بینندگان هر لحظه انتظار داشته باشند که نوا از صفحه تلویزیون به بیرون پریده و آنان را زیر کند!
* دوج چارجر ۱۹۶۸: تارانتینو با صدای غرش موتور و صحنه‌های سوزاندن لاستیک چارجر حسابی بین هواداران دوج محبوب شد. البته چارجر و چلنجر پای ثابت فیلم‌های آمریکایی هستند و در کمتر فیلمی است که چشم‌مان به جمال این دو بزرگوار یانکی روشن نشود! چارجر اولین بار به‌طور رسمی در اواسط سال ۱۹۶۶ معرفی شد.
البته در ابتدا به عنوان یک آپشن ویژه برای تولید دارت محسوب می‌شد که در حدود ۱۸۰ دستگاه دارت نیز به نام چارجر در سال ۱۹۶۵ تولید شده‌اند و همانطور که گفته شد، تنها به عنوان یک کیت آپگرید شده دارت به چارجر به فروش می‌رسیدند. با توجه به کاهش فروش چارجر در سال ۱۹۶۷ واضح بود که مدل ۱۹۶۸ به یک طراحی مجدد اساسی احتیاج دارد.
چارجر جدید از سبک طراحی‌ای سود می‌برد که به آن بطری زغال می‌گفتند. طراحی گلگیرهای جلو و پنل یک چهارم عقب خودرو دلیلی بود بر استفاده طراحان چارجر جدید از سبک طراحی زغال. چراکه این قسمت‌ها طرحی همانند انحنای بطری زغال را در ذهن تداعی می‌کردند. چراغ‌های عقب سرتاسری خودرو با نمونه مشابه کوروت تعویض شدند.
دریچه‌های دوبل اضافه‌شده روی درها و درب موتور طراحی جدید چارجر را تکمیل می‌کردند. دوج در این سال همچنین چارجر مدل آر.تی را عرضه کرد. مدل R/T ورژن با عملکرد بالای چارجر بود که به‌طور استاندارد با انجین ۴۴۰ مگنوم به قدرت ۳۷۵ اسب بخار تولید می‌شد. در این سال ۱۷۶۶۵ دستگاه چارجر به فروش رسید.
