سینما خودرو؛ این داستان «تاکر: مرد و رویاهایش»
روزنامه هفت صبح | خلاصه داستان: «جف بریجز در این فیلم که با ژانر بیوگرافی است، نقش پرستون تاکر را ایفا می‌کند. تاکر یک طراح ماشین بلندپرواز در طول دهه ۱۹۴۰ میلادی بود که ایده‌های وی انقلابی را در صنعت اتومبیل ایجاد کرد. بزرگ‌ترین چالش زندگی تاکر، طراحی ماشین نبود، بلکه وارد کردن این طراحی‌ها برای ساخت در کارخانه‌ها بود. این فیلم هرچند شکست تجاری داشت و در باکس‌آفیس موفق نبود اما توانست نظر مثبت منتقدین را به خود جلب کند و برای سه جایزه اسکار نامزد شده بود.
فیلمبرداری اصلی این فیلم با اولین فیلمبرداری در ۱۳ آوریل ۱۹۸۷ در کارخانه مونتاژ شرکت فورد در ریچموند کالیفرنیا آغاز شد و سپس در کارخانه دوج در شیکاگو دو برابر شد. بیشتر فیلمبرداری در فضای باز در مارین کانتی کالیفرنیا و همچنین مکان‌های مختلف از جمله اوکلند، نواتو و سانفرانسیسکو انجام شد.
۴۷ مورد از ۵۱ تاکر ۴۸ اصلی هنوز وجود دارد و بسیاری از آنها در شرایط عالی هستند. خودرو کلاسیک تاکر ۴۸ مدل سال ۱۹۴۸ میلادی که در آن زمان به‌عنوان «خودروی فردا» رونمایی شد، به خاطر بهره‌گیری از طراحی جذاب و میزبانی از امکانات نوآورانه مشهور شد. پرستون تاکر در زمان طراحی، این خودرو را به گونه‌ای تجسم کرد که دارای امکانات ایمنی مدرن باشد؛ ویژگی‌هایی که در آن زمان ناشناخته یا کمی عجیب‌وغریب به‌نظر می‌رسیدند.
به‌عنوان مثال، تاکر ۴۸ دارای داشبورد نرم ساخته شده از فوم و پلی‌اورتان برای کاهش جراحات سرنشینان در تصادف با پوشش سطحی چرم و PVC، شیشه جلو نشکن برای جلوگیری از آسیب در تصادف، محفظه ضربه‌گیر در جلو و ترمز دستی قفل‌دار برای پیشگیری از سرقت است.
طراحی بیرونی تاکر ۴۸ جالب توجه به‌نظر می‌رسد؛ این خودروی کلاسیک دارای بدنه بسیار کم‌ارتفاع و آیرودینامیکی با درهای بزرگ است که برای ورود و خروج راحت‌تر به داخل سقف امتداد می‌یابند. تاکر ۴۸ از چراغ به اصطلاح «چشم سایکلوپس یا غول یک‌چشم» بهره می‌برد که در وسط سپر جلو، هماهنگ با فرمان تغییر جهت می‌دهد تا راننده در زمان پیچیدن، دید کافی داشته باشد.
پیشرانه در قسمت عقب خودرو نصب شده و حجم کلی آن ۵۸۹ اینچ مکعب (۹٫۶۵ لیتر) است که تقریبا با پیشرانه ۸/۴ لیتری خورجینی ۱۰ سیلندر مورد استفاده در دوج وایپر (Dodge Viper) برابری می‌کند. جاه‌طلبی‌های پرستون تاکر برای تولید تاکر ۴۸ بر باد رفت و او برای رسیدن به هدف ناکام ماند؛
زیرا توسط کمیسیون بورس و اوراق بهادار دولت فدرال به اتهام کلاهبرداری از طریق نامه و توطئه به دادگاه تحویل داده شد و به همین علت از دستیابی به اهداف بلندپروازانه دور افتاد. در نهایت تاکر تبرئه شد اما پول لازم را برای شروع تولید انبوه در اختیار نداشت. با این حال، ۵۱ دستگاه تاکر ۴۸ ساخته شد که بخش اعظم آنها اکنون در موزه‌ها سکونت دارند.
