سیان؛ برگ برنده لامبو در بازار هیبریدی‌ها؟!
روزنامه هفت صبح | پیست آزمایشی میل‌بروک انگلستان جایی است که سیان در آن اخیراً تست شده. گزارش این تست که توسط کارانددرایور انجام شده، توسط امیر دهقان ترجمه شده است که در ادامه به بخش‌هایی از آن می‌پردازیم. جایی که ثابت شده لامبو اگرچه مثل همیشه خودرویی خیره‌کننده ساخته اما سیان آنقدر هم که می‌گویند آش دهن‌سوزی نیست و نمی‌توان عنوان یک شاهکار رادیکال یا پیروزی فنی را به آن داد.
حتی با توجه استانداردهای لامبورگینی، طراحی بیرونی سیان بسیار پرخاشگرانه و تهاجمی است. فرم اصلی این خودرو با اونتادور که بر اساس آن ساخته شده، مشترک است و هر دو از ساختار فیبرکربنی مرکزی یکسانی استفاده می‌کنند؛ اما با این حال در سیان قسمت‌های زیادی مثل دی‌لایت‌های Y شکل در جلو، ورودی‌های هوا، کاور کرکره‌ای پیشرانه و چراغ‌های عقب با خروجی هوایی بین آنها تغییر کرده‌اند. با این تغییرات، سیان نمای یک سوپراسپرت مدرن را پیدا کرده و خیره نشدن به آن دشوار است.
سیستم هیبریدی لامبورگینی که فقط ۳۴ کیلوگرم به وزن خودرو اضافه می‌کند، شامل یک موتور الکتریکی یکپارچه درون گیربکس می‌شود. برق مورد نیاز این موتور در یک ابرخازن ذخیره می‌شود که در عقب خودرو نصب شده است. لامبورگینی ادعا می‌کند که ابرخازن سه برابر سبک‌تر از باتری لیتیوم-یون با ظرفیت انرژی یکسان است.
سیان نمی‌تواند صرفاً با نیروی الکتریسیته حرکت کند اما ابرخازن مقدار کمی گشتاور آنی را برای کمک به درگیری روان کلاچ هنگام رانندگی‌های سرعت پایین اضافه می‌کند. موتور الکتریکی نیز برای آرام‌تر کردن تعویض دنده‌های وحشیانه گیربکس هفت سرعته تک‌کلاچه AMT قدیمی، کمی نیروی کمکی بین تعویض دنده‌ها اضافه می‌کند.
اعداد خالص اما به‌خوبی نقش سیستم هیبریدی را در قوای محرکه سیان نشان می‌دهند زیرا این سیستم تنها ۳۴ اسب بخار قدرت دارد که در برابر قدرت ۷۸۵ اسب بخاری موتور ۶.۵ لیتری V12 ناچیز است. مجموع خروجی این سیستم هم ۸۱۹ اسب بخار قدرت است.
بنابراین بعید به نظر می‌رسد هیچ‌کدام از ۶۳ خریدار سیان از سوپرکار هیبریدی عجیب‌وغریب خود انتظار کارهایی که تویوتا پریوس انجام می‌دهد یا حتی توانایی‌های قوای محرکه پلاگین‌هیبریدی سوپرکارهایی مثل فراری SF90 و مک‌لارن آرتورا را داشته باشند.
علاوه بر این، خریداران باید بدانند که این سیستم هیبریدی هیچ تأثیری در کاهش مصرف سوخت سیان ندارد، حتی یک‌ذره؛ زیرا مصرف سیان با ۲۹.۴ لیتر در هر ۱۰۰ کیلومتر در شهر، ۱۶.۷ لیتر در بزرگراه و ۲۳.۵ لیتر به‌صورت ترکیبی، حتی از اونتادور هم کمی پرمصرف‌تر است!
در پیست بیضی‌شکل سرعت بالای ۳.۲ کیلومتری میل‌بروک، سیان توانست شتاب کم‌نظیر خود را به نمایش بگذارد.
همچنین هرچند پاسخ پدال گاز خودرو بی‌نقص است اما V12 تنفس طبیعی فاقد گشتاور دور پایینی است که اکثر پیشرانه‌های توربوشارژ مدرن ارائه می‌کنند. سیان در بسیاری از پیچ‌های کُندتر میل‌بروک کم‌فرمانی مشهودی دارد و حتی سیستم فرمان‌گیری چرخ‌های عقب هم نمی‌تواند بر تایرهای جلو که در چسبندگی از تایرهای عقبی ضعیف‌تر هستند غلبه کند؛ اما پیچ‌های سریع‌تر میل‌بروک برای سیان بسیار مناسب‌تر بودند.
