سه یادداشت درباره خودرو و فوتبال و دکتر ندوشن
روزنامه هفت صبح | یک: تاکید روسای پلیس راهور به تعطیلی کارخانههای خودروسازی ایرانی دیگر به یک پدیده خبری روزمره بدل شده است. احساس مسئولیت پلیس نسبت به ایمنی خودروهای ایرانی قابل تقدیر است اما بهنظرم این احساس مسئولیت بهنوعی مبارزه و مواجهه بدل شده که ادامهاش موجب ضربه به برندهای اقتصادی قدیمی کشور میشود که در این یک دهه گذشته با انواع و اقسام مشکلات روبهرو بودهاند.
راستش هرچقدر هم به آنها انتقاد کنیم در کشور تولیدات صنعتی خیلی باکیفیتتر از همین خودروها نداریم. در همه حوزههای دیگر از لوازم خانگی تا پوشاک و چیزهای دیگر. متوجه هستم که مسئله خودرو به جان آدمها مربوط است ولی باز هم اینگونه برندهای داخلی را زدن و بهنفع ورود خودروهای خارجی سخن گفتن، بهنظر مبالغهآمیز میرسد.
دو: فوتبال ایران با کمبود استعداد روبهرو است. در فصل جاری تقریبا هیچ استعداد مهمی در فوتبال ایران رو نشد. سعید صادقی در گلگهر بالای سی سال سن دارد. همینطور شهریار مغانلو فوروارد سپاهان. طالب ریکانی هم سن و سالی دارد و البته ناصر مهدیپور هافبک خوب استقلال. تنها استعدادهای جوان بالقوه ما در حال حاضر و درآیندهای نزدیک اللهیار صیادمنش است که در خارج از کشور توپ میزند، مهدی قایدی است که در امارت شرایطش چندان خوب نیست.
و یاسر رمضانی مهاجم تکنیکی سپاهان که این روزها به نیمکت چسبیده است و البته حسینزاده مهاجم استقلال که کمی خام و غریزی بازی میکند و شاید رضایی دروازهبان جوان استقلال را هم بتوان به این گروه اضافه کرد. نکته نهچندان خوشایند سهم صفر پرسپولیس در عرضه کردن استعدادهای جوان است. عبدی و نعمتی و گوهری هیچکدام نقطه امیدی برای تبدیل شدن به یک استعداد مهم را نشان ندادهاند.
شاخکهای پرسپولیس در کشف استعدادها و بازی گرفتن از آنها چندان درست عمل نمیکنند. تکراری است اما در پرسپولیس دهه نود و با دقت علی دایی و برانکو استعدادهایی مثل طارمی و عباسزاده و محرمی و انصاری و علیپور و نوراللهی و… از پرسپولیس چهره و معرفی شدند. اما در این دو سال گذشته پرسپولیس هیچ خروجی مناسبی به فوتبال ایران نداشته است.
سه: و بالاخره مرگ محمد اسلامیندوشن. یکی از ادبای سرشناس معاصر. داستان را از خبرهای رسمی پی بگیریم: محمدعلی اسلامیندوشن، نویسنده و چهره فرهنگی پیشکسوت در ۹۷سالگی در کانادا از دنیا رفت.شیرین بیانی، همسر محمدعلی اسلامیندوشن با اعلام این خبر به ایسنا گفت: خبر این دفعه صحیح است و ایشان روز پنجم اردیبهشتماه ۱۴۰۱ جهان فانی را وداع گفتند. در عرض پنج سال ضعف و از پا افتادگی فراوان داشتند و در عرض دو روز کسالت ما را ترک کردند.
محمدعلی عمری را با عزت و خوبی و راحتی طی کرد و با همان آرامش هم دنیا را ترک کرد.همسر اسلامیندوشن درباره مراسم تشییع پیکر او و اینکه آیا به ایران منتقل میشود نیز گفت: چون کسالت نداشت در این فکرها نبودیم، در همینجا (کانادا) به طریق اسلامی به امانت به خاک سپرده میشوند.
محمدعلی اسلامیندوشن متولد ۱۳۰۴ در ندوشن یزد بود. او دانشآموخته حقوق بینالملل از فرانسه بود و استاد پیشین دانشگاه تهران که علاوه بر دروس حقوقی، به تدریس نقد ادبی، سخنسنجی و ادبیات تطبیقی نیز میپرداخت. آثارش بهصورت کتاب در بیش از ۵۰ جلد در زمینههای گوناگون اعم از ادبی، فرهنگی و اجتماعی به چاپ رسیده است.