درباره حادثه ایلام، وانت‌های بازیافت و جشنواره کن
روزنامه هفت صبح | یک: یک کارمند معمولی در شهری کوچک به رئیس اداره خود حمله کرده و با گروگان گرفتن همکارانش و پرتاب نارنجک میان آنها شش نفر را به قتل رسانده. این خبر باید تیتر یک و یا دو همه روزنامه‌های ما باشد اما این‌گونه نیست و حرف‌های تکراری فلان نماینده مجلس و ارزیابی‌های فلان کارشناس سیاسی که نود درصد پیش‌بینی‌هایش اشتباه ازآب درآمده‌اند و رجز‌خوانی برای رقیبان سیاسی و بزرگ کردن دستاوردهای دولت و این طور چیزها صفحات اول را می‌پوشانند. این شیوه اشتباه است.
دو: این رابطه شهرداری با چرخه بازیافت مواد برای من مبهم و عجیب است. به‌خصوص حالا که دوباره وانت‌های بلندگو‌دار با اصوات نخراشیده‌شان شهر را آزرده می‌کنند و زباله گردهایی که با گستاخی محفظه‌های زباله را واژگون می‌کنند و شهر را کثیف‌تر از همیشه جلوه داده‌اند. دیگر می‌دانیم که پشت این نوجوانان نحیف زباله گرد شبکه‌های مخوفی از بازیافت مواد هستند که سودهای سرشاری می‌برند بی‌آنکه مجبور باشند این زباله گردهای کوچک را بیمه کنند و یا حقوق مناسبی به آنها بدهند.
عدم ورود شهرداری و یا قانونگذاران به این حیطه برایم مشکوک است. همان طور که واقعا نمی‌فهمم چراباید به وانت‌های دوره‌گرد که امنیت صوتی شهر را نابود می‌کنند مجوز ورود به طرح ترافیک داد؟ و چرا در شهرداری کسی فکری برای این معضل نمی‌کند؟ می‌دانم که بازیافت مواد کاری بسیار مهم است و می‌دانم که به هرحال گروهی در حال گذراندن روزی خود از این حرفه خاص و حتی مفید هستند. مشکلی ندارم.
اما نمی‌فهمم چرا شهرداری با این گروه‌های زیرزمینی بازیافت چه در میان وانت‌دارها و چه زباله گردها وارد مذاکره نمی‌شود، به آنها مقررات خاص خود را تحمیل نمی‌کند، لباس بهداشتی متحدالشکل نمی‌دهد و یا برای وانت‌بارها حداقل یک نوع آلارم و یا موسیقی گوشنواز متحد تعریف نمی‌کند که این گونه مردم تهران را به جنون نرسانند؟ توقع منطقی‌ای نیست؟ می‌گویید الان در چنین شرایطی چه وقت چنین توقعاتی است؟ اتفاقا در این گونه مواقع است که پافشاری بر ظواهر مفید مدنیت، می‌تواند به مردم و شهروندها این اطمینان را بدهد که زمام کار از دست نرفته است.
سه: حالا که جشنواره کن در حال برگزاری است و احتمالا پیگیر نتایج آن هستید، بگذارید نمرات منتقدان به فیلم‌های مهم سال گذشته جشنواره کن را اینجا مرور کنیم تا ببینید سلیقه کن چگونه است. چون بیشتر این فیلم‌ها طی سال گذشته با زیرنویس فارسی به تهران رسیده‌اند. پارسال فیلم ماشین من را بران ساخته ریوسوکه هاماگوچی با نمره میانگین ۳٫۵ بالاترین نمره را از ۱۰ منتقد اصلی جشنواره کن دریافت کرد.
فیلم دوم فیلم مموریا ساخته ویراستاکول آپیچاتپونگ بود با ۳٫۴ و سوم فیلم آنت ساخته لئو کاراکس بود با نمره ۳٫ بندتا ساخته پل ورهوون ۲٫۷ دریافت کرد. قهرمان ساخته اصغر فرهادی و واگن شماره شش محصول مشترک فنلاند و روسیه و همین طور فیلم پاریس منطقه شماره سیزده هر سه ۲٫۶ دریافت کردند. فیلم محبوب« بدترین آدم جهان » ۲٫۴ گرفت. تب پتروف، گزارش فرانسوی و جزیره برگمان و فرانس هم نمرات بین ۲ تا ۲٫۳ گرفته بودند. جالب این که فیلم تیتان که در انتها برنده نخل طلا شده بود فقط نمره ۱٫۶ دریافت کرده بود !
