سه ماه تعیین‌کننده در انتظار پرونده هسته‌ای ایران
روزنامه هفت صبح | زحالقه جمال در القدس العربی، مقاله‌ای نوشته با عنوان «ماه‌های تعیین‌کننده در پرونده هسته‌ای ایران» که مهری بهرامی آن را برای اداره کل رسانه‌های خارجی وزارت ارشاد ترجمه کرده است. خلاصه این مقاله را می‌خوانید:
* یک: تنش‌زایی خطرناکی درباره برنامه هسته‌ای ایران وجود دارد. علت آن سه رویداد مهم پیش رو است: نخست نشست آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در ماه سپتامبر برای بررسی پاسخ‌گویی یا عدم پاسخ‌گویی ایران به درخواست‌های آژانس. رویداد دوم پایان یافتن مدت زمان تحریم تسلیحاتی ایران و سومین رویداد و مهم‌ترین آنها انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا.
* دو: برای اسرائیل هر سه این‌ها هم خطر و هم فرصت محسوب می‌شود و در تلاش است تا از ماه‌های باقی‌مانده حضور ترامپ در قدرت، در جهت به‌دست‌آوردن دستاوردهایی بهره ببرد.
* سه: آمریکا درحال وارد کردن فشار بر شورای حکام آژانس است تا قطعنامه‌ای را علیه ایران تصویب کند، مبنی بر این‌که ایران معاهده منع گسترش سلاح اتمی را نقض کرده است و پرونده این کشور را به شورای امنیت ارسال کند. اسرائیل و آمریکا این فرصت را آخرین فرصت خود برای تشدید تحریم‌ها علیه ایران می‌دانند. با این وجود نشست شورای حکام چندان تعیین‌کننده نیست.
* چهار: در ماه اکتبر تحریم تسلیحاتی ایران به پایان می‌رسد؛ اما آمریکا درحال تهیه پیش‌نویسی برای تمدید این تحریم‌ها است. آمریکا و اسرائیل درصدد بحران‌سازی عمدی هستند زیرا مشخص شده است که شورای امنیت این تحریم‌ها را تمدید نخواهد کرد. آنها در تلاش برای نابودی توافق هسته‌ای و بستن راه پیش روی دولت بعدی آمریکا برای از سرگیری آن و زمینه‌سازی برای توافقی جدید طبق شروط خود هستند.
* پنج: مهم‌ترین رویداد، انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا است. اسرائیل تلاش می‌کند از زمان باقی‌مانده ترامپ برای انجام اقدامی مشترک به منظور لغو توافق هسته‌ای با ایران و انجام حملاتی علیه این کشور بهره‌برداری کند. درست است که همکاری‌های امنیتی‌نظامی آمریکا و اسرائیل به رئیس‌جمهور این کشور مرتبط نیست اما در زمان ترامپ تفاهم‌هایی برای فراتر رفتن و فعالیت در راستای لغو توافق هسته‌ای و محاصره این کشور برای مجبور کردنش به دست برداشتن از برنامه دستیابی به سلاح اتمی صورت گرفت.
* شش: با وجود اشاره و تهدید به استفاده از گزینه نظامی اما راهبرد اصلی اسرائیل درخصوص دستیابی یا عدم دستیابی ایران به سلاح اتمی گزینه‌ای سیاسی یعنی تلاش برای متقاعد کردن رهبران ایران به دست برداشتن از برنامه هسته‌ای است. موساد راهبرد از کار انداختن برنامه هسته‌ای ایران را با پنج راهکار به شرح زیر توضیح داده است: فشار بین‌المللی، فشار سیاسی از طریق حمایت از مخالفان، فشار اقتصادی از طریق تحریم، فشار سایبری و فشار از طریق انجام عملیات‌های ترور و بمب‌گذاری.
