سرگیجه اسکوچیچ برای انتخاب ترکیب اصلی تیم ملی
روزنامه هفت صبح | پنجشنبه شب، شاهد اولین قسمت از چهارگانه ترسناک تیم ملی ایران در مسابقات انتخابی جام ملتهای آسیا و جام جهانی قطر خواهیم بود. دو بازی از این چهار بازی، اصلا سخت نیستند و نباید نگران نتیجه آنها بود اما بازیهای دوم و چهارم مقابل بحرین و عراق، به شدت ترسناک هستند و از چیزی که سال گذشته در همین روزها پیشبینی میکردیم، خطرناکتر شدهاند.
برای صعود بدون حرف و حدیث و اما و اگر، شاگردان دراگان اسکوچیچ باید هر چهار بازی خود در این ۱۲ روز را با پیروزی پشت سر بگذارند و با توجه به مهرههایی که اسکوچیچ در اختیار دارد، قاعدتا نباید نگران بازی مقابل عراق و بحرین باشیم اما واقعیت این است که تیم ملی با همین ستارهها در دور رفت و با هدایت جناب ویلموتس، مغلوب همین دو تیم شده و این اتفاق به دلیل استراتژی و تصمیمات اشتباه سرمربی بلژیکی آن زمان تیم ملی رخ داده است.
واقعیت ترسناکتر اینکه دراگان اسکوچیچ، از نظر سطح فنی و اعتبار با همین مربی شکستخورده بلژیکی هم قابل مقایسه نیست و نگرانیهای زیادی درباره نحوه برخورد و نوع نگاه او به این چهار بازی و مخصوصا دو بازی مقابل بحرین و عراق وجود دارد. مهمترین نکته اما چگونگی استفاده اسکوچیچ از تواناییهای ستارههای تیم ملی است و این فقط و فقط بستگی به سیستم و استراتژی انتخابی او و همچنین تعویضها و تغییرات تاکتیکی در جریان این بازیها دارد.
*** نیاز به خلاقیت
کاملا قابل پیشبینی است که بحرین و عراق، با توجه به اینکه در دور رفت ایران را بردهاند، برای یک نمایش دفاعی و گرفتن یک مساوی به مصاف این تیم خواهند آمد. تجربه نشان داده که در چنین بازیهایی، حضور بازیکنان تکنیکی و خلاق میتواند در دیوار دفاعی حریفان شکاف ایجاد کند و آن را فرو بریزد. پس شاید بهتر باشد که اسکوچیچ از سیستم و ترکیبی استفاده کند که در آن هر چه بیشتر از بازیکنان فانتزیباز استفاده شود.
به خاطر بیاورید که بازیکنانی مثل مهدی قایدی و مهدی ترابی و علی قلیزاده، در تیمهای باشگاهیشان چند بار با حرکات تکنیکیشان یا گل زدهاند یا گل ساختهاند یا باعث اخطار گرفتن و اخراج شدن بازیکنان حریف شدهاند یا پنالتی و خطای پشت محوطه جریمه گرفتهاند که در نهایت منجر به خلق موقعیت و گلزنی هم شده است. بنابراین شاید بهتر باشد که اسکوچیچ از ترکیبی استفاده کند که بتواند بیشترین بهره را از این بازیکنان خوشتکنیک و خلاق بگیرد.
*** سوال اصلی؛ ۲-۴-۴ یا ۱-۳-۲-۴؟
همین ابتدا اشاره کنیم که این تحلیلها و گمانهزنیها و پیشنهادها برای دو بازی مهم مقابل بحرین و عراق است و در دو بازی دیگر مقابل کامبوج و هنگکنگ تفاوت چندانی نخواهد داشت که با چه سیستم و ترکیبی بازی کنیم. با توجه به آمادگی بالای مهدی طارمی و سردار آزمون، نیمکتنشینی هیچ کدام از این دو بازیکن منطقی نیست. سردار و طارمی در فصل گذشته فوقالعاده ظاهر شدهاند و نشان دادهاند که میتوانند از کوچکترین موقعیتها استفاده کنند و گل بزنند.
بنابراین هر دوی آنها از ابتدای بازی باید در ترکیب تیم ملی قرار بگیرند و با توانایی بالای خود در پرسینگ و تحت فشار گذاشتن مدافعان حریف، هم آنها را در زمین خودشان محبوس کنند و هم اجازه بازیسازی و انتقال توپ به خط هافبک حریفان را ندهند. حالا سوال این است که این دو نفر در کنار هم و با سیستم ۲-۴-۴ بهتر بازی میکنند یا در سیستم ۱-۳-۲-۴؟ مرور بازیهای تیم ملی در انتخابی جام جهانی ۲۰۱۸ و جام ملتهای آسیای ۲۰۱۹ نشان میدهد که سیستم ۱-۳-۲-۴ با حضور سردار آزمون در نوک خط حمله و قرار گرفتن طارمی پشت سر او یک زوج و ترکیب کاملا خطرناک را ایجاد میکند.
اما مشکل اینجاست جایی که طارمی در این پست بازی میکند، نیاز به یک بازیکن خلاقتر و تکنیکیتر دارد که بتواند هم مهاجم نوک و هم دو بازیکن کناری را به خوبی ببیند و تغذیه کند. این خصوصیت در بازی طارمی به شکلی که مورد نیاز تیم ملی باشد و گرهگشا باشد دیده نمیشود و به نظر میرسد بازی کردن این دو نفر در کنار هم نتیجه بهتری برای تیم ملی در پی داشته باشد.
*** آن دو نفر کنار خط!
بازی کردن با دو مهاجم یعنی اینکه تیم ملی باید در خط هافبک با دو بازیکن میانی و دو بازیکن لب خط به میدان برود. تکلیف دو هافبک وسط تقریبا مشخص است، احسان حاجصفی و سعید عزتاللهی گزینههای اصلی اسکوچیچ خواهند بود و البته میتوان نیمنگاهی هم به سامان قدوس و احمد نوراللهی انداخت. نکته مبهم اما دو بازیکنی است که باید در دو سمت چپ و راست این دو هافبک به میدان بروند.
در این پستها، اسکوچیچ بازیکنانی مثل علیرضا جهانبخش، مهدی ترابی، مهدی قایدی، علی قلیزاده و وحید امیری را در اختیار دارد که تنها دو نفر از آنها میتوانند در ترکیب اصلی به میدان بروند. دست باز اسکوچیچ در این دو پست، هم او را خوشحال کرده و هم باعث سرگیجه او شده است و واقعا مشخص نیست که او چه تصیمی درباره این دو پست کلیدی خواهد گرفت.
*** قایدی و ترابی، تعویضهای طلایی؟
با توجه به فشاری که تیم ملی در این دو بازی روی خط دفاع و هافبک بحرین و عراق خواهد آورد، شاید بهتر باشد که از ابتدا، دو بازیکن دونده که از قدرت بدنی بالایی برخوردارند در ترکیب قرار بگیرند که بتوانند مدافعان این دو تیم را حسابی خسته کنند. این خصوصیت در بازیکنانی مثل وحید امیری، علیرضا جهانبخش و مهدی ترابی بیشتر دیده میشود.
در ادامه و در نیمه دوم، اسکوچیچ میتواند از بازیکنان تازهنفس و خلاقی مثل قلیزاده و قایدی استفاده کند تا این دو بازیکن تکنیکی، دفاع خسته حریف را وادار به اشتباه کنند و به تیم ملی ما موقعیت گلزنی بدهند. مهدی قایدی در بازیهای دوستانه تیم ملی هم نشان داده که وقتی به عنوان بازیکن جانشین و تازهنفس وارد زمین میشود، چه تاثیر مثبت و فوقالعادهای روی نمایش تیم ملی میگذارد. او و ترابی در لیگ قهرمانان آسیا بهترین بازیکنان استقلال و پرسپولیس بودند و میتوانند در تیم ملی هم مقابل بحرین و عراق، همان نمایشها را تکرار کنند و ناجی تیم ملی و اسکوچیچ شوند.