زنان کادر درمان: برای ما هم لباس تولید کنید

روزنامه هفت صبح| چند روز پیش روزنامه گاردین گزارشی منتشر کرد درباره اینکه سایز لباس‌هایی که برای محافظت کادر درمان دربرابر کرونا ساخته می‌شود اغلب بزرگ است و انگار سازنده اصلا درباره اینکه زنان هم قرار است از این لباس‌ها استفاده کنند نظری نداشته، حتی مردانی که جثه کوچکتری دارند و طبق استانداردها یک مرد با اندام عادی تلقی نمی‌شوند هم از این موضوع در عذابند.

در این گزارش آمده بود: «اتحادیه‌‌های کارکنان درمانی اعلام کرده‌اند بیشتر لباس‌های حفاظت شخصی که کادر درمان باید ساعت‌ها بر تن کنند تا از ویروس در امان بمانند، برای اندام‌های مردانه و ورزیده و قد بلند طراحی شده است. دکتر هلن فیدلر، معاون «انجمن پزشکی بریتانیا» اعلام کرد که این وضعیت زندگی زنان کادر درمان در بریتانیا را کاملا به خطر انداخته است، لباس‌ها به تن آن‌ها زار می‌زند و در واقعیت از آن‌ها محافظت درستی در برابر خطر سرایت ویروس نمی‌کند.

او همچنین گفت:«ماسک‌های محافظتی ویژه کادر درمان نیز برای یک صورت درشت مردانه طراحی شدند و به شکل درست و کامل روی صورت زنان نمی‌نشینند. کنایه ماجرا اینجاست که همه‌ این‌ها درحالی رخ می‌دهد که ۷۵ درصد کادر درمانی بریتانیا را زنان تشکیل می‌دهند.» پرس و جوی ما از کادر درمان بیمارستان‌های ایران هم نشان می‌دهد که وضعیت اینجا هم به همین شکل است.

انسیه که کارمند بخش آزمایشگاه یکی از بیمارستان‌های معروف تهران است در این مورد به هفت صبح می‌گوید: «لباس‌ها که اصلا اندازه‌مان نیست، ماسک‌های پیشرفته هم اغلب بزرگ هستند. البته بعضی از برندها در دو سایز کوچک و بزرگ ماسک تولید می‌کنند اما بیشتر وسایلی که به دست ما رسیده یک سایز دارند و آن هم سایز بزرگ است.»

اینطور که انسیه می‌گوید خود زنان کادر درمان و البته مردهایی که جثه کوچکی دارند دست به کارهای ابتکاری می‌زنند تا لباس را سایز خودشان کنند. از تنگ کردن سر آستین‌ها گرفته تا گره زدن یک گوشه از لباس یا تا کردن و به داخل بردن پاچه‌های شلوارها. انسیه می‌گوید: «با این کارها میزان ایمنی لباس کم می‌شود اما چاره‌ای نیست، واقعا با لباسی که آستینش دو وجب برایت بلند است که نمی‌توانی کار کنی.

خیلی از ماسک‌ها هم کیپ نمی‌شوند، این موضوع در مورد ماسک‌های پیشرفته وارداتی خیلی صدق می‌کند. نمی‌دانم دلیلش این است که کشور سازنده کلا ما را اندازه مردم خودش تصور می‌کند یا آنجا هم ماسک‌ها تا این اندازه برای زن‌ها بزرگ است. بعضی از ماسک‌ها از پشت قابل اندازه کردن هستند اما تنگ‌ترین حالت هم برای صورت بعضی از همکاران بزرگ است، اینجاست که مجبوریم گره بزنیم، باز کردن و بستن گره هم دردسرهای زیادی دارد.»

انسیه به سختی کار با لباسی که برایشان بزرگ است می‌گوید: «هر چقدر هم که لباس را با انواع کارها قابل پوشیدن کنیم باز هم گشاد بودن بعضی از قسمت‌ها دست و پایمان را می‌گیرد، مثلا آنقدر که راه رفتن با لباس‌های محافظتی برای ما سخت است اما برای مردها سخت نیست.»