ریسک‌هایی که به پلیس تحمیل کرده‌اند
روزنامه هفت صبح | ی ک: به‌عنوان یک پرسپولیسی به‌شدت نگران استقلال هستم. این انباشت استقلال از بازیکن‌های هم‌سطح کار اشتباهی است و بیشتر موجب به‌هم خوردن تمرکز تیم سرمربیگری خواهد شد. این همه چگالی بازیگر‌های خوب و آوردن بازیکن خارجی در پست‌هایی که اصلا قابل فهم نیست، به‌چه دلیل است؟
اینطوری خود به‌خود به شایعات دامن می‌زنید. مثلا در پست هافبک دفاعی استقلال ۴ و شاید ۵ بازیکن دارد: مهری، مهدی‌پور، چشمی و نیک‌نفس. به اینها می‌شود رضاوند را هم اضافه کرد. چه‌خبر است؟ یا حسینی و مظاهری و علیرضا رضایی در پست دروازه‌بان. چه احتیاجی به سه دروازه‌بان خوب و خیلی خوب هست؟
در خط حمله که تازه نقطه ضعف استقلال محسوب می‌شود شما قاسمی‌نژاد، مطهری، حسین‌زاده، آرمان رمضانی و محمدرضا آزادی را دارید و در خط دفاع وسط دانشگر و آقاسی و یزدانی و مرادمند با این نکته که روزبه چشمی خودش یک مدافع وسط کلاسیک نیز هست. بعد در سمت چپ تنها جعفر سلمانی حضور دارد! و شما رفته‌اید و یک دفاع راست خارجی گرفته‌اید! از روی منطق و عاری از تعصب این نوع تجمیع بازیکن در چند پست خاص دردسرآفرین است.
دو: ویدئوی جنجالی گشت امنیت اخلاقی دردسرساز شد. یک‌جا‌ی کار اشتباه است. اینطور کشاندن یک زن به داخل ون گشت اخلاقی بازتاب‌های بسیار بدی دارد. الان پلیس می‌گوید چه باید کنیم؟ امروز هم که قرار است تجمع گروهی جلوی پلیس امنیت در خیابان وزرا شکل بگیرد در حمایت از چنین برخوردهایی (ندیده به شما می‌گویم که جمع حاضر به زحمت از ۱۰۰ نفر بیشتر خواهند بود).
چه‌باید کرد؟ راستش در شرایط بحران منطقه‌ای این تصاویر مثل سم عمل می‌کنند. این تصاویر و این نوع کشمکش‌های پلیس با زنان به‌خاطر کوتاه و بلند بودن مانتو آن دیپلماسی عمومی که جمهوری اسلامی به آن می‌بالد را درهم می‌شکند. تاثیر این تصاویر در بغداد و کربلا و باکو و استانبول کمرشکن هستند. آن‌هم در دوره طالبان افغانستان. و کمترین تقصیر را در این میان نیروی انتظامی دارد که مجبور است به‌خاطر توقعات برخی چهره‌‌های مطرح مذهبی چنین ریسک‌هایی بکند.
در سال‌های ۸۶ و ۸۷ در تهران برخوردهایی مشابه را تجربه کردیم که به تنش‌های خیابانی انتخابات ۸۸ منتهی شد. پلیس باید استراتژی خود را تغییر دهد. باید در مقابل توقعات بایستد و از نه گفتن نترسد. فرماندهان پلیس باید این نوع برخورد را تمرین کنند. منافع ملی کشور چنین نگاهی را می‌طلبد.
سه: تعداد موش‌های خیابان‌های تهران به شکلی اعجاب‌آور رو به افزایش است. فکر کنم چالش سختی در مبارزه با موش در راه خواهد بود. احتمالا در کم شدن تردد آدمیزاد در شهرهای بزرگ در مقاطعی از یکی دو سال گذشته، این جونده مزاحم با فراغ‌بال به افزایش جمعیت روی آورده و نسل چاق و چله‌تری را پرورش داده‌اند. این سوژه را فردا به شکل جدی‌تر پی می‌گیریم.
