رونق جشنوارهای که قرار بود تحریم شود
روزنامه هفت صبح، کمال بردبار | فضای کنفرانسهای مطبوعاتی بعد از هر فیلم، امسال بیش از حد شلوغ و پرهیجان است. خب این از شگفتیهای جشنواره امسال است.
جشنوارهای که قرار بود تحریم شود و بدون رونق، حالا مثل هرسال و حتی بیشتر از همیشه در کانون توجهات قرار گرفته است و نشستهای مطبوعاتی پر است از خبرنگارانی که با هیجان و اشتیاق فیلمسازان را سوال پیچ میکنند.
محل نشستها بهینه شده است و نشستها شبیه استانداردهای جشنوارههای معتبر اروپایی برگزار میشوند. گذشته از آن گذاشتن سانس تکرار فیلمها به شکل منظم آن التهاب دست و پاگیر برای دیدن فیلمها را در اولین نمایش از بین برده و سرو شکل منظمتر و قابل قبولتری به سینمای رسانه داده بود. جشنواره به لحاظ جنجال و خبر هم دورههای خوب خود را از سر میگذراند.
دو قطبیهای مورد علاقه ژورنالیستها شکل گرفته است، تنوع مضامین به شکلی قابل قبول در بسیاری از فیلمها به چشم میخورد و کیفیت فیلمها هم هرچند جزو بهترین دورهها نیست اما از استانداردهای رایج جشنواره فجر کمی هم بالاتر است.
نکتهآزارنده اما انتقال فضای اینستاگرامی و توئیتری به درون نشستهای مطبوعاتی است. این روحیه پرخاشگرانه و مچگیرانه گاه تحمل فیلمسازان معتبر را به سقف میرساند.
ژورنالیستها و خبرنگارانی که سوالات انتقادی خودرا با کلماتی آتشین و حتی متظاهرانه و گزنده راهی میکنند و در هیاهوی نشست، از سینماگر بازجویی میکنند.
سینماگران وظیفه دارند پاسخگوی انتقادات و سوالات باشند اما گاه شکل سوالها قبل از آنکه به دفاع سینماگر وصل شود، از همان ابتدا حاوی پرخاش و محکومیت است و نوعی قطعیت در سوالها به چشم میخورد که ناشی از عدم تجربه کافی سوال کننده است. این ماجرا در جلسه مطبوعاتی فیلم خروج ترکیب شد با کم صبری همیشگی حاتمیکیا که فضای متشنجی به وجود آورد.