رقابت نرمترین و سختترین خودروها در فینال
روزنامه هفت صبح | دستاندازها، پیچها، بالا و پایین جاده و… برای کسانی که به سوار شدن به خودروهایی با سیستم تعلیق نرم عادت کردهاند دیگر یک کابوس نیست. سواری این خودروها مثل خوابیدن روی تختخوابی نرم و پر از پر قو است! در عوض اما خودروهای اسپرت سواری خشک و پر از کوبشی دارند که اگر عاشقش نباشید نتیجه فقط کمردرد و برای افراد قدبلند خوردن سر به سقف خودرو است! هشت نماینده این دو گروه از خودروها در کلاس خودشان به عنوان گزینههایی قابل اعتماد شناخته میشوند و ویژگیهای جالب دیگری همچون تعدد آپشنها و موتور قوی را نیز باید به شایستگیهایشان افزود.
* یک: یک میلیارد و ۴۰۰ میلیون / تویوتا کمری - مدل ۲۰۱۶
با وجود آنکه کمری سواری نرمتری نسبت به رقیب کرهایاش کیا اپتیما دارد اما باز هم با سدان خانوادگی نسل چهارمش تفاوت زیادی دارد. تویوتا در نسل پنجم کمری به دنبال جلب توجه بیشتر مخاطبان بود، از این رو شاسی پیشرفتهای با فنربندی مستحکم برای کمری طراحی کرد که سواری نرمتری به آن میبخشد. البته طراحی کمری در گذر زمان تکراری شده و در مقابل اپتیمای نسل جدید شبیه سدانی قدیمی است که به زور برند تویوتا میخواهد خود را سرپا نگه دارد. کابین کمری نمایی نهچندان جذاب و مدرن اما با متریال باکیفیت دارد که در طول زمان دوام خوبی دارند. برای کسانی که خواهان سدانی قوی اما از دنگ و فنگهای موتورهای توربو گریزانند، کمری میتواند گزینهای قابل بررسی باشد که پیشرانه ۱۶ سوپاپ ۲٫۵ لیتریاش در طول این سالها نشان داده که استهلاک پایین و بازدهی بالایی دارد.
* دو: یک میلیارد و ۶۰۰ میلیون / رنو کولیوس - مدل ۲۰۱۸
یکی از جذابترین شاسیبلندهای بازار که خواب را از چشمان هیوندای سانتافه و تویوتا راوفور دزدیده است. طراحی جذاب کولیوس دستپخت هنر نیسان است که در سری جدید خودروهای رنو همچون مگان هم به کار رفته است، پس اسیوویای خواهید خرید که حداقل تا سه سال آینده طراحیاش قدیمی نمیشود. اگر از کابین نهچندان زیبای کولیوس با آن قطعات پلاستیکی طرح چوب و جعبه دنده معمولیاش بگذریم، کولیوس با سیستم پیشرفته چهارچرخ متحرک، دف لاک و سیستم کمکی حرکت در شیب و همچنین ارتفاع نسبتاً مناسب از سطح زمین شما را به شرکت در گردهمایی آفرود وسوسه میکند. نسخه فول کولیوس به ایران آمده پس با خیال راحت از فرمان سه حالته، روکش چرمی فرمان و صندلیها، اتوپارک، گرمکن صندلی جلو، آینههای جانبی برقی، کروز کنترل، سانروف پانارومیک، سنسور نور و باران، صفحه نمایش ۷ اینچی با ۱۲ بلندگو BOSE و تهویه دوگانه اتوماتیک لذت ببرید.
* سه: یک میلیارد و ۵۰۰ میلیون تومان / هوندا آکورد - مدل ۲۰۱۶
بازار ایران چندان به این سدان جادار ژاپنی روی خوش نشان نداد و رقبایش همچون فولکسواگن پاسات و رنو تلیسمان را به آن ترجیح داد. آکورد علاوه بر کابین زیبا، به آپشنهایی همچون روکش چرمی صندلیها، سنسور پارک عقب، کنترل حرکت در سربالایی، نویگیشن، دوربین عقب و تنظیمات برقی صندلی سرنشین جلو در نسخه فول نیز مجهز است. آکورد در برابر رقبا تجربه رانندگی آرامتری خلق میکند که مرهون مجهز بودن آن به سیستم اختصاصی ANC است؛ سیستمی که باعث میشود صدای موتور و بیرون به درون کابین نفوذ نکند. بااین حال آکورد جزو خودروهایی است که قطعاتش به سختی پیدا میشود و در صورت بروز مشکل باید به سراغ تعمیرکارانی بروید که از پیشرانههای پیچیده هوندا سردرمیآورند اما سواری نرم و راحت این خودرو به اندازهای لذتبخش است که پیه این جور مشکلات را به تن بمالید.
* چهار: یک میلیارد و ۵۰۰ میلیون / فولکسواگن گلف GTI - مدل ۲۰۱۸
با آن ظاهر خشنش شبیه کشتیگیری فرنگی در وزنهای پایین است که البته سرعت و چالاکی بالایی دارد و سریعاً حریفانش را ضربه میکند. گلف GTI تجربه هفت نسل طراحی ماندگار را در کارنامه دارد، پس در نمای ظاهریاش خبری از نوجوییهای آسیایی نیست. کابین گلف GTI به جرات اسپرتترین کابین هاچبک بازار ایران را پیشرویتان میگذارد؛ با تریم خاکستری و قرمزی که در برابر طراحی خستهکننده کابین ب. ام.و سری ۱ و قرمزی بیش از حد آلفارومئو جولیتا نوعی تعادل را پیشرویتان میگذارد. شتاب ۶٫۴ ثانیهای آن هم در این بازار راکد غنیمت است. ترکیب فرمانپذیری، جعبه دنده دوکلاچه و مهندسی سیستم تعلیق خودرویی را خلق کرده است که گویی به جاده چسبیده میشود و همه چیز را تحت کنترل رانندهاش درمیآورد. نگران ایمنی هم نباشید چون ترمزهای GTI به سرعت وارد عمل شده و ماشین را متوقف میکنند.
* پنج: ۳ میلیارد و ۲۰۰ میلیون / دی اس ۷ - مدل ۲۰۱۸
فرانسه در سالهای اخیر از خودروهای عجیب و غریب قدیمی فاصله گرفت و برند دیاس را احیا کرد. دیاس۷ کراسبک که نسخه ویژهای از آن خودروی رئیسجمهور این کشور است هم جزو ثمرات این حرکت هوشمندانه است. طراحی این خودرو چیزی بین ولوو XC40، آئودی Q3 و رنجروور ایووک است و اگرچه تازگی دو سال پیش را ندارد اما هنوز هم شبیه خودروی بتمن به نظر میرسد. البته اگر نسخههای نارنجیرنگ این خودرو را پیدا کنید صاحب دیاسی خواهید شد که شکوه خیرهکنندهای دارد. در کابین اما با شاهکاری مواجه میشوید که از مرسدس بنزهای همقیمت نیز خاصتر است. برخلاف نمای بیرونی و داخلی این خودرو، در بخش فنی تنها سواری نرمش جذابیت دارد و صدای بالا موتور، عدم هماهنگی سیستمهای ایمنی و جعبه دندهای با عملکرد فاجعهبار باعث بدنامی دیاس۷ شدهاند.
* شش: یک میلیارد و ۴۰۰ میلیون تومان / میتسوبیشی اوتلندر - مدل ۲۰۱۸
موقعی که اولتلندر برای اولین بار به بازار آمد شبیه نوعی پاجروی بهروز شده بود؛ همان عملکرد کمنظیر در آفرود با سیستم تعلیق دو دیفرانسیل قدرتمند اما با دامنه آپشنهای کم اما در مدل ۲۰۱۸ این نقص برطرف و اوتلندر به آپشنهایی نظیر UMS (سیستم ممانعت از کاربرد اتفاقی پدال گاز)، دوربین ۳۶۰ درجه، ایربگ زانو، ترمز پارک برقی و گرمکن فرمان مجهز شد. با این حال خبری از عملکرد دقیق جعبه دنده تویوتا راوفور یا حتی هیوندای سانتافه در آن نیست. پیشرانه ۲٫۴ لیتری ۱۷۰ اسبی آن هم تکافوی کابین سنگینش را نمیکند. اگر میخواهید هندلینگ عالی لنسر را روی شاسیبلندی خوشچهره داشته باشید، اوتلندر گزینه خوبی است؛ به ویژه وقتی آن را در حالت اسپرت قرار میدهید. البته فرمان اوتلندر در سرعتهای بالا سفت میشود که حاکی از امنیت بالای آن است.
* هفت: ۳ میلیارد و ۲۰۰ میلیون / پورشه کاین - مدل ۲۰۱۳
کابین لوکس پورشه کاین که برای رفاه سرنشینان و راننده بسیار خوب طراحی شده است، از امکانات رفاهی نظیر تهویه مطبوع چهارگانه، صندلیهای چرمی راحت با فضای کافی، صندلی برقی راننده با امکان تغییر در هشت حالت و گرمکن بهره میبرد که سفر دلچسبی را برای سرنشینان به ارمغان میآورد. بهتمامی این آپشنها عایقبندی بسیار خوب کاین را هم اضافه کنید که مانع نفوذ صدای جاده و موتور به داخل کابین میشود و لذت استفاده را دوچندان خواهد کرد. یکی دیگر از مزایای پورشه کاین(که در رده خودروهای سنگین قرار میگیرد) هندلینگ بسیار خوب آن است که در فروش و محبوبیت این خودرو نقش بسزایی ایفا کرده است؛ فاکتوری که سبب میشود رانندگان در هرنوع جادهای به راحتی هدایت خودرو را بهدست بگیرند. یکی دیگر از نقاط قوت این کراساوور زیبا، گیربکس هشت سرعته آن با تعویض بهموقع و دقیق است.
* هشت: ۸۰۰ میلیون / کیا سراتو - مدل ۲۰۱۶
سراتوی نسل جدید از نظر ظاهر بهبود زیادی پیدا کرد (همچون همزاد خود هیوندای النترا) و با رینگ اسپرت ۱۷ اینچی و بال عقب، نور زنون جلو با قابلیت چرخش سر پیچ و دیلایت، مهشکن جلو و عقب و آینههای برقی تاشو نمای متمایزتری از نسل قبلیاش که این روزها بیش از قبل در خیابانها دیده میشود را به نمایش میگذارد. با این حال کابین آن با صفحه نمایشگر چهار اینچی و داشبورد و کنسول پلاستیکی کماکان نقیصهای بزرگ است. سواری سراتو در این مدل به مزدا ۳ شباهت پیدا کرده هرچند احساس اسپرت بودن را در حد آن القا نمیکند. بهتر است به این سدان جمعوجور کرهای به چشم خودرویی برای استفاده روزمره شهری و مسافرت در مسافتهای کوتاه بنگریم. از امکانات ایمنی آن میتوان به این موارد اشاره کرد: سیستم عدم هرزگردی، سیستم کنترل تعادل خودرو، سیستم کمک راننده در سربالایی و سرازیری، ترمزهای ایبیاس، شش کیسه هوا، فرمان برقی سه حالته و تلسکوپی و کروز کنترل.