رده‌بندی معکوس برای بازیگران مرد سینمای ایران
روزنامه هفت صبح | این رده‌بندی بازیگران مرد سینمای ایران است. اسامی‌از میان کسانی انتخاب شده‌اند که این شانس را دارند باز هم در نقش اول ظاهر شوند و میزان هم وضعیت فعلی آنهاست. این رده‌بندی به شکل معکوس و از انتها به ابتداست و هفته دیگر قسمت نهایی و طبقه شاه نشین معرفی می‌شوند. کمدین‌ها را نیز جدا گذاشته‌ایم. با عرض احترام به جواد رضویان، مهران مدیری، سیامک انصاری و… و در نهایت این‌که این فقط یک بازی است. خیلی جدی‌اش نگیرید.
۳۸ : پدرام شریفی: ازآن تئاتری‌های همیشه مطمئن که کم کم نقش‌های مهم‌تری را در فیلم‌های پرسروصدا به دست آورده است اما فعلا نقش یک در کارنامه ندارد. این بازیگر ۳۴ ساله در انتظار اعتماد یک کارگردان مهم برای یک نقش مهم می‌ماند. او را ابتدا در ماهی و گربه دیدیم و این اواخر در سریال می‌خواهم زنده بمانم و فیلم بی‌همه چیز.
۳۷: مصطفی کیایی:در نقش‌های کمیک و در فیلم‌هایی که برادرش می‌ساخت جلوه خوبی داشت اما به تدریج دایره فعالیتش را به آثار درام نیز تسری داد که حاصلش متوسط بوده است.
۳۶: ساعد سهیلی:بدون جنجال و بی سروصدا در حاشیه سینمای ایران نقش‌های خوبی به دست می‌آورد و خلأ فقدان بازیگران بسیار جوان را پوشش می‌دهد.
۳۵: بهرام افشاری: از بچه‌های تئاتر که شهرتش را مدیون سریال پایتخت بود و به تدریج توانست جاپای خودرا در سینما و سریال‌های خانگی محکم کند. نقش آفرینی‌اش در میدان سرخ به زعم تلاش‌هایش چندان مورد توجه قرار نگرفت. او باید متوجه کاستی‌های بازیگری‌اش باشد.
۳۴: حسین یاری: موقعیت او بیشتر مدیون بازی در سریال‌های تلویزیونی و سینمای خانگی است. با این حال بازی‌اش در فیلم‌هایی مثل سعادت آباد قابل تحسین است. او در حال حاضر با سریال نیسان آبی دوباره به سطح اول سینمای ایران بازگشته است.
۳۳: اشکان خطیبی: بازیگری است که به شکل حرفه‌ای در تئاتر مشغول است اما او که زمانی زوج رامبد جوان در میان پرده‌های تلویزیون بود همه ابزار برای تبدیل به یک ستاره سینما را دارد. شاید نقش پررنگش در خاتون او را بار دیگر وارد عرصه سینما کند.
۳۲: سام درخشانی: به عنوان یک کمدین معمولا فراتر از انتظارات ایفای نقش می‌کند. به شکل جالب توجهی بامزه است و البته مشخص است که شانسی برای بازی در نقش‌های درام ندارد.
۳۱: هومن سیدی: کارگردان موفق که در نقش جوان‌های کول و کمی‌هم دون ژوان صفت برای خود جایگاهی ایجاد کرد که مورد توجه بینندگان قرار می‌گرفت. او در فیلم طلا ساخته پرویز شهبازی نشان داد که می‌تواند بازیگر خوبی هم باشد.
۳۰: حسن معجونی:او هم یک بازیگر باتجربه عرصه تئاتر است که درخشش را از سریال‌های تلویزیونی (به‌خصوص سریال مسافران ) شروع کرد و آرام آرام نقش‌های مهم‌تری را به دست آورد. مثل آبادان ۱۳۶۱ و یا خوک.
۲۹: مصطفی زمانی: عجیب است که از دوسریال بسیار پربیننده عبور کرده و هنوز نتوانسته جاپای خود را در بالای جدول بازیگران سینمای ایران محکم کند. یعنی یوسف پیامبر و شهرزاد.
۲۸: امیر جعفری: بازیگر محبوب سینمای ایران که این توانایی را دارد که بلافاصله محبت تماشاگر را به خود جلب کند. از زمان بدون شرح تا امروز او توانسته به عنوان چهره‌ای مطمئن در نزد تماشاگر جلوه گر شود.هرچند سقف موفقیتش محدود خواهد بود.
۲۷: مهدی سلطانی: او فقط ۴۹ سال دارد اما سال‌هاست که موجه‌ترین نقش پدران را در سینمای ایران بازی می‌کند و بازیگری تحصیل کرده و همیشه قابل اعتماد که شاید روزی یک شاه نقش بی‌بدیل به سراغش بیاید.
۲۶: بابک حمیدیان:او یکی از بهترین بازیگران نقش دوم سینمای امروز ایران است. چیزی که او کم دارد حضور به عنوان نقش اصلی است. چهره او به گونه‌ای است که در برابر گذشت زمان مقاوم است و برای همین می‌تواند نقش پسر‌هادی حجازی فر را در به وقت شام بازی کند در حالیکه از او بزرگ‌تر است.
۲۵: محمدرضافروتن: در اواخر دهه هفتاد ستاره اول سینمای ایران بود(مرسدس، قرمز، دو زن، اعتراض، متولد ماه مهر و…) و تا میانه دهه هشتاد موقعیت خود در پانتئون بازیگران مرد سینمای ایران راحفظ کرد. بازیگری با تجربه است که خب نقش آفرینی‌اش در سریال جزیره خیلی به امتیازاتش اضافه نکرد. او مدت‌هاست ازپانتئون بازیگران سینمای ایران دور شده است. آخرین نقش‌های خوبش به کنعان و عادت نمی‌کنیم مربوط هستند.
۲۴: صابر ابر: او هم از تئاتر آمد. بازیگر مسلطی که مدت‌هاست تازگی خودرا در امر بازیگری از دست داده است اما همچنان بازیگری مسلط و موثر است. به خصوص با تسلط بر فن بیان. بازی‌های خوبش را درآسمان زرد کم عمق و درباره الی دیده‌ایم. همین طور در سریال قورباغه و…
۲۳: اکبر عبدی :عبدی هنوز هم این پتانسیل را دارد که نقش اول فیلمی را بازی کند. کمدین هزار چهره که محبوبیت خوبی در میان عامه مردم دارد و چهل سال است که او را در سطح اول بازیگری سینما و تلویزیون می‌بینیم.
۲۲: امیر آقایی: سال‌هاست که در سینمای ایران حضور دارد و بالاخره در پنج شش سال اخیر مزد زحماتش را گرفته است و با فیلم‌هایی مثل شنای پروانه و بدون تاریخ بدون امضا مهارت‌های خود را به عنوان یک بازیگر موفق و صاحب سبک به نمایش گذاشت.
۲۱: پژمان بازغی: بازیگری حرفه‌ای که همیشه هرنقشی را به نحو استاندارد عرضه می‌کند. هرچند در هیچ نقشی خارق‌العاده نیست. او یک بازیگر حرفه‌ای بسیار منضبط است و هیچگاه از سطح خود سقوط نکرده است. بازی او در فیلم ناهید نشان از برخی توانایی‌های کشف نشده او دارند.
۲۰: فرهاد اصلانی: بازیگر همه فن حریف که برای بازی در نقش‌های درام محبوب شده بود اما در هیولا نشان داد کمدین درجه یکی هم هست. مغزهای کوچک زنگ زده و دختر از کارهای خوب اصلانی هستند.
۱۹: محسن تنابنده:او با سریال پایتخت به شهرت رسید. به عنوان خالق اصلی و همین طور بازیگر نقش اول. بازی‌هایش اما در کمدی سختی مثل گینس و همین طور بازی سنجیده و ظریفش در قهرمان نشان داد که از چه بازیگر خوبی حرف می‌زنیم.
۱۸: فریبرز عرب‌نیا: در دوره‌ای او غول بازیگری سینمای ایران بود. با سلطان و شوکران بعدها هم با سریال مختار به چهره‌ای بسیار محبوب بدل شد و خب سال‌هاست یعنی بعد از فیلم چ، کار مهمی از او ندیده‌ایم.
۱۷: علی مصفا: بازیگری که با پری داریوش مهرجویی در ۲۷ سال پیش به بازیگری شناخته شده بدل شد و بعد برای سال‌ها به عنوان بازیگری کم کار اما خوش نقش و عمیق جایگاهی ویژه در سینمای ایران برای خود پیدا کرد. به‌خصوص در اواخر دهه هشتاد و اوایل دهه نود با فیلم‌هایی مثل چیزهایی هست که نمی‌دانی، پله آخر، در دنیای تو ساعت چند است؟ و گذشته. او مدتی است که آن وسواس قبل را ندارد و فیلم‌هایی مثل مردبدون سایه و سریال میدان سرخ، نشان از این بی‌ملاحظگی‌های جدید او هستند.
۱۶: امین حیایی: بازیگر آسان گیری که از سریال‌ها شروع کرد و به تدریج وارد کمدی‌ها و درام‌های سبک شد و در مهمان مامان نشان داد می‌تواند بازیگر خوبی هم باشد. او در دوره‌ای که به شکلی آشکار برای درآمدبیشتر فعالیت می‌کرد. به‌خصوص زوجی که با گلزار ساخته بود. اما در دهه نود با دو فیلم شعله ور از حمید نعمت الله و همین برف آخر ثابت کرد بازیگر خوبی است. بسیار خوب.
۱۵: حمید فرخ‌نژاد: او دهه هشتاد بسیار موفقی را پشت سر گذاشت اما او هم مثل امین حیایی اولویت اصلی‌اش کسب درآمد بیشتر بود. این بازیگر محبوب که با عروس آتش و ارتفاع پست همه را بهت زده کرده بود مدت‌هاست که از پانتئون بازیگران سینمای ایران خارج شده است. او باید یک شاه نقش درست و حسابی را برای خود دست وپا کند.
۱۴: محمد‌رضا گلزار: سوپر استار دهه هشتاد، همچنان خود را در بالای جدول سینمای ایران حفظ کرده اما بعید است که دیگر قدرت تکان دادن فروش فیلمی را داشته باشد. او بازیگری را آسان در نظر می‌گیرد و بیشتر وقتش صرف استفاده از مواهب بازیگری و سوپر استار بودن است. با این حال حداقل در دو فیلم یعنی بوتیک و مادر قلب اتمی‌نشان داده که چه توانایی‌های بالقوه‌ای دارد.
۱۳: پارسا پیروزفر:بازیگر محبوب و گزیده کار که در اثار متاخرش پیشرفت قابل ملاحظه ای در امر بازیگری را به نمایش گذاشته است. مثل بازی اش در بی حسی موضعی و یا تی تی . در دهه هشتادهم در فیلم اینجا بدون من بسیار درخشان ظاهر شده بود.
۱۲: هوتن شکیبا:باز هم از تئاتری‌های کهنه کار که با سریال لیسانسه‌ها شهرت پیدا کرد و در سینما هم به سرعت و با تکیه بر انعطاف خیره کننده‌اش در بازیگری به موفقیت‌هایی زنجیره‌ای رسید. مثل سه فیلمی‌که با الناز شاکردوست بازی کرد و یا فیلم ایده‌آل در کنار فاطمه معتمد آریا و فیلم تحسین شده ملاقات خصوصی با پریناز ایزدیار.
۱۱: پرویز پرستویی: اواخر دهه هفتاد او جزو مفاخر بازیگری سینمای ایران و در ردیف خسروشکیبایی و داریوش ارجمند شناخته می‌شد اما به تدریج رو به افول گذاشت. بازی در یک شاه نقش ویژه در بادیگارد ابراهیم حاتمی‌کیا فرصتی بود برای نشان دادن توانایی‌هایش و همین طور بازی در کمدی بسیار پرفروش مطرب. با این حال او دیگر جایی در پانتئون و اطراف پانتئون ندارد.شاید بهتر بود اورادر جایگاه استادان قرار دهیم اما فکر می‌کنیم او هنوز هم می‌تواند نقش اول یک فیلم سینمایی را ایفا کند مثل کاری که در مطرب انجام داد.
۱۰: پیمان معادی:فیلمنامه نویس موفق با درباره الی وارد عرصه بازیگری شد و حالا یک بازیگر بین‌المللی است که با سوپراستارهای‌هالیوودی همبازی می‌شود و در ایران هم دربطن موفق‌ترین و تجاری‌ترین جریان سینمایی قرار گرفته است. درباره الی، جدایی نادر از سیمین، ابد و یک‌روز، متری شیش و نیم، ملبورن و… از مهم‌ترین تجربه‌های او به عنوان یک بازیگر هستند.
۰۹ : هادی حجازی‌فر: با ایستاده در غبار و بعدش هم ماجرای نیمروز به بازیگری محبوب و آشنا برای علاقه‌مندان سینما بدل شد. او قدر این موفقیت را دانست و با فیلم‌های بعدی‌اش نشان داد که در انتخاب‌هایش چقدر موشکاف و دقیق است. لاتاری، بی همه چیز و آتابای نشان از این سلیقه خاص او به عنوان یک بازیگر دارند. ادامه دارد
* استادان: بزرگان بازیگری که فخر ما هستند و البته بعید است که دیگر در فیلمی نقش اول را ایفا کنند. با کارنامه‌هایی غبطه برانگیز و مجموعه‌ای از بهترین نقش آفرینی‌ها. کدام بازیگر فعلی می‌تواند نقش ارجمند درناخدا خورشید، نقش پورصمیمی در پرده آخر و یا فرامرز قریبیان در خروج را تکرار کند؟و یا هنرنمایی علی نصیریان را در شهرزاد.علی نصیریان/ داریوش ارجمند/ سعید پورصمیمی/ مهدی‌هاشمی/ فرامرز قریبیان/ فرامرز صدیقی/ جمشید‌هاشمپور/ رضا کیانیان/ امین تارخ/ حسن پورشیرازی/ سیاوش طهمورث/ جهانگیر الماسی/ ابوالفضل پورعرب/ آتیلا پسیانی/ پرویز پورحسینی.
* رفتگان: دریغ از نوابغی مثل خسرو شکیبایی و عزت‌الله انتظامی‌دو ستاره بزرگ سینمای ایران که تکرار شدنی نیستند. و همین طور چهره‌هایی مثل: محمد‌علی کشاورز، مهدی فتحی، جمشید مشایخی، داوود رشیدی، هادی اسلامی و فتحعلی اویسی
