راز و رمز آدمهای شهر بیگناه
روزنامه هفت صبح، گروه تلویزیون| «بیگناه» نام جدیدترین سریال خانگی است که انتشار آن از روز گذشته در پلتفرم فیلیمو آغاز شد. این سریال را مهران احمدی کارگردانی کرده است و مصطفی کیایی تهیهکنندگی آن را برعهده دارد. قسمت نخست سریال نزدیک به ۷۰دقیقه زمان دارد که بخش عمدهای از آن به رونمایی از شخصیتها و موقعیت آنها در داستان گذشت. «بیگناه» دارای چه کیفیتی است و فضای آن چگونه است؟ این گزارش را بخوانید.
مورد اول| داستان رمزآلود
آنچه در قسمت اول «بیگناه» بیش از همه نمود دارد، سلسله اتفاقاتی است که در ذهن مخاطب ایجاد سوال میکند. قصه از مراسم تجلیل از استاد فرشباف (مسعود رایگان) شروع میشود اما خیلی زود مسیر داستان به سمت اتفاقات عجیب میرود. در این قسمت، هم تصادف منجر به مرگ وجود دارد و هم آدمربایی و البته با ورود بهمن (محسن کیایی) وجه دیگری از قصه عیان میشود؛ او به ایران آمده است تا پس از ۲۵ سال پی به واقعیتها ببرد.
«بیگناه» در قسمت یک به اندازه کافی اتفاق دارد و مخاطب مدام با خود کلنجار میرود تا خط و ربط ماجراها را پیدا کند. در کنار آن اشارههایی به عشقهای قدیمی و جدید میشود که خود ظرفیت درگیر کردن تماشاچی در قسمتهای بعد را داراست. محسن کیایی پیشتر فیلمنامههای زیادی نوشته بود که شاخصترین آن در شبکه خانگی «همگناه» است. او اینبار به همراه عماد رضایینیک و رضا علیپور داستانی پر رمز و راز با گرههای متعدد آماده کرده است.
مورد دوم| شخصیتهای مرموز
در دنیای نمایشی «بیگناه» آدمها هم مرموز هستند. این نشانهای است که کارگردان از همان لحظه ابتدایی میدهد و مخاطب، کاراکترها را با دقت مضاعف دنبال میکند. علاوه بر تم معمایی و عاشقانه، آنچه باعث میشود «بیگناه» در قسمت اول همراهیبرانگیز باشد، عملکرد خوب و باورپذیر بازیگران است.
محسن کیایی، ویشکا آسایش، شبنم مقدمی، مهران احمدی، ماهور الوند، نسرین نصرتی، حسین پورکریمی، هدیه بازوند، دنیا مدنی به همراه مسعود رایگان، مهرانه مهینترابی، رویا تیموریان و آتیلا پسیانی وارد جلد تازهای شدهاند. در قسمت اول سهم معرفی شخصیت برخی بازیگران بیشتر بود؛ مثل رایگان و کیایی. اولی موقعیتی رشکبرانگیز دارد اما مخاطب پی میبرد گذشتهاش به گناه گره خورده و دومی در جوانی، پیر شده و حالا در پی دستیابی به حقیقت است.
مورد سوم| فضاسازی
برای روایت یک داستان معمایی لازم است مخاطب در فضایی باورپذیر قرار بگیرد. مهران احمدی که پیشتر تجربه کارگردانی فیلمهای «مصادره» و «سگ بند» را داشت، این بار مصافی متفاوت با «بیگناه» داشته است. خاصه آنکه مصطفی کیایی را در مقام تهیهکننده کنار خود دارد. کیایی از کارگردانهای مستعد نسل جدید است و طبعا احمدی از تجربه و تبحر او بهره برده. نتیجه اینکه کمتر سکانسی در قسمت یک هست که مخاطب را درگیر نکند. این ویژگی در بخشهای مربوط به فلشبک هم نمود دارد و فضایی درست از تهران سالهای دور در سریال شکل گرفته است.
مورد چهارم| آمار و واکنشها
روز گذشته «بیگناه» در کمتر از ۹ ساعت، توسط ۹ هزار کاربر دیده شد که رقم قابلتوجهی است. ۹۰درصد از مخاطبان سریال را پسندیده و به آن امتیاز مثبت دادهاند. رد رضایت را میتوان در کامنتها هم دید. تمجید از بازیها و نیز یک قصه پر ملات وجه مشترک نظرات مردم است. بااین حال برخی اقرار کردند که متوجه بخشهایی از داستان نشدهاند. این نشان میدهد «بیگناه» به اندازه کافی مواد اولیه برای بسط در قسمتهای بعد را دارد.
مورد پنجم| صدای دلنشین قربانی
تیتراژ پایانی «بیگناه» را علیرضا قربانی خوانده است؛ با مطلع تو خنده دوری در یاد، تو قاصدکی دور از باد. شعر این اثر را حسین غیاثی سروده و علیرضا افکاری آهنگساز آن بوده است. قربانی در کارنامهاش تیتراژهای بهیادماندنی زیادی دیده میشود که از قضا سه مورد آن مربوط به سریال قبلی کیایی یعنی «همگناه» است که با همکاری غیاثی و افکاری آماده کرد و مورد استقبال قرار گرفت. کار جدید قربانی مورد توجه قرار گرفته و ظرفیت «هیت» شدن را دارد.