راز قطع حمایت ترامپ از کردهای سوریه چه بود؟

روزنامه هفت صبح | مجله نیویورکر آمریکا در گزارشی به بررسی سیاست‌های آمریکا در منطقه تحت کنترل کردهای سوریه و پیامدهای آن پرداخته است. نیویورکر در این گزارش با بررسی وضعیت کنونی این منطقه و تاثیرات تصمیم دونالد ترامپ برای خروج نیروهای آمریکا از شمال سوریه، به بررسی گزینه‌های موجود برای نجات منطقه تحت کنترل کردها نیز پرداخته است.

* یک: کردهای سوریه با کمک نظامی آمریکا و تا قبل از اکتبر ۲۰۱۹ که ترکیه با حمله نظامی و سپس توافق با آمریکا و روسیه آنها را از منطقه وسیعی از شمال سوریه عقب راند، بیش از یک چهارم خاک این کشور را در کنترل خود داشتند. البته قلمرو تحت کنترل کردهای سوریه قبل از حمله ترکیه به منطقه کردنشین عفرین در شمال غرب سوریه در سال ۲۰۱۸ از این میزان هم بزرگ‌تر بود.

اکنون منطقه تحت کنترل کردهای سوریه به بخش‌هایی از شمال شرق و شرق سوریه محدود شده است.مجله نیویورکر در گزارش مفصلی به بررسی وضعیت کنونی سوریه پرداخته است. در این گزارش میدانی وضعیت رابطه کردهای سوریه با پ.ک.ک، رابطه آمریکا با کردهای سوریه، تقابل آمریکا و روسیه بر سر منطقه تحت کنترل کردها و نیز گزینه‌های موجود برای برون رفت کردها از بحران مورد بررسی قرار گرفته است.

این مجله بیشتر خصومتی را که ترکیه نسبت به کردهای سوریه روا داشته، از چشم رابطه نیروهای کرد سوریه موسوم به یگان‌های مدافع خلق یا YPG با پ.ک.ک می‌بیند زیرا ترکیه، پ.ک.ک را یک گروه تروریستی می‌داند که در ۴۰ سال گذشته درگیر جنگی گسترده با دولت ترکیه بوده است.

* دو: مجله نیویورکر در این باره می‌نویسد: «مظلوم کوبانی»، فرمانده کل نیروهای کرد-عرب سوریه، یگان‌های مدافع خلق را به عنوان شاخه‌ای از پ.ک.ک در سوریه تاسیس کرد و بعدا به پیشنهاد آمریکایی‌ها، برای کمرنگ کردن ارتباط آن با پ.ک.ک، شروع به پذیرفتن نیروهایی از میان اعراب، آشوریان و دیگر تشکل‌های قومی در شمال سوریه کرده است.

مظلوم کوبانی که به نوشته نیویورکر اعتبار و شأن خاصی در میان فرماندهان آمریکایی دارد، ارتباط داشتن با پ.ک.ک را رد می‌کند.در این گزارش مظلوم کوبانی یکی از فرماندهان «برجسته و توانمند» کرد سوریه معرفی شده است. فرماندهان آمریکایی در مصاحبه با نیویورکر به خاطر هوش و توانایی کوبانی او را «جورج واشنگتن کردها» خطاب کرده‌اند.

* سه: نیویورکر وقتی به توصیف وضعیت در منطقه تحت کنترل کردهای سوریه می‌رسد، فضا را نامناسب می‌بیند زیرا به گفته این مجله، تهدیدهای ترکیه همچنان باقی است، روسیه به دنبال بیرون کردن نیروهای آمریکایی از منطقه تحت کنترل کردهاست، روسیه و سوریه به دنبال تصرف کامل این مناطق هستند و کردهای سوریه تنها دو گزینه در مقابل خود می‌بینند؛ یا تسلیم روسیه و دولت مرکزی سوریه شوند یا به آمریکایی‌های معدودی تکیه کنند که هنوز در سوریه مانده‌اند.

شاید برای همین هم هست که به نوشته نیویورکر، فرماندهان کرد به جای این که آمریکا را به خیانت به کردها متهم کنند فقط از تصمیم آمریکا برای خروج نیروها از «گریسپی» و «سری کانی» و چراغ سبز نشان دادن ترامپ به اردوغان برای حمله به کردها ناامید شده‌اند و از به کار بردن اصطلاح خیانت خودداری می‌کنند.

این مجله چاپ آمریکا می‌نویسد که حتی از یکی از فرماندهان کرد نشنیده است که بگوید آمریکا به کردها خیانت کرده است. این در حالی است که اصطلاح «خیانت آمریکا به کردها» در داخل آمریکا به‌ویژه در میان مخالفان ترامپ برای توصیف رفتار ترامپ با کردهای سوریه بسیار مورد استفاده قرار گرفته است و حتی برخی مقامات ارشد این کشور از چنین اصطلاحی استفاده کرده‌اند.

* چهار: فرماندهان کرد سوریه معتقدند که خروج نیروهای آمریکایی از شمال سوریه که حمله ترکیه به کردها را در پی داشت یک تصمیم شخصی دونالد ترامپ بوده و در این تصمیم گیری با فرماندهان آمریکایی مرتبط با سوریه مشورت نکرده است زیرا به گفته مظلوم کوبانی، نیروهای نظامی آمریکایی خواهان ادامه همراهی با کردهای سوریه بوده و کردها همچنان به فرماندهان نظامی آمریکا در سوریه اعتماد دارند.

مجله نیویورکر چنین اظهاراتی در مورد نیروهای آمریکا از سوی فرماندهان کرد را نشان‌دهنده امید کمرنگ کردها به ادامه حضور آمریکا در سوریه می‌داند زیرا در صورت خروج نیروهای آمریکایی، روسیه که کردها امیدی به آن ندارند برای تصرف کامل مناطق تحت کنترل کردهای سوریه، با دمشق همراه خواهد شد.

این مجله از همکاری میان نیروهای کرد سوریه و دولت سوریه هم نوشته است زیرا به گفته خبرنگار مجله نیویورکر، نفت خام منطقه «جزیره» که نیروهای آمریکایی از آن محافظت می‌کنند، به دولت سوریه تحویل داده می‌شود که بخشی از آن بعد از تصفیه به مناطق تحت کنترل کردهای سوریه
بازگردانده می‌شود و در واقع، هم کردها و هم دولت سوریه از آن منتفع می‌شوند.