دور زدن تحریمها با دلار ۳۴هزار تومانی
روزنامه هفت صبح، گروه بازار | پیش از تحریمها، صرافیها و بانکها به راحتی برای انتقال ارز به خارج از کشور، حواله ارزی صادر میکردند و طرف مقابل میتوانست با مراجعه به بانک یا صرافی در کشور مقصد، ارز مورد نظرش را دریافت کند. حالا شرایط کمی پیچیده شده. تاجران میتوانند از روشهای رسمی مثل سامانه نیما یا توافق بین صادرکنندهها و واردکنندهها به مشتریانشان در آن سوی مرزها پول بدهند.
اما شرایط برای افراد عادی مثل دانشجویانی که در خارج کشور تحصیل میکنند و میخواهند از خانوادهشان در ایران پول بگیرند یا برای آنها پول بفرستند کمی سختتر است. تنها راه قانونی برای چنین افرادی مراجعه به صرافیهای مجاز است که با صرافیهای خارجی قرارداد دارند. روشهای دیگری هم وجود دارد که خطرات آنها ریسک کار را بالا برده.
بعضی شرکتها و سایتها ادعا میکنند از طریق روشهایی مثل ایجاد حساب جعلی پیپال، ویزا یا مسترکارت، استفاده از رمزارزها و همچنین انتقال پول به یک صرافی در کشورهای همسایه و حواله آن به کشور مقصد میتوانند ارز مورد نظر شما را منتقل کنند. راههایی که قانونی نیستند و میتوانند به سرنوشت شومی دچار شوند. در این بین بازار آگهیهای کلاهبرداری حواله ارز هم داغ است و دزدها حسابی مشغول به کارند.
*** راههای رسمی برای انتقال ارز به خارج از کشور
تنها سه روش برای انتقال ارز به صورت رسمی و قانونی وجود دارد. محمد لاهوتی رئیس کنفدراسیون صادرات میگوید «بازرگانان باید پس از ثبت سفارش و مراحل مربوطه، برای تامین ارز مورد نیاز از طریق سامانه نیما بانک مرکزی یا صرافیهای مجاز یا از طریق خرید ارز صادرکنندههای دیگر اقدام کنند.»
سامانه نیما معروفترین آنها است. در این سامانه که توسط بانک مرکزی راهاندازی شده، تاجران و واردکنندهها برای انتقال ارز به خارج از کشور، مدارک خود را با در نظر گرفتن اولویتهای ارزی ثبت میکنند تا توسط بانک مرکزی ارز مورد نیازشان تامین شود. روش دیگر استفاده از صرافیهای مجاز است. بعضی از صرافیها با شرکای خارجیشان طرف قرارداد هستند.
به این شکل که آنها میتوانند حواله ارزی صادر کنند. کسانی که میخواهند ارز به خارج از کشور منتقل کنند، با مراجعه به این صرافیها حواله ارزی میخرند که قیمت آن بالاتر از قیمت معمول ارز است. چراکه به آن کارمزد اضافه میشود. بعد از تکمیل فرآیند، مشتری یا کسی که قرار است ارز را خارج از کشور تحویل بگیرد، به صرافی مورد نظر مراجعه کرده و ارز به او پرداخت میشود.
روش سوم هم به این شکل است که بازرگانها با یکدیگر قرارداد میبندند تا صادرکنندهها ارز خود در خارج از کشور را به واردکنندهها بفروشند و آنها بتوانند با این ارز اقدام به خرید کالا کنند. روشی که در سامانه نیما انجام میشود تقریبا به همین شکل است و صادرکنندهها در این بازار ارز خود را به واردکنندهها میفروشند. تفاوت اینجاست که در سامانه نیما، معاملات ارز با نظارت بانک مرکزی انجام میشود و صادرکنندهها ملزم به بازگرداندن ارز حاصل از صادرات به سامانه نیما هستند.
یکی از سه روش رسمی انتقال ارز به خارج از کشور، یعنی استفاده از صرافیهای مجاز میتواند برای اشخاص حقیقی مثل دانشجوهایی که خارج کشور زندگی میکنند قابل استفاده باشد. چراکه دو روش دیگر مخصوص بازرگانها و تاجران است و هر کسی نمیتواند از این روشها برای انتقال ارز به خارج کشور استفاده کند.
رئیس کنفدراسیون صادرات میگوید «هرگونه راه تامین ارز به غیر از این روشها ناکارآمد است. اکثر تجاری که به روشهای دیگری رجوع میکنند بازرگان تازه کار هستند که به دام این صرافیهای غیر مجاز افتاده و مورد سوءاستفاده قرار میگیرند. برخی از آنها شرکتهای ثبت شدهای هستند که با داشتن کارت بازرگانی اجارهای در ظاهر اقدام به واردات کالای مورد نیاز شما میکنند، اما زمانی که کالای وارد کنندهها به مرز گمرک میرسد، اجازه ترخیص آنها داده نمیشود.»
*** روشهای انتقال ارز که برخی دانشجویان و تجار استفاده میکنند
سایتهای مختلفی هستند که کارشان انتقال ارز به خارج از کشور است. هرکدام از آنها روشهای خاص خودشان را دارند و ادعا میکنند به هر طریقی میتوانند ارز را به خارج از کشور منتقل کنند. بعضی از آنها امکان خرید با استفاده از Paypal را فراهم کردهاند. البته باید توجه داشته باشید که پیپال یک شرکت آمریکایی است و به شهروندان ایرانی خدمات ارائه نمیکند.
تقریبا سریعترین راه انتقال ارز همین سامانهای است که به خاطر تحریمهای آمریکا امکان استفاده قانونی از آن وجود ندارد. یکی از سایتها ادعا میکند تاکنون توانسته برای حدود ۶۰۰نفر از کاربرانش حساب پیپال تایید شده افتتاح کند. شرایط کار به این شکل است که آنها با یک صرافی در خارج از کشور و عموما در کشورهای همسایه طرف قرارداد هستند.
حساب پیپال در این صرافیها بازگشایی و با آدرس جعلی که داخل ایران نیست، فرآیند تایید هویت را انجام میدهند. همینجا بزرگترین خطر ممکن وجود دارد. شاید برای ما که از تحریمهای آمریکا زخمخوردهایم، دور زدن تحریمها یک افتخار باشد اما طرفهای خارجی و به خصوص شرکت پیپال چنین عقیدهای ندارد و ممکن است بعد از مدتی متوجه جعلی بودن مدارک ثبت شده برای افتتاح حساب شود. نمونه این کار، اتفاقی است که در مهرماه امسال افتاد.
یکی از مدیران سایتهای ایرانی انتقال ارز به خارج ازکشور در آمریکا به جرم دور زدن تحریمها و ارائه کارت شناسایی جعلی و … به ۲۳ماه حبس محکوم شد. سجاد شهیدیان یکی از دو مدیرعامل سایت پیمنت۲۴ بود که اردیبهشتماه در انگلستان بازداشت و مردادماه به آمریکا استرداد شد تا اینکه دادگاه او در مهرماه برگزار و اتفاقی که نباید، افتاد. از همان اردیبهشتماه همزمان با دستگیری مدیر سایت، پیمنت۲۴ هم از دسترس خارج شد.
این سایت که تعداد زیادی کاربر داشت، در یکی از کشورهای همسایه صرافی تاسیس کرده بود. مشتریانش در داخل کشور میتوانستند معادل ریالی ارزی که میخواستند به خارج از کشور منتقل کنند را از طریق درگاه بانکی به حساب این شرکت واریز کنند. آنها پول را به صرافی که در کشور همسایه قرار داشت میفرستادند و از آنجا راهی کشور مقصد میشد.
بعضی سایتها همچنان ادعا میکنند میتوانند از طریق حساب پیپال یا دیگر روشها مثل شارژ حساب ویزا، مسترکارت یا حواله بینبانکی و وسترن یونیون، ارز مورد نظرتان را به خارج از کشور منتقل کنند. البته شرایط کارشان طوری است که امکان دارد به عاقبت پیمنت۲۴ دچار شوند. یکی از آنها میگوید از طریق پیپال ارز را با نرخ ۲۵هزار و ۶۰۰تومان به خارج کشور منتقل میکند.
اگر بخواهید از ویزا و مسترکارت استفاده کنید، هزینه انتقال ارز بر اساس مقدار متغیر است. مثلا برای انتقال ۱۰۰دلار، هزینه هر دلار ۲۸هزار تومان و برای انتقال هزار دلار، هزینه هر دلار ۲۷هزار و ۲۰۰تومان است. شارژ ویزا همین شرایط را دارد و نرخ ارز برای انتقال ۱۰۰دلار حدود ۳۱هزار و ۴۰۰تومان و برای انتقال هزار دلار حدود ۲۷هزار و ۵۰۰تومان در نظر گرفته میشود.
این سایت ادعا میکند میتواند حواله بانکی هم به خارج کشور ارسال کند. نرخ ارز حواله وسترن یونیون برای ۱۰۰دلار حدود ۳۴هزار و ۶۰۰تومان و برای هزار دلار حدود ۲۸هزار و ۵۲۰تومان است. شرایط برای حواله بانک ترانسفر هم به همین شکل است. این بانکها به خاطر تحریمها به طور مستقیم با بانکها و صرافیهای ایرانی همکاری نمیکنند و این مورد ریسک چنین روشی برای انتقال ارز به خارج از کشور را بالا میبرد.
بعضی صرافیها شرکای خارجی دارند. یکی از روشهایی که بعضا برای انتقال ارز به خارج از کشور استفاده میشود، همین مورد است. شرایط به این شکل است که شما ارز مورد نظرتان را به صرافی داخل کشور پرداخت میکنید و او با تماس با صرافی مقصد اجازه برداشت به شخص معرفی شده را میدهد. طرف مقابل میتواند با مراجعه به آن صرافی ارز خود را دریافت کند.
در این روش عملا پولی به خارج از کشور منتقل نمیشود، چراکه صاحب صرافی خارجی در داخل کشور حساب بانکی دارد و در اصل پولی که شما در ایران پرداخت کردهاید، به حساب صرافی مقصد در بانکهای ایرانی واریز میشود. توجه داشته باشید که این کار از نظر کشور مقصد غیرقانونی است و همچنان میتواند یکی از راههای پرریسک برای انتقال ارز به خارج از کشور باشد.
رمزارزها روش دیگری برای انتقال ارز از داخل به خارج از کشور هستند که احتمالا بتوانیم آنها را پرریسکترین روش بدانیم. چراکه هم در کشور ما و هم در کشور مقصد خرید و فروش ارز دیجیتال ریسکهای خاص خودش را دارد. شرایط کار به این شکل است که طرف ایرانی با خرید یک نوع رمزارز مثل تتر، آنها را به کیف پول دیجیتال طرف مقابل در خارج از کشور ارسال میکند و او میتواند با تبدیل دوباره تتر به ارز کشور محل زندگی خودش، پول را دریافت کند.
بعضی سایتهای ایرانی ادعا میکنند میتوانند با استفاده از این روش ارز مورد نظر شما را به خارج از کشور منتقل کنند. این روش به صورت معکوس یعنی انتقال ارز از خارج ازکشور به ایران هم استفاده میشود که همچنان خطرات زیادی میتواند داشته باشد.
*** روشهای انتقال ارز که به هیچوجه نباید سمتشان بروید
آگهیهای انتقال ارز به خارج تا دلتان بخواهد در فضای مجازی پیدا میشود. آن هم با روشهایی که عملا ممکن نیستند. مثلا یکی از آگهیها ادعا میکند میتواند ارز مورد نظر شما را به صورت قانونی و از طریق شبکه سوئیفت منتقل کند. درحالی که این روش به هیچوجه قانونی نیست. خبرنگار باشگاه خبرنگاران جوان با یکی از منتشرکنندههای چنین آگهیهایی تماس گرفته.
فروشنده ادعا میکند «این کار غیر قانونی نیست و ما به صورت قانونی کمک میکنیم تا این حوالهها زودتر در اختیار تجار قرار بگیرد. ما در بانک مرکزی آشنا داریم و فقط در تسریع این روند به تجار کمک میکنیم! کافیست مدارکتان را در اختیار من بگذارید تا به راحتی ارز مورد نیازتان را تامین کنم. من کاری به جنس واردکننده شما ندارم، بلکه این ارزها به صورت چمدانی از ترکیه و دوبی وارد میشود.
حوالههای ارزی برای کالاهای ممنوع الورود هرجور که شما تمایل داشته باشید، تامین میشود.» اعتماد به آگهیهای اینچنینی میتواند بزرگترین اشتباهی باشد که مرتکب شدهاید. چراکه هیچ تضمینی وجود ندارد که منتشر کننده آگهی بتواند ارز مورد نظر شما را به خارج از کشور منتقل کند.