دفاع فولادی ز‌ردها در گرمای مرداد
روزنامه هفت صبح، کمال بردبار| اولین قهرمان بازی بزرگ هفته اول، گرمای هوا بود. ۳۵درجه سانتی‌گراد برای ساعت هفت شب! این درجه حرارت در این ساعت حتی برای دوبی و دوحه هم قفل است. چهره‌ها و لباس‌های خیس از عرق و قطراتی که از سر و موی بازیکن‌ها می‌چکید، نشان می‌داد که چه شرایط خاصی بر بازی مسلط است.
آسیب‌دیدگی حردانی و نرسیدن محبی مشکلات استقلال را دوچندان کرده بود. رضا میرزایی و جلالی در پیستون راست و چپ معمولی بودند و جعفر سلمانی هم در نقش وینگر چپ، گیج می‌زد. مهدی‌پور در قلب خط میانی به‌شدت کنترل می‌شد و اجازه بازیسازی نداشت. سیلوا هم در قلب خط دفاع به وضوح از آمادگی لازم به‌دور بود. تنها نقطه درخشان استقلال کوین یامگا بود که مثل همیشه پرتلاش و خوب ظاهر شد و سعی کرد بازی کم‌خطا و پاکیزه‌ای را نمایش دهد.
سپاهان اما خط میانی خود را سنگین بسته بود. محمد کریمی و ریگی همزمان در زمین بودند و خط هجومی سه نفره فرشاد احمدزاده و علی‌نژاد و یاسین سلمانی پشت مغانلو قرار گرفته بودند. نقطه قوت سپاهان خط دفاع بی‌نظیر آنها بود. نورافکن در چپ، رضاییان در راست و دانشگر و رناتو در قلب دفاع.
این خط دفاعی به کمک دو هافبک دفاعی جنگنده تقریبا هیچ فرصتی به مهاجمان استقلال در طول ۹۰ دقیقه نداد. مورایس، سید‌محمد حسینی را روی نیمکت نشانده بود و با بازی دادن به علی‌نژاد نشان داده بود که دقیقا می‌داند از این بازی چه می‌خواهد.
بازی کسالت‌بار دو تیم در نیمه اول تحت‌الشعاع گرمای عجیب هوا قرار داشت و تنها فرصت قابل ذکر روی یک ضربه کاشته دقیقه ۴۱ رخ داد که ضربه آزاد استادانه نورافکن با سیو درازکش حسینی روبه‌رو شد و ضربه برگشتی را احمدزاده به پاهای حسینی کوبید.
در نیمه دوم اما سپاهان خیلی‌زود به گل رسید. استارت علی‌نژاد در غیاب میرزایی و کندی محسوس سیلوا موجب شد تا روی یک حرکت تمرین شده پاس زمینی این یکی در دهانه دروازه به یاسین رمضانی برسد و ضربه دقیق بغل پای او یک گل آسان و راحت را برای سپاهان به ارمغان بیاورد.
تنها ۴ دقیقه بعد در حالی‌که دفاع استقلال کاملا جلو کشیده بود در یک ضدحمله رامین رضاییان در یک فضای باز به‌سادگی نفوذ کرد و در حالی‌که مدافعان روبه‌رویش در حرکتی آماتوری مدام رو به عقب حرکت می‌کردند، رضاییان تا داخل هجده قدم بدون مزاحمت پیش آمد و ضربه نهایی‌اش با برخورد به روزبه چشمی به یک گل راحت بدل شد.
ساپینتو سراسیمه هرچی بازیکن هجومی داشت به داخل زمین ریخت. پیمان بابایی، ارسلان مطهری، آرمان رمضانی، آرش رضاوند به زمین آمدند اما فرصتی ایجاد نشد. سپاهان هم مانوئل گومز و سید‌محمد حسینی را به زمین آورد. در این دقایق تلاش یامگا و مهدی‌پور برای نظم دادن به حرکات تیمی‌شان با شکست روبه‌رو شده بود و در دقیقه ۹۴ سپاهان تا مرز گل سوم هم پیش رفت. در واقع این گل حتمی بود و اگر مغانلو آن را به گل تبدیل نکرده، باید مورد مواخذه قرار بگیرد.
رامین رضاییان از راست گریخت و یک سانتر عالی را در دهانه دروازه روی سر مغانلو جفت و جور کرد و حسینی هم شکست را پذیرفته بود اما آقای مهاجم نوک ۱۲ میلیاردی، توپ را به شکل عجیبی به بیرون زد. سپاهان برنده این دوئل بزرگ شد و استقلال باید در انتظار بازگشت محبی و قایدی و حردانی و آمانوف و کاوه رضایی باقی بماند.
