در دنیای سینما و سرگرمی چه گذشت؟
روزنامه هفت صبح، کیوان حسینیان | در حالی که ما سرمان به تعطیلات سال نو گرم بود، صنعت نمایش و سرگرمی بهار را با اتفاقات ریز و درشت شروع کرد؛ مسائلی که در ابتدا ساده و پیشپاافتاده به نظر میرسیدند ولی بعد به شکلی غیرمنتظره دامنهدار بودند. اول برویم به سراغ گیشه و فیلمهای جدیدی که به روی پرده آمدند.
طبیعی بود که اقتباس جدید از بتمن حاکم بلامنازع گیشه باشد، اما چیزی که بیشتر از آمار فروش بلیتها جلب توجه کرد، واکنش مثبت اکثریت منتقدان و تماشاگران بود. «بتمن» بیشتر از آنکه مورد مقایسه با «شوالیه تاریکی» و سهگانه موفق کریستوفر نولان قرار بگیرد، به دلیل قرائت اصیلی که از کامیکهای این ابرقهرمان محبوب ارائه میدهد، موجب بازنگری به فیلمهای قبلی و حتی رنگ باختن شعبده نولان شد.
تا جایی که فیلمهای تیم برتون در این مدت دوباره بازبینی و کشف شدند و محبوبیت «بتمن بازمیگردد» (محصول ۱۹۹۲) به طرز غیرمنتظرهای افزایش یافت. البته نباید فراموش کرد که وجود کاراکترهای محوری مشابه اما با خوانش کاملا متفاوت (یعنی زنگربهای و پنگوئن) در فیلم تیم برتون و «بتمن» مت ریوز در این بازنگریها تاثیر چشمگیری داشته است.
«بتمن» داشت در گیشه پرقدرت پیش میرفت تا اینکه اتفاقی غیرمنتظره مسیر اکران جهانی فیلم را با چالش مواجه کرد؛ شیوع سویه جدید از کرونا در چین دوباره باعث قرنطینه و تعطیلی شد و در نتیجه اکران چین که وارنر حساب ویژهای روی آن باز کرده بود، دود شد و رفت هوا. همچنین از تبعات درگیری نظامی بین اوکراین و روسیه نیز، تحریم شدن سینماهای روسیه و از دست رفتن یک بازار بزرگ دیگر بود. با وجود این مسائل، فروش فیلم فعلا به ۷۰۰ میلیون دلار رسیده که سهم عمدهی آن را گیشه آمریکای شمالی تشکیل داده.
دو هفته دیگر هم نسخه دیجیتال فیلم منتشر میشود و با این حساب بعید است که «بتمن» به یک میلیارد دلار فروش برسد، مگر با اکرانهای مجدد. فعلا که رتبه اول باکس آفیس به «موربیوس» اقتباس ابرقهرمانی سونی رسیده که مانند «ونوم» بر اساس یکی از ضدقهرمانهای محبوب در دنیای اسپایدرمن ساخته شده. با توجه به واکنشهای منفی و امتیازات پایین فیلم، بعید است که «موربیوس» سرنوشت خوشایندی پیدا کند. البته این احتمال وجود دارد که مثل «ونوم»، جرد لتو هم خوششانس باشد و طرفداران فیلم در کمال مخالفت با منتقدان به آن روی خوش نشان بدهند.
از گیشه فاصله بگیریم و برسیم به اسکار امسال. قبل از اینکه که کرونا از راه برسد و همه چیز را بریزد به هم، آکادمی متوجه شده بود که اسکار دیگر آن جایگاه سابق را ندارد. آمار بینندگان این مراسم در تلویزیون سال به سال در حال کاهش بود. بدون در نظر داشتن اینکه رویکرد آکادمی در دهه گذشته و پررنگ شدن مسائل فرامتنی در افت اسکار موثر بوده، تصمیمات بیشتر حول تغییرات در شیوه اجرای مراسم بود. پاندمی کرونا و تعطیلی صنعت سرگرمی، این تغییرات را سرعت بخشید.
در نتیجه سال قبل مراسم با تاخیر حدودا دو ماهه و در شکل و فرمی غیرمتعارف برگزار شد که باز هم واکنشهای منفی را به همراه داشت. امسال با توجه به فروکش کردن کرونا و عادی شدن نسبی شرایط، همه انتظار داشتند که اوضاع اسکار هم بهتر شود اما تغییرات تازه (مثل پخش غیرمستقیم اهدای تعدادی از جوایز) اگر کار را بدتر نکرده باشد، بهتر هم نکرده. در این میان همه چیز تحت تاثیر یک اتفاق قرار گرفت: سیلی زدن ویل اسمیت به گوش کریس راک بابت شوخی با همسرش! اولش همه تصور کردند که این هم بخشی از نمایش است ولی بعد همه حسابی جا خوردند.
تقریبا کسی نبود که نسبت به سیلی ویل اسمیت واکنش نشان ندهد و تحلیلهای عجیب و غریب از آن بیرون نکشد. واقعیتش را بخواهید، احتمالا نه ویل اسمیت و نه اعضای آکادمی فکر نمیکردند که قضیه اینقدر بیخ پیدا کند. اول خیلیها اسمیت را تحویل گرفتند و حتی در خود مراسم هم مهمانان که دقیقا نمیدانستند چه اتفاقی افتاده و چه باید بکنند، موقع دریافت جایزه اسکار بهترین بازیگر مرد، سرپا ایستادند و حسابی تشویقش کردند.
بعدا حامیان سیلی متوجه شدند که خواسته یا ناخواسته از یک عمل خشونتآمیز و مغایر ارزشهای خودشان حمایت کردهاند و در نتیجه باید واکنش دیگری نشان بدهند! پس منتقدان موج راه انداختند برای اخراج ویل اسمیت از آکادمی. خود اسمیت وقتی دید که اوضاع به هم ریخته، تصمیم گرفت تا از آکادمی استعفا بدهد و موج را بخواباند.
ولی قضیه ادامه پیدا کرد و رسید به جایی که نتفلیکس و سونی پروژههای بعدی خود با اسمیت را کنسل کردند. بلافاصله گروهی شاکی شدند که این اقدام کمپانیها برای تحریم و کنسل کردن ویل اسمیت شتابزده و ناعادلانه است و خود کنسلکنندگان را مورد حمله قرار دادند!خلاصه اینکه یک سیلی ساده فعلا هالیوود را ریخته به هم و اگر همینطور ادامه پیدا کند احتمالا بهزودی شاهد خواهیم بود که به سوژه یک کمدی انتقادی، به شیوه آدام مککی تبدیل شود.