در انتظار یک جشنواره به یاد ماندنی
روزنامه هفت صبح، کمال بردبار | جشنواره‌ای این چنین عاری از نام‌های مطنطن قدیمی و در عین حال این‌گونه درآمیخته با شوق و اشتیاق. این واقعیتی است که از نسل اول فیلمسازان سینمای ایران تنها یک اسم در جشنواره امسال حضور دارد. مسعود کیمیایی با فیلم خون شد.
از فیلمسازی که نام فیلم‌هایش یکی از یکی خوش آوا‌تر و خیال‌انگیزتر است چنین اسمی برای فیلم بعید بود اما هرچه هست آنها که فیلم را دیده‌اند می‌گویند یک سرو گردن از کارهای یک دهه اخیرش بهتر بوده‌اند. از هم نسل‌های او کسی فیلمی در جشنواره ندارد. نه مهرجویی و نه تقوایی و نه نادری و نه بیضایی و البته نه کیارستمی و نه حاتمی.
از نسل دوم، نسل فیلمسازان دهه ۶۰ هم تنها دو اسم حضور دارند. ابراهیم حاتمی‌کیا و مجید مجیدی. خبر خوب آنکه هردو فیلم‌های خوبی را به جشنواره فرستاده‌اند. هم خروج و هم خورشید. مهم‌ترین فیلمسازان نسل سوم البته غایب هستند. یعنی حمید نعمت‌الله، اصغر فرهادی و بهرام توکلی.
اما نیکی کریمی، سامان سالور، محمدحسین مهدویان، مجید برزگر، بهتاش صناعی‌ها، سعید ملکان، پیمان قاسم‌خانی، برزو نیک‌نژاد،کیوان علی‌محمدی، بهروز شعیبی و نوید محمودی از نام‌هایی هستند که با اشتیاق در انتظار تماشای فیلم‌هایشان هستیم. چهره‌هایی عموما تیزهوش و با واکنش‌هایی به موقع به حوادث پیرامون خود.
همین دورنمای تیزهوشی و شعور است که مارا به جشنواره امسال این‌گونه امیدوار نگاه داشته است. به این فهرست اضافه کنید مجموعه‌ای از چهره‌های عموما گمنام‌تر که آمده‌اند مهر خود را بر جشنواره امسال ثبت کنند. با جاه‌طلبی و اعتماد به نفس. سینمای ایران با دریغ بازنشستگی نسل اول را به نظاره نشسته و با غم و حسرت به کم کاری و کم اثری عمده فیلمسازان نسل دوم نگاه می‌کند.
فیلمسازانی که اعتبار بین‌المللی کسب کردند و به عنوان مهم‌ترین سینمای کشف شده در اواخر قرن بیستم به تاریخ پیوستند. اما آن دوران به پایان رسیده. نسل تازه نفسی آمده که دغدغه‌های متفاوتی دارد. هم در عرصه اقتصاد و هم در عرصه شهرت و موفقیت. جشنواره سی و هشتم می‌تواند آینده سینمای ایران را برای یک دهه آینده ترسیم کند.فهرست فیلم‌ها و فیلمسازان آکنده است از نام‌های جذاب و فیلم‌های مرموز و غیرقابل پیش‌بینی. سینمای ایران به شکل کامل در حال پوست اندازی است.
