در انتظار جادوی آقا جواد در سریال جادوگر
روزنامه هفت صبح، احمد رنجبر | دومین قسمت سریال خانگی «جادوگر» در حالی منتشر شد که سهم سیدجواد رضویان از آن بیش از دیگران است. او نقش جهانگیر را برعهده دارد؛ جوانی که مشغول کارهای خلاف است و برای رسیدن به پول بیشتر با پیرزنی ثروتمند (شهین تسلیمی) دوست شده. این سریال بهانه‌ای شد تا بار دیگر یاد رضویان بیفتیم؛ او چه مسیری را طی کرد و چرا از روزهای اوج فاصله گرفت؟ «جادوگر» فرصت تازه‌ای را برای درخشش او فراهم می‌کند؟
مورد اول| درخشش ستاره بخت
پررنگ‌ترین تصویری که از رضویان در ذهن مانده، نقش «داونه» در سریال «پاورچین» است. سال ۸۱ همکاری او با مهران مدیری در این سریال، نامش را سر زبان‌ها انداخت و باعث شد پیشنهادهای سینمایی زیادی به سمتش سرازیر شود. سازندگان فیلم‌های گیشه‌پسند خیلی زود متوجه شدند که می‌توانند از کاراکتر تلویزیونی رضویان نهایت استفاده را ببرند.
او در «شارلاتان» کنار امین حیایی قرار گرفت و بخش زیادی از موفقیت فیلم در گیشه را تضمین کرد و بعد از آن در «شاخه گلی برای عروس» یک تنه بار موفقیت فیلم را به دوش کشید. این خوشبختی در فیلم‌های دیگر هم تکرار شد. رضویان در این سال‌ها تلویزیون را فراموش نکرد اما هیچ کدام از سریال‌ها به جز «چارخونه» برای او «پاورچین» نشدند.
مورد دوم| دهه ناکامی
همزمان با آغاز دهه ۹۰، درخشش رضویان در سینما کمرنگ شد و حتی فیلم «زهر مار» که خودش ساخت، نتوانست جبران مافات کند. فیلم‌های مثل «لازانیا» ،«ناردون» و «دم سرخ‌ها» و تله‌فیلم‌هایی چون «پاشنه بلند» موفقیت گیشه‌ای آثار پیش را نداشتند و طبعا مورد توجه سخت‌پسندها قرار نگرفتند.
رضویان در این دهه کم فیلم بازی کرد اما غالب همین آثار معدود، خدشه‌ای دیگر بودند بر کارنامه او. تعداد سریال‌های تلویزیونی رضویان در دهه ۹۰ هم مثل فیلم‌های سینمایی اندک است:«خروس» ،«سیگنال موجود است»، «در حاشیه» و «صفر ۲۱». در این میان «در حاشیه» توانست خاطرات خوش گذشته را تکرار کند و یک همکاری موفق دیگر را برای مهران مدیری و رضویان رقم بزند. تکیه‌کلام او در نقش «زهتاب» خیلی زود سر زبان‌ها افتاد و این شخصیت یک‌تنه بخش زیادی از جذابیت هر دو فصل سریال مدیری را باعث شد.
مورد سوم| تجربه ناموفق اجرا
در دهه ۹۰ رضویان بارها در قامت مجری حاضر شد. تازه‌ترین آن «یه عید حسابی» بود که همزمان با عید فطر از شبکه نسیم پخش شد. او پخته‌تر از همیشه اجرا کرد اما این برنامه ویژگی کافی برای عرض اندام رضویان را ندارد. «جشن رمضان» دیگر برنامه‌ای است که اجرا کرد اما طرفی از آن نبست و حتی اجرایش اعتراض‌هایی جدید به دنبال داشت؛ تا جایی که تهیه‌کننده در قامت مدافع او برآمد و اینطور گفت:«رضویان در جای درست و در بخشی به کار گرفته شده.»
اجرای ویژه‌برنامه افطار شبکه یک یعنی «دعوت» هم در کارنامه رضویان دیده می‌شود. او از این برنامه هم سربلند بیرون نیامد و نتوانست گپ و گفتی دلنشین با مهمان‌ها داشته باشد. ناموفق‌ترین اجرای رضویان در «سه شو» رقم خورد. او دست به هر کاری می‌زد تا بیننده بخندد غافل از اینکه هر بازیگر کمدی موفق، لزوما استندآپ کمدین موفقی نیست. او در «سه شو» کارگردان هم بود.
مورد چهارم| شکست در کارگردانی
جواد رضویان که در دهه ۸۰ سریال نسبتا موفق «قرارگاه مسکونی» را ساخته بود، در دهه ۹۰ هم سریال‌های «کسی خوابه؟» «مهمان‌های ویژه» و «صفر ۲۱» را کارگردانی کرد. از دو تای اولی انتظار زیادی نمی‌رفت اما شبکه سه امید زیادی به سومی به عنوان یک سریال ۹۰ شبی داشت. او به همراه سیامک انصاری «صفر ۲۱» را کارگردانی کرد که پرونده آن به دلیل کیفیت ضعیف، در یک فصل بسته شد. سریال در زمان پخش با انتقاد فزاینده مخاطبان و رسانه‌ها همراه بود.
مورد پنجم| نوبت جادوگر
با چنین کارنامه‌ای سیدجواد رضویان به سریال خانگی «جادوگر» رسیده است. خبر خوب برای این بازیگر جایی است که می‌داند همچنان مخاطب او را با نقش‌های موفق کمدی به یاد می‌آورد. آن سابقه خوب به همراه فضای کمدی «جادوگر» دو ابزار مهم برای رضویان هستند تا بار دیگر به اوج بازگردد.
به شرط آنکه سریال و نیز بازی رضویان بتواند نظر غالب مخاطبان را جلب کند . او با «شوخی کردم» و «عطسه» مهران مدیری شبکه خانگی را تجربه کرده که اول سریالی موفق بود. «سیگنال موجود است» ابتدا برای تلویزیون ساخته شد اما شبکه سه به دلیل کیفیت پایین از پخش آن امتناع کرد. این سریال کمدی سر از شبکه خانگی در آورد که شکست خورد و در میانه راه پخش آن متوقف شد. این سریال سال ۹۶ روی آنتن شبکه نسیم رفت.
