درباره مانی حقیقی، کشتی فرنگی، موسیقی پاپ استانبولی و...
روزنامه هفت صبح | یک: از مانی حقیقی فیلمی منتشر شده که در جشنواره برلین (احتمالا مربوط به حضورش با فیلم خوک) ضمن اشاره به مشکلاتش در مواجهه با سانسور به خبرنگارها که مدام سر و سراغ سوال‌های دوپهلوی سیاسی می‌روند می‌گوید ما فیلمسازها قرار نیست حاوی جاذبه‌های گردشگری برای شما خبرنگارها باشیم و خودمان را به عنوان قربانیان سانسور پرزنت کنیم اینجا نشسته‌ام تا درباره فیلمم حرف بزنم.(نقل به مضمون)
نمی‌دانم متوجه ایده اصلی حرف مانی حقیقی به عنوان کسی که سینما برایش هنر مهمی است شده‌اید یا نه؟ دوره‌ای به دوستانی که با مطبوعات کار حزبی می‌کردند می‌گفتم سختی کار من این است که من شغلم را بیشتر از سیاست و احزاب موجود دوست دارم. صرف کار ژورنالیستی با همه جذابیت‌هایش. و دوست دارم کسانی را که نشانه‌هایی از این عشق به ژورنالیسم را در عرصه کار ما از خودشان نشان می‌دهند.
و دوستان درک نمی‌کردند که علاقه به رسانه بدون داشتن هدف مشخص سیاسی و حزبی یعنی چی؟ مانی حقیقی چنین احساسی را نسبت به حرفه‌اش دارد. همه مشکلات و مصائب و سیاست و سانسور و همه چیز سرجای خود اما او عاشق فیلم ساختن است. فیلم ساختن به معنای اخص کلمه نه به عنوان ابزاری برای تعالی مخاطب یا نشان دادن مشکلات موجود و یا ارسال پیام‌های اخلاقی و سیاسی. می‌دانم این گزاره این روزها از طرف همه جناح‌های سیاسی زیر سوال است اما به نظرم نشان از نگاهی هنرمندانه و خاص به مقوله سینما دارد.
دو: کشتی فرنگی قرار بود حماسه بیافریند در بلگراد اما هرچهار کشتی‌گیر وزن‌های اول ما شکست خوردند و دستشان از فینال کوتاه ماند. نتایج فرنگی‌کارها و پیروزی‌های خفیف‌شان بر کشتی‌‌گیرهایی از ایتالیا و کرواسی و شکست‌هایشان مقابل فرانسوی‌ها و قزاق‌ها و کره‌ای‌ها نشانه این است که این تیم به شکل مناسبی آماده نشده است. بعد از افتضاح والیبال و جنجال‌های فوتبال، امیدواریم کشتی ما را ناامید نکند.
سه: دیروز داشتم عکس‌هایم را مرور می‌کردم و متوجه شدم از خیلی از اتفاقات و سفرهای شخصی‌ام عکسی در دسترس ندارم! تکیه بر حافظه دیجیتالی و پاک شدن سهوی و عمدی آنها موجب شده تا شخصا خیلی کمتر از دوران عکاسی نگاتیو و پروسه چاپ کاغذی عکس، تصویری از اتفاقات گذشته‌ام در دسترس داشته باشم. به دیجیتال اعتماد نکنید. عکس‌ها و لحظات خوبتان را چاپ کنید. حتی ذخیره کردن عکس‌ها در هاردهای اکسترنال نیز حاوی خطرات بالقوه ای است. از ما گفتن.
چهار: تصاویر حضور مردم در کنسرت فضای باز ترکان در ازمیر ترکیه حیرت انگیز است. بیش از صد هزار نفر در تصاویر برآورد شده‌اند. راستش نمی‌خواهم هیچ نتیجه‌ای از این جمعیت و موسیقی پاپ و شخص ترکان و این طور چیزها اخذ کنم. همه چیز برای یک نتیجه گیری خوشمزه اما بی‌پایه آماده است. خودم را مهار می‌کنم.
پنج: خواننده‌ای گلایه کرده بود که چرا خوشخو خاطرات شخصی خودش را در صفحه ۴ می‌نویسد. راستش حق دارد. بعضی وقت‌ها فکر می‌کنم که این خاطرات حاوی نکاتی از زیست مردم در دوره‌های مختلف است و شاید به فهم وضعیتمان کمک کند ولی با تذکر این خواننده عزیز این خاطرات را قطع می‌کنم و فکر دیگری برای این ستون خواهم کرد.
