درباره حاشیههای بازی دوستانه ایران و کانادا
روزنامه هفت صبح، نگین باقری| شانزدهم خرداد، ۵۴ هزار نفر قرار است تماشاچی بازی ایران و کانادا باشند. بعد از اینکه در قرعهکشی بازیهای جام جهانی ایران و انگلیس و آمریکا در یک گروه قرار گرفتند، حالا بازی دوستانه مقابل کانادا که خیلی وقت است با ایران رابطه سیاسی خوبی نداشته، دیگر بیش از قبل فوتبال ما را آغشته به سیاست کرده.
از آن جالبتر اینکه تا همین چند وقت قبل قرار بود بعد از کانادا مقابل آلبانی بازی تدارکاتی داشته باشیم که از ۲۰ سال قبل با شکلگیری دولت سکولار حامی اسرائیل و بعد هم پناه دادن به مجاهدین خلق، روابطمان با آنها بیشتر رو به وخامت رفت. درنهایت این کشور برای بازی با ایران در کشور سوم پول خواست و درخواست کرد که تأمین هزینههای اقامت برعهده طرف ایرانی باشد. برای همین بازی مقابل آلبانی نهایی نشد ولی بدون آنهم باز میشود گفت که این روزها نبض روابط دیپلماتیک کشور بسیار تند و پرهیجان زیر پوست فوتبال میزند.
مختصات یک بازی کمی سیاسی
بازی قرار است در استادیوم «BC Place» در شهر ونکوور یعنی دومین شهر پرطرفدار ایرانیان برگزار شود. استادیوم در محله فالس کریک ساخته شده که شمال شهر ونکوور است. فدراسیون فوتبال کانادا از ساعت ۱۰ صبح دیروز به وقت محلی ونکوور پیش فروش بلیت بازی تیمهای ملی فوتبال ایران و کانادا را آغاز کرد. قیمت بلیت بازی بین ۸۷ تا ۵۵۰ دلار در نوسان بوده است. استقبال ایرانیان از این بازی آنقدر بالا بود که سایتهای فروش بلیت با اختلال روبهرو شد.
به خاطر همین هم فدراسیون کانادا ظرفیت محدود هواداران تیم ملی ایران را افزایش داد اما باز هم شاهد خرید بلیت از سوی ایرانیها در جایگاههای مربوط به تیم ملی کانادا شد. هجوم ایرانیان مقیم کانادا چارهای جز باز کردن تمام جایگاهها برای استفاده آنها از ظرفیت ۵۴ هزار و ۵۰۰ نفری ورزشگاه BC Place نگذاشت تا تنها چند ساعت پس از باز شدن سایت بلیت فروشی تمام آنها به فروش برسد.
ایرانیان ونکوور ارتباط ریشهداری با فوتبال دارند. طوری که آنها تیم شاهین ونکوور را حدودا ۳۰ سال قبل تاسیس کردند و آن را حمایت میکنند. آمارهای سال ۲۰۰۱ میگوید که ۴۴درصد از ایرانیهای کانادا ساکن تورنتو و ۲۲درصد ساکن ونکوور هستند. این دو شهر سه هزار کیلومتر با هم فاصله دارند که سفر به آن از دیگری برابر دو روز رانندگی میشود. حالا این دو شهر ایرانیپسند چه تفاوتهایی با هم دارند؟ ونکوور در ساحل غربی کانادا قرار دارد و تورنتو در ساحل شرقی.
در تورنتو هوا بسیار سردتر است. اینجا برخلاف ونکوور اغلب زمستانهای برفی و یخزده دارد و دمای هوا گاه تا منفی چهل درجه هم افت میکند. تورنتو مرکز تجاری کاناداست . ولی در عوض بارش باران در ونکوور بسیار بیشتر از تورنتو است و هوا معتدلتر. جمعیت تورنتو بیشتر از ونکوور است اما زندگی در ونکوور، بسیار کم هیجان تر و آرام تر بوده و هزینه زندگی در ونکوور بالاتر از تورنتو است و سطح و استانداردهای زندگی هم کلا بالاتر است . نوعی حال و هوای کالیفرنیایی در شهر جاری است.
در عوض فرصت های شغلی در تورنتو بسیار بیشتر است . علاوه بر این تورنتو برخلاف ونکوور شلوغ و سریع است و اغلب آن را بهعنوان مدل کوچکتر نیویورک معرفی میکنند. بیشتر ایرانیهای ونکوور، محله شمالی شهر را برای سکونت انتخاب میکنند و برای همین به آن محدوده تهرانکوور هم گفته میشود. جمعیت زیادی از ایرانیان کانادا بعد از سالها اقامت در این کشور حتی به لایههای بالایی قدرت هم راه پیدا کردند طوری که سال گذشته دو عضو ایرانیتبار لیبرال در انتخابات پارلمانی این کشور پیروز شدند که به نمایندگی از مردم تورنتو از استان انتاریو روی کرسیهای پارلمان این کشور نشستند.
تاریخنگاری سیاسی رقبای ورزشی
رابطه ایران و آمریکا که از سال ۱۳۵۷ قطع بوده اما سابقه قطع شدن این ارتباط بین ایران و کانادا به ۱۰ سال پیش برمیگردد. کانادا سال ۱۳۹۱، کمی بعد از قطع رابطه انگلستان با ایران تصمیم گرفت که درهای سفارت خود را در تهران ببندد. با اینکه انگلیس بعدا دوباره روابط خود را تا سطح سفیر ارتقا داد، اما دیگر این اتفاق در ارتباط با کانادا تکرار نشد. این در حالی است که کانادا مهم ترین هدف مهاجرت قشر تحصیلکرده ایران در یک دهه گذشته محسوب می شده است. ماجرای اولیه این قطع ارتباط هم به ورود دانشجویان به سفارتخانه انگلیس برمیگردد. البته قبل از این اتفاق هم روابط اقتصادی زیادی بین تهران و اتاوا وجود نداشت اما از اینجا به بعد همین رابطه کمفروغ هم خاموش شد.
اپوزیسیون علیه فوتبال
نکته دیگر در مورد روابط سیاسی ایران و کانادا که حالا برای این بازی تدارکاتی اهمیت پیدا کرده این است که همزمان با این بازی، اپوزیسیون ایران هم در این کشور فعالیتهای خود را شروع کرده. برخی از اعضای این گروه اخیرا درخواست داده بودند که به بازیکنان برای ورود به کانادا ویزا داده نشود.
دیدار بعد از ۲۱ سال
با این روابط تیره و تار، ایران واهمه این را داشت که برای بازیکنانش، کانادا ویزا صادر نکند. برای همین هم یکی از شروط فدراسیون فوتبال برای کاناداییها در مورد انجام این بازی در داخل این کشور این بود که اگر قرار بر بازی در کانادا شد، سفارت این کشور در قطر باید بدون هیچ دردسری روادید تمام اعضای کاروان ایران را صادر کند تا آنها بتوانند بهراحتی وارد این کشور شوند. نکته جالب دیگر بازی با کانادا این است که خیلی از کارشناسان بازی تیم حریف را خیلی به آمریکاییها شبیه میدانند که از قضا آخرین تیمی است که باید در قطر با آن بازی کنیم.
اولین بار ایران و کانادا ۲۵ سال پیش مقابل همدیگر قرار گرفتند؛ آنها یک بار سال ۱۹۹۷ و بار دیگر سال ۱۹۹۸ مقابل همدیگر بازی کردند که اولی در تورنتو و بعدی در ادمونتون انجام شد. از قضا در هر دو بازی هم ایران یک بر صفر بازی را به سود خود پایان داد ولی تفاوت آن این است که دیگر این کانادا، آن کانادای قدیم نیست. حتی سال ۲۰۰۱ هم که این دو تیم در مصر روبهروی هم ایستادند کانادا یک بر صفر از سد تیم ایران گذشت. بازی جالب و پرهیجان و احتمالا پرجنجالی را در پیش خواهیم داشت.