درباره جوکر، اُمیکرون، سینوفارم و برف نو
روزنامه هفت صبح | یک: جوکر در دومین قسمت فصل دوم خود بالاخره به آن چیزی که باید باشد نزدیک شد. قسمتی پرجنب و جوش، پرتنش، با ابتکارات بهتر برای خنداندن بقیه و نظارت بیشتر برای مبارزه با انفعال‌طلبان عافیت‌جو و بدون آنکه به روش‌های بازاری و سخیف برای خنداندن رقبا متوسل شوند. قسمت دوم جوکر در فصل دوم می‌تواند اولین موفقیت قابل توجه جوکر تلقی شود. و خب در این موفقیت نسبی تاثیر جمشیدی‌فر و تشکر و برق‌نورد و آقاپور بیشتر از بقیه رقبا بوده است.
دو: وضعیت این طوری است که وقتی آمار کرونا در ایران بالاست و مرگ و میرها زیاد، همه دچار تنش و فروپاشی عصبی می‌شویم و با حسرت به آمار و زندگی اروپایی‌ها نگاه می‌کنیم و این که به زندگی عادی برگشته‌اند و بعدش کلی به خودمان و مسئولین سرکوفت می‌زنیم و مسئولین هم متقابلا ما را به سهل‌انگاری متهم می‌کنند.
بعد وقتی آمار مرگ و میر در کشورمان -خدارا شکر- این قدر پایین آمده، باز هم استرس رهایمان نمی‌کند که لابد به زودی کرونا دوباره در ایران پا می‌‌گیرد و زیاد خوشحال نباشید و وضعیت اروپا و آمریکا را نگاه کنید و مراقبت‌هایتان را دو چندان کنید و هیچ جا نروید و هیچ کاری نکنید و همه جا را تعطیل کنید و…-یعنی یا باید سرکوفت بخوریم یا باید حسرت بخوریم یا باید توبیخ بشویم! می‌دانم که حمله اُمیکرون قریب‌الوقوع است اما لازم نیست برای دعوت مردم به ادامه مراقبت‌ها و پیشگیری‌ها، خبرهای مبالغه شده و ناصحیح تحویل مردم بدهید.
آمار بیماران مبتلا به کرونا در انگلیس نسبت به یک ماه قبل سه برابر شده و آمار تلفات هم ۸۰ درصد اضافه شده. این یعنی اُمیکرون از سویه‌های قبلی کرونا ضعیف‌تر است اما میزان شیوعش آنقدر بالاست که لاجرم تلفات را دوباره به ارقام سنگین نزدیک می‌کند. جالب این که در انگلیس ۷۰درصد مردم حداقل دوبار واکسن زده‌اند و ۵۱درصد مردم دُز سوم را هم زده‌اند با این حال میزان مبتلایان بسیار بالاست. این دو معنای کاملا متفاوت می‌دهد. اول این که اُمیکرون بسیار خطرناک است و درصد کمتر تلفات به نسبت مبتلایان به خاطر پیشرفت واکسیناسیون در این کشور است و یا بر عکس اُمیکرون سویه قدرتمندی نیست اما از پس دیوار دفاعی فایزر و مدرنا عبور می‌کند.
سه: چهارشنبه رفتم برای دُز سوم واکسن. دوتای قبلی سینوفارم بود و من هم به این صرافت افتادم که سومی را آسترازنکا بزنم هرچند تقریبا ۹۰درصد روایت‌های آسترازنکایی ختم می‌شد به تب و لرز و استخوان درد و ۲۴ساعت افتادن در خانه. و خب در مرکز واکسیناسیون دم خانه، بزرگ زده بودند که آسترازنکا نیست و نپرسید و فقط سینوفارم و پاستو کووک زده می‌شود و جالب بود که گروهی برای پاستو کووک متقاضی بودند چرا که می‌گفتند تحقیق کرده‌ایم و این دُزسوم روی دو دُز سینوفارم جواب می‌دهد. خب من اما ریسک نکردم. همان سینوفارم را برای سومین بار زدم و خوشحال و خرسند به خانه برگشتم.
چهار: برف چهارشنبه شب به‌خصوص در شمال شرق تهران چه بهشتی برای دوستداران برف در ییلاقات اطراف تهران مهیا کرده بود. برفی تازه و انبوه و عمیق و نرم. دره‌های لواسان و فشم و میگون پربود از برف نوردان. پر از خانواده‌هایی که از آفتاب لذتبخش آخرهفته استفاده کرده بودند برای رسیدن به یک تفریح طبیعی و لذتبخش. خدارا شکر دشت‌ها و کوه‌های این مناطق را نبسته بودند.
