درباره اولین قسمت سریال زخم‌کاری و دو نکته دیگر
روزنامه هفت صبح | یک: قسمت اول سریال زخم کاری همان چیزی بود که از مهدویان انتظار داریم. نوعی متفاوت از استانداردهای سریال‌سازی. در میزانسن و بازی‌ها و شیوه روایت. برداشتی آزاد از مکبث با اقتباس از رمانی نوشته محمد حسین‌زاد. یک نوع فیلم نوآر حکمت‌آموز که به شکلی مدرن و با ریتمی مناسب به تصویر کشیده شده است. فیلم به‌نوعی تلاقی و ترکیب تجربه‌های قبلی مهدویان در عرصه سینماست.
جایی‌که فضای بصری مثلا لاتاری با میزانسن‌های ماجرای نیمروز درهم آمیخته‌اند. داستان فیلم به گونه‌ای است که او را از خط‌کشی‌های دست و پاگیر سینمای ایران خلاص کرده است. آن دوره که ماجرای نیمروز و ایستاده در غبار را ساخت و دوره‌ای که به شکل متفاوتی با درخت گردو و شیشلیک در فضای سینمای کشور حضور داشت. زخم کاری با داستان و اتمسفر جذابش، مهدویان را بر سر ژانری آورده که در آن استاد است. همان فضای تیره و پرسایه و جذاب با میزانسن‌های مدل دان سیگل و یا ملویل.
جواد عزتی در ادامه نقش‌آفرینی‌های متفاوتش و در چهارمین همکاری با محمدحسین مهدویان نمایشی شگفت‌انگیز از مردی در لبه وسوسه پول و قدرت به نمایش می‌گذارد. اما به‌جز بازی درخشان جواد عزتی، باید از سیاوش طهمورث یاد کنیم که بسیار عالی و چشم‌نواز بود و همینطور رعنا آزادی‌ور که یکی از متفاوت‌ترین نقش‌آفرینی‌های خود را تجربه می‌کند. او سال‌ها پیش مستحق ایفای چنین نقش‌های بزرگی بود و چه زمانی را بی‌خود و بی‌جهت از دست داد.
زخم کاری بی‌نقص نبود. مثلا بازتاب عجیب نور پروژکتور روی صورت بازیگرها در نماهای داخلی و یا گریم ضعیف موهای سعید چنگیزیان اما هرچه هست استاندارد رعایت شده در قسمت اول این سریال، آن را در کلاس بین‌المللی قرار می‌دهد. منتظر ادامه داستان هستیم و خوشبختانه می‌دانیم به‌خاطر وامدار بودن آن به یک رمان چاپ شده، می‌توانیم به استحکام داستانی آن خوشبین باشیم.
* دو: گزارشی منتشر شده که طبق آن یک بانک دولتی، مهم‌ترین بانک دولتی میانگین پرداختی‌های کارمندانش در سال ۹۸، یعنی دو سال قبل، ۲۵میلیون تومان بوده و هر شش ماه معادل سه ماه حقوق و سود مالی بانک بین کارکنان سرشکن می‌شده است. حتما برخی تفسیرها از مفاد قانونی چنین زشتکاری را حمایت کرده است.
حتما گروهی قانوندان قانون‌شکن در بخش مالی این بانک بوده‌اند که چنین بریز و بپاشی با پول عمومی انجام داده‌اند. دلم می‌خواست صریحا بگویم بی‌خود کرده‌اید که اینچنین برای خوشامد کارمندان خود و البته داشتن مجوز برای حقوق‌های غیرعادی خودتان قوانین را اینگونه می‌پیچانید اما چون فرد مودبی هستم، فقط این را می‌گویم که ایران از معدود کشورهای جهان است که کارمند بخش دولتی که از
بودجه عمومی و بیت‌المال تغذیه می‌کند، درآمدش از کارکنان بخش خصوصی بیشتر است!
* سه: سرقت از خانه‌ها و اتومبیل‌ها در چند روز گذشته خبرساز بوده. پلیس ایران باید به اندازه پلیس آمریکا، امارات، ترکیه، آلمان و روسیه برای بزهکاران رعب‌آور باشد. نه یک ذره کم، نه یک ذره زیاد. حمله به پلیس حالا در هر یونیفورمی باید با واکنش سخت پلیس روبه‌رو شود. احساس امنیت بیشتر را به تهران بازگردانید. با تشکر از زحمات شبانه‌روزی شما عزیزان!
