داعش از زمان تشکیلش قوی‌تر است
در میانه نشانه‌هایی که حاکی از بقای تهدید داعش در خاورمیانه به‌رغم کشته شدن ابوبکر بغدادی و از دست رفتن خلافت آنان است، تنش‌های خاورمیانه می‌تواند به نفع این گروه تروریستی تمام شود. وبسایت خبری بیزنس اینسایدر (Business Insider) در گزارشی که ایسنا آن را ترجمه کرده است، درباره ادامه تهدید داعش، قدرت آن در شرایط فعلی و به‌ویژه پس از تحولات اخیر در خاورمیانه نوشته است: دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا در اقدامی زودرس اعلام کرد که داعش شکست خورده است و همین مسئله موجب شد که امانوئل ماکرون، رئیس‌جمهور فرانسه در ماه دسامبر علنا و به‌طور مستقیم از او انتقاد کند. واقعیت این است که بنا به گزارش‌های اخیر، داعش اکنون نسبت به سال ۲۰۱۴ که خلافتش را بنیان گذاشت، نیروهای بیشتری دارد و میلیون‌ها دلار پول در اختیار گرفته است.
در همین رابطه مسرور بارزانی، نخست‌وزیر اقلیم کردستان عراق در گفت‌وگوی اخیر خود با مجله آتلانتیک اظهار کرد، «داعش هنوز بسیار سرپا است.» او افزود: بله، آن‌ها بخش عمده‌ای از رهبری خود را از دست داده‌اند. آن‌ها بسیاری از افراد توانایشان را از دست داده‌اند اما توانسته‌اند تجربه بیشتری به‌دست بیاورند و نیروهای بیشتری را اطراف خود استخدام کنند. پس نباید آن‌ها را دست کم گرفت. بارزانی که تابستان گذشته نخست‌وزیر اقلیم کردستان عراق شد، نقشی کلیدی در مبارزه با داعش داشته است. او به‌عنوان مقام امنیتی ارشد اقلیم کردستان عراق، همکاری نزدیکی با آمریکا در این زمینه داشته است.
او به مجله آتلانتیک گفت، داعش هنوز حدود ۲۰هزار نیرو در سراسر عراق و سوریه دارد. تابستان گذشته پنتاگون گزارش کرد که داعش حدود ۱۴ تا ۱۸هزار شبه‌نظامی در این منطقه دارد. این در حالی است که وقتی داعش در سال ۲۰۱۴ خلافت خود را اعلام کرد، تخمین زده می‌شد که حدود ۱۰هزار نیرو داشته باشد.با این‌حال دونالد ترامپ بارها برای کشتن ابوبکر بغدادی، رهبر سابق داعش که در حمله‌ای به دستور ترامپ در ماه اکتبر خود را منفجر کرد، بازارگرمی کرده است. گزارش اخیر بازرس کل وزارت دفاع آمریکا اما حاکی از آن است که این مسئله آسیب چندانی به ساختار فرماندهی یا عملیاتی این گروه تروریستی وارد نکرده است. علاوه بر این، یک گزارش اخیر از سوی سازمان ملل نیز عنوان می‌کند که داعش ۱۰۰میلیون دلار در ذخایر مالی خود دارد.
*** ترور سردار سلیمانی چه تاثیری بر منطقه گذاشت؟
در چنین شرایطی، درگیری ترامپ با ایران توجه‌ها را از داعش منحرف کرده است. اوایل ماه ژانویه ترامپ دستور ترور سردار قاسم سلیمانی، فرمانده نظامی ارشد ایران را صادر کرد که ایران و آمریکا را به مرز جنگ کشاند. تنش‌ها میان دوطرف اما پیش از این ترور هم با تحولات و وقایعی که در خلیج فارس صورت گرفت، بالا گرفته بود. ترور سردار سلیمانی به حمله موشکی ایران به نیروهای آمریکایی در عراق انجامید که بیش از ۱۰۰عضو از نیروهای آمریکا را دچار آسیب‌های مغزی کرد؛ آسیب‌هایی که دونالد ترامپ تلاش کرده آن‌ها را کم‌اهمیت جلوه دهد. با اینکه آمریکا و ایران از درگیری گسترده‌تر فاصله گرفته‌اند، تنش‌ها میان دوطرف همچنان پابرجاست.
آمریکا پس از ترور سردار سلیمانی موقتا عملیات مبارزه با داعش را در این منطقه متوقف کرده است، تروری که موجب شد پارلمان عراق به اخراج همه نیروهای آمریکایی از این کشور رای دهد و پس از آن اعتراضات گسترده‌ای در بغداد علیه حضور ارتش آمریکا در عراق صورت گرفت.
بارزانی درباره درگیری ترامپ با ایران، به آتلانتیک گفت: این تنش‌ها قطعا تاثیری منفی بر مبارزه با تروریسم و داعش دارد که باید در اولویت همه ما قرار بگیرد. تحلیلگران تروریسم می‌گویند، داعش قطعا همچنان یک تهدید است اما خاطرنشان می‌کنند که این تهدید به‌طور عمده ماهیت منطقه‌ای دارد.
به عبارت دیگر، آنان می‌گویند حمله داعش در خاک آمریکا به این زودی محتمل نیست. دیوید استرمن، تحلیلگر سیاسی ارشد پژوهشکده New America به بیزنس اینسایدر گفت: داعش همچنان در عراق و سوریه حضور دارد و پیشینه طولانی‌اش در بازسازی و احیای خود پس از شکست‌هایی که تصور می‌شد به آن وارد شده، نشان می‌دهد که می‌تواند کاملا تهدید بزرگتری در عراق و سوریه محسوب شود؛ به‌ویژه اگر تنش‌ها با ایران از اقدامات بین‌المللی هماهنگ برای سرکوب آن جلوگیری کند.
استرمن افزود: با این‌حال لازم است بپذیریم حتی در زمانی که آمریکا مبارزه با داعش را آغاز کرد و در زمان اوج تسلط ارضی داعش هم این گروه توانایی روشنی برای حمله به خاک آمریکا نشان نداده بود.این تحلیلگر درادامه گفت، آمریکا باید در «گفتمانی واقعی» درباره منافع امنیت منطقه‌ای خود و تهدید داعش علیه آن‌ها شرکت کند و این گفتمان نباید با دیدگاهی بیش از حد خوش‌بینانه مبنی بر اینکه آمریکا می‌تواند داعش را شکست دهد، همراه باشد یا تهدید داعش در عراق و سوریه را تهدیدی علیه خاک آمریکا فرض کند، بدون آنکه این مسئله ثابت شود.
