خوش‌نقشی ژاله برای پری خانوم سریال زیرخاکی
روزنامه هفت صبح، احمد رنجبر | شاید برخی مخاطبان روند قصه و نوع روایت «زیرخاکی» را نپسندند اما روی کیفیت بازی ژاله صامتی و پژمان جمشیدی اتفاق‌نظر وجود دارد. این دو برگ برنده اصلی هر دو فصل سریال جلیل سامان هستند که بده‌بستان‌شان موقعیت‌های همراهی‌برانگیز زیادی را رقم زده است. از شخصیت کاوه (رایان سرلک) هم نگذریم که در نقش فرزند فریبرز و پریچهر موفق عمل کرده و بخشی از جذابیت سریال را باعث شده. در زمان پخش فصل اول «زیرخاکی» درباره بازی پژمان جمشیدی نوشتیم و نقبی به بازی ژاله صامتی زدیم. این‌بار محور اصلی گزارش عملکرد صامتی است.
*** مورد اول| شمایل کلی شخصیت
ژاله صامتی در سریال «زیرخاکی» نقش پری را بازی می‌کند؛ زنی بی‌سواد و متعلق به خانواده‌ای کاملا سنتی که عاشق همسرش فریبرز است. از نظر سنی، شخصیت پری جوان‌تر از صامتی است و کارگردان برای ایجاد تناسب، چهره او را شاداب‌تر و چهره جمشیدی را پخته‌تر کرده است. صامتی در چند سال اخیر نقش‌های بالاتر از سن خود را زیاد بازی کرده و حالا با کاراکتر پریچهر وارد چالش تازه‌ای شده است.
اهمیت بازی او صرفا به تغییر سن نیست، بلکه به تسلط حیرت‌آمیزش بر جزئیات کاراکتر برمی‌گردد. صامتی می‌داند حالت‌های مختلف شخصیت را چطور منتقل کند که برای مخاطب ملموس و «دوست‌‌داشتنی» باشد. صامتی تجربه سال‌ها بازی در نقش‌های سخت و متنوع را در کارنامه دارد و به‌همین خاطر وقتی قرار است شخصیتی مثل پریچهر را بازی کند، می‌داند کار درست کدام است. صامتی حواسش به جزئی‌ترین حرکات است، از نوع نگاه کردن تا لب گزیدن و حرکات بدن و لحن گفتار.
*** مورد دوم| لحن شخصیت
یکی از فاکتورهایی که عصای دست ژاله صامتی برای شکل دادن شخصیت پری شده، لحن صحبت کردن اوست. این بازیگر در سریال «زیرخاکی» چند مدل گفتاری در موقعیت‌های مختلف در اختیار دارد. در موارد عادی، لحن شخصیت فاقد ویژگی گل‌درشت است. وقتی دچار هیجان و عصبانیت می‌شود، با همسرش فریبرز ریز ریز و توام با نفس‌نفس زدن‌های کوتاه صحبت می‌کند. گاه نیز به مرز انفجار می‌رسد و خیلی‌زود فروکش می‌کند.
هنگامی‌که می‌خواهد عصبانیت خود را نشان دهد، با فریاد پسرش، کاوه را صدا می‌زند. این مدل گفتاری، تبدیل به شناسنامه پریچهر شده و مخاطب را ناخودآگاه به خنده وا می‌دارد. نکته تحسین‌برانگیز این که کارگردان و بازیگر اجازه نداده‌اند لحن کاراکتر،کاریکاتوری شود. بلکه این لحن در بستری رئال شکل گرفته و همین است که مخاطب خیلی‌زود آن را پذیرفته و با گذشت یک فصل و اندی رنگ تکرار نگرفته است.
*** مورد سوم| رفتار شخصیت
اشاره کردیم پری یک زن سنتی است. پس باید همه رفتارهای او از زن‌های متعلق به این طبقه پیروی کند. در وصف موفقیت ژاله صامتی همین‌قدر بس که خاستگاه اجتماعی پری را در چند سکانس به مخاطب معرفی می‌کند؛ از فاکتورهایی مثل چادر سر گرفتن تا تجسس در کارهای همسر. به‌عنوان نمونه به یک ویژگی اشاره می‌کنیم: پری نگران است همسرش، زن دوم بگیرد.
او برای نشان دادن این حس نگرانی، با صدای پایین حرف می‌زند، با گوشه چشم به همسر نگاه می‌کند و وقتی محبت می‌بیند و خیالش راحت می‌شود، سر را پایین می‌اندازد و با ناله گریه می‌کند. ژاله صامتی، آرام شدن شخصیت، با یک محبت کلامی از طرف همسر را باورپذیر نشان می‌دهد و در عین حال آن‌قدر رفتارش شیرین است که مخاطب همچنان با چنین سکانس‌هایی لبخند می‌زند.
*** مورد چهارم| دوئت با پژمان
یکی از عوامل موفقیت صامتی، بده‌بستان خوب او با پژمان جمشیدی است. جمشیدی خالق یک کاراکتر محبوب به‌نام فریبرز شده که از قضا چند ویژگی مشترک با همسر دارد. سادگی وجه مشترک این زوج است که در رفتارهای دو نفره‌شان تبدیل به یک امتیاز و عامل جذابیت می‌شود. مثلا اگر ریز ریز صحبت کردن پری به‌خودی خود جذابیت دارد، مواجهه فریبرز با او جذابیت را افزون می‌کند. حتی فریبرز هم ریز ریز صحبت می‌کند و گویی بعد از سال‌ها زندگی مشترک لحن‌شان شبیه به‌هم شده!
جمشیدی در این سال‌ها نقش‌های متنوع زیادی بازی کرده که یکی از موفق‌ترین آنها همین فریبرز است. او در فصل پیش با یک انقلابی اشتباه گرفته شد و حالا خود را یک رزمنده و جهادگر معرفی می‌کند. آن‌هم درست در زمانی‌که سودای رسیدن به زیرخاکی و رفتن از ایران دارد. همه اتفاقات غیرمترقبه، مواد اولیه کافی در اختیار پژمان جمشیدی و ژاله صامتی قرار داده تا در نقش فریبرز و پریچهر بدرخشند. آنها برگ برنده اصلی سریال «زیرخاکی» هستند.
