خشن و نفسگیر؛ درباره عملکرد تیم ملی مقابل کره
روزنامه هفت صبح، کمال بردبار | انتهای بازی نمی‌دانستیم خوشحال باشیم یا غمگین. بازی باخته را برگردانده بودیم و صدرنشینی‌مان حفظ شده بود اما افسوس دو تا تیردروازه را می‌خوردیم و فرصت گل صددرصدی که طارمی جلوی دروازه از دست داد. بعد یادمان می‌آید که اگر بیرانوند آن واکنش عالی را دقیقه ۹۳ انجام نمی‌داد بازی را اصلا واگذار کرده بودیم.
همان‌طور که دیروز هم پیش‌بینی کرده بودیم تیم اسکوچیچ با همان ترکیب همیشگی به زمین آمد. فقط مثل نیمه دوم بازی با امارات، وحید امیری به دفاع چپ رفته بود و قلی‌زاده و جهانبخش در دو طرف بودند. کره‌ای‌ها میدان‌داری را شروع کردند و عجیب اینجا بود که به‌نظر می‌رسید طارمی به‌اندازه کافی برای این بازی تهیج نشده است و همان مدل خونسردی انفعالی در حرکاتش دیده می‌شد که پرسپولیسی‌ها به‌خوبی در یاد دارند.
بازی منطقی کره ایران را عقب رانده بود و یک سایه‌زنی مهاجم کره در روی خط شش‌قدم و سپس ضربه سری که از بالای دروازه به اوت رفت، نشان از برتری کره جنوبی داشت. عقب بازی کردن نوراللهی و خالی بودن فضای پشت طارمی و آزمون موجب شده بود تا کره‌ای‌ها با دو سه تا پاس وارد یک‌سوم زمین ایران بشوند. یک شوت خوب از جهانبخش که از بالای دروازه کره جنوبی به اوت رفت و شوت طارمی که در میانه راه به پای آزمون خورد، بخشی از خودنمایی ایران بود اما در مجموع ضربان تیم درست نمی‌زد.
میانه میدان را از دست داده بودیم و آزمون و طارمی به‌شدت مراقبت می‌شدند. با این‌حال در یک طوفان ۵ دقیقه‌ای ایران بارها تا مرز گل زدن پیش رفت. پاس عالی نوراللهی در پشت دفاع فرصتی ایده‌آل برای طارمی فراهم آورد که از چنگ مدافع رو‌به‌رویی‌اش گریخته بود اما در روی شش‌قدم طارمی با ضربه‌ای آماتوری کاری کرد که توپ در زاویه‌ای عجیب از خط کناری آن‌هم نزدیکی‌های میانه زمین به اوت برود! اگر سرمربی پورتو این صحنه را می‌دید کلی تفریح می‌کرد.
چند دقیقه بعد این سردار آزمون بود که با کنترلی عالی و شوتی زهردار دروازه‌بان کره جنوبی را به واکنش واداشت. توپ دفع‌شده دوباره به داخل هجده‌قدم فرستاده می‌شود و این‌بار طارمی با یک قیچی‌برگردان از زاویه‌ای تنگ دروازه را می‌نوازد که باز هم دروازه‌بان کره جنوبی توپ را دفع می‌کند و دست آخر یک سانتر تند و تیز دیگر را هم دروازه‌بان کره مشت می‌کند.
نیمه دوم ایران با شیوه‌ای هجومی‌تر ظاهر شد و به پرس از جلو دست زده بود که کره‌ای‌ها با چند پاس سریع از عدم علاقه هافبک‌های ایرانی به درگیر شدن سود بردند و دست آخر با یک پاس تو در تمرین شده هیونگ سون مین را از پشت‌سر محرمی فراری دادند و سون هم در لبه هجده‌قدم با ضربه‌ای زمینی بیرانوند را مغلوب کرد. بیرانوند در این صحنه آن‌قدر منفعل و بی‌تاثیر بود که بود و نبودش فرقی نمی‌کرد. بعد از این اتفاق ایران با جدیت و خشونتی بیشتر به سمت دروازه کره جنوبی حمله برد.
نورافکن به‌جای قلی‌زاده آمد تا ترکیب تیم همان ترکیب نیمه اول بازی با امارات باشد. با رفتن امیری به جلو ایران زهردارتر بازی می‌کرد. یک شوت سنگین بی‌نظیر از عزت‌اللهی که چهره برتر نیمه دوم این بازی بود، همه را نیم‌خیز کرد اما توپ به شکلی باورنکردنی به داخل دیرک عمودی برخورد کرد. چند دقیقه بعد طارمی یک‌تنه از راست تا داخل شش‌قدم تاخت اما علاقه‌اش به پاس دادن فرصت را از ایران گرفت.
در این حملات پاس تو در طارمی به آزمون با تاثیر مدافعان کره به‌نظر می‌رسید راهی بیرون است اما آزمون در حرکتی که بسیار شبیه گل ژاپن به ایران در جام ملت‌های آسیا بود به‌دنبال توپ مرده دوید و در غفلت کره‌ای‌ها سانتر حساب‌شده‌ای را برید و جهانبخش از روی نقطه پنالتی جهید و با ضربه سری محکم و حساب‌شده بازی را مساوی کرد تا شماره هفت ما گل شماره هفت آنها را جبران کرده باشد. چند دقیقه بعد نوبت طارمی رسید که با شوتی بسیار زیبا دیرک عمودی دروازه کره‌ای‌ها را برای دومین‌بار بلرزاند.
در این دقایق تعلل اسکوچیچ در استفاده از گنجینه بازیکنان روی نیمکت برای همه سوا‌ل‌برانگیز بود. به‌خصوص سامان قدوس یا ترابی که می‌توانستند کفه ترازو را به نفع ایران برگردانند اما اسکوچیچ انگار همین یک امتیاز را هم غنیمت می‌دانست. دقیقه ۹۰ قایدی و سرلک به زمین آمدند و دو دقیقه بعد کم مانده بود تمام سه امتیاز را تقدیم کره جنوبی کنیم. وقتی سون در درگیری با شجاع و کنعانی‌زادگان با پشت پا توپ فوق‌العاده‌ای را برای مهاجم دیگر کره در داخل هجده‌قدم مهیا کرد و بغل پای محکم این یکی با سوپر سیو درجه یک بیرانوند به کرنر رفت تا نفس حبس شده اسکوچیچ آزاد شود.
این یک امتیاز رشته پیروزی‌های پیاپی ایران را برید اما رشته شکست‌ناپذیری‌اش را حفظ کرد و موجب شد تا حسرت کره جنوبی برای غلبه بر ایران به هشت بازی پیاپی برسد و همین‌طور صدرنشینی ایران در جدول بازی‌ها حفظ شود. در مجموع نتیجه بدی نبود اما ۴۵ دقیقه اول و ضعف خط هافبک ما قابل انتقاد بود. سعید عزت اللهی، سردار آزمون و حسین کنعانی‌زادگان و وحید امیری بهترین بازیکنان ایران در این بازی بودند.
