خبری از شاه‌ماهی در نقل‌و‌انتقالات سرخابی‌ها نیست
روزنامه هفت صبح، کمال‌بردبار | پرسپولیسی‌ها با حیرت شاهد حوادث نقل و انتقالات هستند. از‌دست دادن بیرانوند که از فصل پیش کلید خورد و وصل شد به از‌دست دادن ترابی، بهترین بازیکن فصل قبل سرخ‌ها و زمزمه‌های هولناک در باب رفتن بشار و علیپور. چه کسانی آمدند؟ در تبدیل شیرین دلار به ریال، بازار نقل و انتقالات چندان شاه‌ماهی چشمگیری ندارد که بخواهد به تور بیفتد.
عیسی آل کثیر ۳۱ساله از صنعت نفت آبادان، احسان پهلوان تکنیکی و ریزجثه که فوتبالش مثل فرشاد احمدزاده است از ذوب‌آهن، میلاد سرلک هافبک دفاعی شهرخودرو که شاگرد سابق خود گل‌محمدی بود و البته سعید آقایی که برای دفاع چپ آمده. جایی که پرسپولیس نادری و ربیع‌خواه و انصاری را هم داشته است. عجیب‌تر جذب حامد لک است. دروازه‌بانی که همیشه بیشترین احساسات ضدپرسپولیسی را در مواجهه با تیم سرخپوش‌ها متصاعد می‌کرد و حالا قرار است دروازه‌بان شماره یک پرسپولیس باشد. آن‌هم درحالیکه رشید مظاهری و علیرضا حقیقی در بازار حضور داشتند.
استقلال چی؟ آنها هم علی کریمی را که از بهترین بازیکن‌های فصلشان بود از دست دادند. فرشید اسماعیلی هم به‌جد می‌خواهد عازم قطر شود. دانشگر و وریا هم زمزمه‌های ناکوک رو کرده‌اند. دیاباته و میلیچ هم که راهی مرخصی شده‌اند. از همان مرخصی‌ها که مشخص نیست چه موقع تمام می‌شود! در عوض چه بازیکن‌هایی را گرفته‌اند: بابک مرادی و امیرحسین کریمی، هافبک دفاعی پیکان. مرادمند هم قرار است بیاید و به پنج یا شش‌مدافع وسط تخصصی این تیم اضافه شود(چشمی، غلامی، یزدانی، طاهرخانی، دانشگر و حتی فرشید باقری).
تلاش آنها برای جذب احسان حاج‌صفی بعید است به نتیجه برسد. درواقع بهترین بازیکنی که می‌تواند فصل آینده به استقلال این فصل اضافه شود، همین داریوش شجاعیان است که از مصدومیت طولانی خود خلاص شده! آنها دورخیزی هم برای جذب اسدی، هافبک دفاعی خوب تراکتورسازی کرده‌اند که آن‌هم به جایی نرسیده است. آنها یک مشکل بزرگ‌تر هم دارند و آن نداشتن مربی برای جام باشگاه‌های آسیاست.
استراماچونی اگر به ایران بیاید، قرار است بعد از این مسابقات باشد و نکونام و قلعه‌نویی هم تیم‌های خود را انتخاب کردند و بعید است فرهاد مجیدی به نیمکت استقلال برگردد و به کار با سعادتمند رضایت دهد. درواقع هیچکس نمی‌داند استقلال را در باشگاه‌های آسیا چه کسی هدایت خواهد کرد.درواقع به‌نظر می‌رسد باشگاه‌های قطر و در مرحله بعدی آذربایجان به شمشیر داموکلس فوتبال ایران بدل شده‌اند و بازیکن‌ها در هوای گرفتن دستمزدهای دلاری داوطلبانه به سمت مرزهای جنوبی و شمالی در حرکتند.
مثل اتفاقی که در دهه هشتاد و نود در فوتبال یوگسلاوی رخ داد و حالا در باشگاه‌های کرواسی و صربستان هم قابل ردیابی است. در واقع صدور فوتبالیست چه به قطر و آذربایجان و چه یونان و روسیه و پرتغال، به یک تجارت در فوتبال ایران بدل شده که نتیجه خوبش فرآورده‌های ارزی برای کشور و نتیجه بدش تضعیف باشگاه‌های ایران خواهد بود.
این ماجرا به شکلی مبالغه‌آمیز ادامه خواهد داشت، تا وقتی که باشگاه‌های قطری درهای خود را روی فوتبالیست‌های ایرانی باز گذاشته‌اند، ماجرا این‌گونه است و تا وقتی که یک دلار با ۲۵هزار تومان معاوضه می‌شود. تا آن موقع باید فکر کنیم علیپور و علی کریمی ۱۰میلیارد تومان می‌ارزند؟ آل‌کثیر شش‌میلیارد تومان؟ باید فکر کنیم.
