حرف‌های داغ هفته اهالی سینما و تلویزیون
منوچهر والی‌زاده: در دوبله کار هست و بچه‌ها مشغولند. دوبله هیچ‌وقت تعطیلی ندارد. قبلا هم گفتم که کرونا همه‌چیز را برهم ریخته ولی ناچاریم همین‌طور کار کنیم. متاسفانه این شرایط برای مدیران دوبلاژ خیلی دشوار شده است؛ چون ممکن است دوبله یک فیلم سه روز زمان ببرد، گویا دیگر این شکل از دوبله مُد شده است و دیگر دسته‌جمعی دوبله کردن تمام شد. من این روزها فکر می‌کنم دارم ماراتون حرف می‌زنم نه اینکه دوبله می‌کنم. بچه‌ها خیلی رعایت می‌کنند و با وجود اینکه تک‌تک در اتاق ضبط حضور داریم، مدام فضا ضدعفونی می‌شود تا کسی گرفتار کرونا نشود. ایسنا/ ۵ آذر
نیکی کریمی: من یک فیلم مستقل ساخته بودم و هیچ حدسی نداشتم که مردم چگونه با این فیلم ارتباط برقرار خواهند کرد. خدا را شکر قصه گویا خیلی به دل همه نشسته و هم به‌خاطر گویش آن به زبان ترکی و هم قصه عاشقانه فیلم استقبال فوق‌العاده‌ای را در تبریز داشتیم. مردم می‌گویند «حال‌مان خوب شد» که پس از مدت‌ها به سینما رفتیم. «آتابای» می‌تواند مانند یک پل ارتباطی بین سینمای ترکیه و ایران عمل کند. هفتاد درصد فیلم به زبان ترکی است. به شدت دوست دارم که فیلم در ترکیه دیده شود، در این زمینه خیلی فکر نکرده بودیم ولی در اینجا صحبت‌هایی شده است که امیدوارم به نتیجه برسد. خبرگزاری آناتولی/ ۹ آذر
محسن تنابنده: برای خود من «قهرمان» فقط از منظر بازیگری جذاب نبود. بیشتر دلم می‌خواست تجربه یک همکاری نزدیک با فرهادی را داشته باشم تا شکل مواجه‌اش با متن، کارگردانی و هدایت بازیگر را ببینم. همان روزهای اول معلوم شد او فیلم‌های قبلی بازیگرانش را خیلی دقیق می‌بیند. در کارنامه من فیلمی است که علاقه‌ای به آن ندارم و حتی خودم آن را ندیده‌ام. یک روز آقای فرهادی به من گفت در فلان سکانس آن فیلم هنگام عصبانیت صدایی داری که من آن صدا را می‌خواهم و بعد روی لپ‌تاپش همان سکانس را به من نشان داد! خیلی برایم عجیب بود که کارگردانی اینقدر دقیق و موشکافانه با بازیگر مواجه شود. مجله فیلم امروز/ ویژه آذر
ژاله صامتی: اینکه مردم سریال زیرخاکی را دوست دارند و زن و مرد با آن همذات‌پنداری می‌کنند خیلی خوشایند و جذاب است. اینکه این سریال در یک دهه خاص روایت می‌شود سختی‌هایی دارد. زن‌های آن روزگار مخاطب را یاد مادر، خاله و عمه‌هایشان می‌اندازد. من در پری، مادر، زن‌دایی و زن‌عمویم را بازی کردم، با اینکه در آن دهه بچه بودم. من نقش‌هایم را از خود مردم انتخاب می‌کنم و در همه فیلم‌ها آدم‌هایی را که بازی کردم واقعی بودند. در سریال‌ها بازی نمی‌کنم اما بازی در زیرخاکی استثنا بود. بازی در کنار پژمان جمشیدی اتفاق خوبی است؛ این پنجمین کاری بود که با ایشان داشتم. روزنامه ایران/ ۸ آذر
سیروس ابراهیم‌زاده: ساعت شش بامداد از خواب برمی‌خیزم، دمپایی‌های پشت پا بسته‌ام را می‌پوشم، یکی از پنجره‌های رو به حیاط را باز می‌کنم و هوای نیمه‌سالم صبح پایتخت را به درون دعوت می‌کنم. نیم ساعت ورزش سبک سوئدی… و بعد پنجره را بسته کیپ می‌کنم باری… سپس به سرعتِ برق ولی آرام و بی‌سر‌و‌صدا صبحانه را می‌زنم توی رگ (به قول برو‌بچه‌های قدیمی!) نان سنگک بالای ۱۰ هزار تومان را عشق است… باری… می‌نشینم پشت میز و با فال حافظ شروع می‌کنم. روی میز چندین کتاب و مجله ولو شده… ایسنا/ ۱۰ آذر
