حاشیه‌های کاروان ایران در قرعه‌کشی جام‌جهانی
روزنامه هفت صبح | یک: خوش‌پوش و قدرتمند. با کت خاکستری و پیراهن آبی و کراوات خاکستری که در پس‌زمینه بنفش مراسم جلوه‌ای درجه یک پیدا کرده بود. به نظر می‌آمد به سر وزن برگشته. شاید از قبل خود را مهیای چنین مراسم بزرگی می‌دید. وقتی که به نمایندگی از فوتبال آسیا و با تیتر اولین فوتبالیستی که از رکورد ۱۰۰ گل ملی عبور کرده بر روی سن ظاهر شد. در کنار اسطوره‌های بزرگ دنیای فوتبال. در کنار کافو و ماتئوس و سیدورف.
و برای ما ایرانی‌ها به شکلی سلسله وار انبوهی از خاطرات مرور شد. بچه اردبیل و دانشجوی ساعی دانشگاه شریف. گلزن تاکسیرانی تهران و مهاجم بلند قد بانک تجارت و فوروارد پرسپولیس و زوجی که با فرشاد پیوس ساخت. گل‌های زیبایش به عراق و عمان و ژاپن. آقای گل مسابقات انتخابی جام جهانی ۱۹۹۴ . طحال آسیب دیده‌اش در برابر وحشیگری دروازه‌بان بحرینی در بازی‌های آسیایی هیروشیما. گل‌های بی‌شمارش که با همراهی خداداد و کریم باقری در تیم ملی زد.
چهار گل شگفت‌انگیز به کره جنوبی. مرد سال آسیا. آقای گل جام ملت‌ها. انتقال به آلمان. بازی در آرمنیا بیلفلد و سپس در بایرن مونیخ و هرتا برلین. گل زدن به آث میلان و چلسی. عضو تیم منتخب اروپا. تجربه حضور در فینال قهرمانی اروپا. ناکامی در بیروت، ناکامی در انتخابی جام جهانی ۲۰۰۲ به رغم بازی‌های بی‌نظیری که برای ما به یادگار گذاشت. کابوس همه مدافعان آسیایی. آقای گل جام ملت‌های ۲۰۰۳ . صعود به جام جهانی ۲۰۰۶٫
شکستن رکورد فرانتس پوشکاش و کسب عنوان آقای گل جهان. این علی دایی است. اسطوره بزرگ فوتبال ما. که بدون هیچ رانتی، بدون هیچ تملقی، بدون هیچ واسطه‌ای، در گذر از پشتکار و تلاش و سختکوشی خود بر بام فوتبال آسیا قرار گرفته است. مردی که نامش یکی از برندهای ایران نوین است.
دو: زهرا، نماینده ویژه ایران در دوحه
نگین باقری| دیشب حوالی ساعت ۲۲ پرواز زهرا به زمین نشست؛ همان دختری که به نمایندگی از ایرانیان در کلیپ هواداری جام جهانی ۲۰۲۲ قطر شرکت کرده و داستان جالبی برای بازی در این ویدئو داشته است. ماجرا چیست؟ قطری‌ها برای اولین بار بدعتی در این دوره از رقابت‌های جام‌جهانی داشته‌اند. آنها یک کلیپ هواداری تهیه کرده‌اند که در آن هواداران چندین کشور نقش‌آفرینی می‌کنند؛ از قضا یکی از بازیگران این کلیپ زهرا، همین مسافر تازه از راه رسیده ایرانی است.
ولی چرا زهرا؟ ماجرای انتخاب زهرا به سه سال قبل و عکسی در بازی ایران و کامبوج برمی‌گردد. عکسی که دوربین ابوالفضل امان‌الله آن را ثبت کرده و زهرا را گریه‌کنان (با گریه شوق) روی سکوهای ورزشگاه آزادی نشان می‌دهد. این عکس همان موقع در مهر ماه سال ۱۳۹۸ در شبکه‌های اجتماعی ایرانی و خارجی بازتاب زیادی داشت و در صفحه اینستاگرام عکاس هم هشت هزار لایک گرفت. گویا همان موقع یکی از دوستان زهرا، او را زیر پست عکاس منشن و همین منشن راهی برای مسئولان قطری جهت پیدا کردن زهرا باز می‌کند.
عکاس در شرح این تصویر معروف نوشته است: «دختری که برای اولین‌بار پا به ورزشگاه گذاشته است» و در شش قاب، این دختر ۲۸ساله خرم‌آبادی را درحالی‌که با گریه از سکوهای بالای ورزشگاه به سمت صندلی‌ها پایین آمده و سپس روی صندلی نشسته تا با گوشه شال قرمز رنگش اشک‌هایش را پاک کند، نشان داده است. دیروز با پدر زهرا توانستیم گفت‌و‌گویی داشته باشیم و ماجرای دوحه را از زبان او بشنویم.
اینطور که آقای موسوی می‌گوید زهرا هفته گذشته به دوحه دعوت شده و در این چند روز دیدارهایی هم با چهره‌های مشهور، از رئیس فیفا گرفته تا علی دایی و مهدی مهدوی‌کیا داشته است. این دختر متولد سال ۱۳۷۵، دانشجوی کارشناسی ارشد رشته برق مخابرات دانشگاه علم و صنعت تهران است و زمان بازی ایران و کامبوج با دوستانش برای اولین بار پا به استادیوم می‌گذارد.
او بعدا هم بار دیگر یک بار توانسته برای دیدن بازی فوتبال ملی وارد ورزشگاه آزادی شود و زمین سبز چمن را برای بار دوم با چشم‌های خودش ببیند. زهرا، فرزند دوم یک خانواده ۵ نفره خیلی خیلی فوتبالی بوده و اینطور که پدرش تعریف می‌کند گاهی خود این دختر هم به صورت غیرحرفه‌ای در بازی‌های دانشگاهی فوتبال بازی می‌کند.
