حاشیه‌های تایید صلاحیت وزرا؛ مازراتی، وزیر ۶۰کیلویی و...
روزنامه هفت صبح | دیروز روز پنجمی بود که یاران رئیسی به پارلمان رفتند تا از مجلس رای اعتماد بگیرند. این روز مانند تمام هفته پیش بدون حاشیه برگزار نشد. از داستان مازراتی‌های وزیر پیشنهادی نفت بگیر تا نقش رستم ضرغامی و بعد ماجرای یک بطری نفت یک نماینده مجلس. خلاصه‌ای از حاشیه‌های روز گذشته را در چند پاراگراف جمع کردیم.
مازراتی چیست؟
ماجرای مازراتی از اینجا شروع شد که الیاس نادران، نماینده مجلس ادعا کرده بود گزارش‌هایی از اموال جواد اوجی، وزیر پیشنهادی نفت به دستش رسیده که نشان می‌دهد او مال و اموال زیادی دارد. نادران گفت:«در جلسه‌ای که با وزیر پیشنهادی نفت داشتم به او گفتم که لیست اموال وی در شبکه‌های اجتماعی پخش شده، آیا دیده‌اید؟ در استعلامی که از مراجع ذی‌صلاح گرفتم مشخص شد که وی ۹ مورد اموال دارد.»
ولی اوجی زیر بار ۹ خانه نرفت و گفت از دار دنیا سه خانه دارد؛ یکی متعلق به پسرش، یکی خانه خیابان هروی که از همسرش به ارث رسیده و یک دستگاه خانه دیگر. به غیر از این، شایعات حول ماشین‌هایش را هم قبول نداشت. به خاطر همین هم وقتی نوبت به خود اوجی رسید تا از برنامه‌هایش دفاع کند پاسخ اظهارات نادران را هم داد.
او تعریف کرد:«دیشب آقای نادران اصرار کردند من به منزلشان بروم و آنجا قبل از حضور نادران، فردی به نام ایزدی که یک دلال فاسد است حضور داشت و گفت صندوق بازنشستگی نفت را به من بده تا موضوع را حل کنم! من هم گفتم این کار را نمی‌کنم. آقای نادران آمد و آن فرد این داستان دروغ را تعریف کرد که من فلان روز در هتل یک پاکت یورو از شرکت یونانی رشوه گرفتم.
به والله این حرف‌ها دروغ محض است.» بعد هم در مورد ماشین‌هایی که شایعه می‌شود به او تعلق دارد گفت:«می‌گویند که فلانی مازراتی دارد. بینی و بین‌الله اگر این ماشین مازراتی را بیاورید من نمی‌توانم تشخیص بدهم چون تا به حال ندیدم.» عکس مقابل، تصویر یک مازراتی است. اگر کسی تا امروز مازراتی ندیده، می‌تواند تصویر آن را در خاطرش حفظ کند.
یک بطری نفت در جیب آقای نماینده
ماجراهای وزیر نفت همین جا ختم نشد. یکی از موافقان وزیر پیشنهادی نفت هم ماجرای جالبی تعریف کرد که باید به ادامه این گزارش اضافه کنیم. این نماینده گفت: «همیشه با خودم یک بطری نفت دارم تا بگویم مدیریت این نفت باید در اختیار فرد توانمندی باشد. من فرزند نفت هستم.» این حرف را حسین حسین‌زاده که نماینده مردم لار (استان فارس) است. منظور او از اینکه فرزند نفت است می‌تواند مدرک تحصیلی‌اش باشد. حسین‌زاده کارشناسی مهند‌سی شیمی با گرایش بهره‌برد‌اری از منابع نفت و کارشناسی ارشد و د‌کتری نفت دانشگاه آزاد علوم تحقیقات تهران دارد.
نقش رستم شاپور؛ نه داریوش
دیروز مهلت بررسی وزیر پیشنهادی میراث فرهنگی، عزت‌الله ضرغامی هم بود. از موافقان و مخالفان او که بگذریم، ضرغامی یک جا کنایه‌ای به روحانی زد و گفت:«وقتی که ایتالیایی‌ها در یک سفر (در روم) آنها را به پای مجسمه سردار رومی بردند، باید همراهان روحانی هم یک تصویر از نقش رستم نشان می‌دادند که در آن پادشاه رومی به پای داریوش اول افتاده و تقاضای عفو می‌کند.» حالا بیایید حرفهای ضرغامی را موشکافی کنیم:
یک: این سفری که وزیر پیشنهادی گردشگری از آن حرف زده، سال ۱۳۹۴ اتفاق افتاده. در این سفر روحانی و میزبان ایتالیایی‌اش کنار مجسمه آنتونیوس رومی سخنرانی کردند که همان موقع عکس‌هایی از آن منتشر شد. آن زمان هم کانال‌های تلگرامی دچار یک اشتباه محاسباتی شده بودند و همین اشتباه را از روی دست هم کپی کردند. خیلی از آنها بدون یک جست و جوی ساده اینطور نوشتند که این جلسه زیر سایه فاتح ایران برگزار شده است. اما ماجرایی که تلاش زیادی برای تحمیل آن شده بود واقعیت نداشت. این آقای آنتونیوس رومی، که همان مجسمه مذکور است، دوره اشکانیان به ایران حمله می‌کند. به تصرفاتی هم می‌رسد ولی دست آخر شکست می‌خورد.
دو: نکته بعد اینکه نخست‌وزیر ایتالیا آن سال برای اینکه به ایران و ایرانی احترام بگذارد، قبل از عبور روحانی و وزرا، مجسمه‌های عریان موزه کاپیتولاین را پوشانده بود. بعد هم در مهمانی شب دستور داد که هیچ مشروبی سرو نشود. ولی گویا این کارها افاقه نکرده و باز هم به گفته ضرغامی شأن ایرانیان در آن سفر پایین آمده است. آن هم زیر مجسمه شکست‌خورده رومی که گویا اصلا بختی هم برای فتح ایران آن زمان نداشته.
سه: ضرغامی در ادامه حرف‌هایش گفته است که وزیران روحانی باید همان لحظه که به سمت مجسمه فاتح ایران هدایت شده بودند (که دیدیم فتحی در کار نبوده)، عکس نقش رستم را به همتایان ایتالیایی نشان می‌دادند. به گفته او« اگر یک تصویر از نقش رستم نشان می‌دادند که در آن پادشاه رومی به پای داریوش اول افتاده و تقاضای عفو می‌کند عظمت ایران را به رخ آنها می‌کشیدند.» حالا مسئله اصلا این است که ماجرای آن سنگ‌نگاره نقش رستم در دوران ساسانیان می‌گذرد و ارتباطی به داریوش هخامنشی که ضرغامی مثال زده، ندارد.
داستان نقش رستم را یک بار مرور کنیم: مردی که در این سنگ‌نگاره روی اسب نشسته، شاپور ساسانی است که بر امپراتور روم پیروز شده. ارتباط این سنگ نگاره با داریوش چیست؟ اینکه نقش رستم در نزدیکی آرامگاه داریوش قرار دارد؛ همین. در مورد هویت دو نفر دیگر که یکی نشسته و دیگری ایستاده بحث بسیاری شده‌است. اول همه می‌گفتند آنکه زانو زده، امپراتور روم (به نام والرین) است که از شاه امان می‌خواهد و آنکه ایستاده، مردی اهل سوریه‌است که گفته‌اند شاپور او را به امپراتوری انتخاب کرده. بعد از سال ۱۹۵۰ میلادی گفتند که اصلا آن کسی که زانو زده رومی نبوده. پس کیست؟ یک آقایی به اسم فیلیپ عرب و از فرماندهان روم که آمده از شاپور مهلت بگیرد.
سختی‌های نگه داشتن وزن
آخرین فردی که صلاحیت او دیروز در مجلس باید بررسی می‌شد، وزیر ورزش و جوانان بود. او سال‌ها دونده حرفهای بوده و به همین خاطر هم گریزی به ایام قدیم زده و گفته است:«هفده سال وزن خود را در ۶۰ کیلوگرم ثابت نگه داشتم و می‌دانم ورزشکاری که وزن خود را حفظ می‌کند چه سختی‌هایی را تحمل می‌کند.» او یک بار مدال طلای قهرمانی آسیا را سال ۱۹۹۱ گرفته و تا همین امروز هم چهار رکورد او در ایران شکسته نشده.
