جولان اینفلوئنسرهای فوتبالی در تلویزیون
روزنامه هفت صبح، گروه تلویزیون | برنامه‌های مختلف تلویزیون به مهمان نیاز دارند. ورزشکاران و در رأس آنها فوتبالیست‌ها از جمله گزینه‌های اصلی برای دعوت به شمار می‌روند. برخی فوتبالیست‌ها تمایلی به شرکت در تلویزیون ندارند و برخی اصلا دعوت نمی‌شوند. نتیجه اینکه جمعی معدود، تبدیل به پای ثابت برنامه‌ها شده‌اند. روی گزارش هفت صبح، درباره مسائلی چون از بین رفتن جذابیت برنامه‌ها و نیاز به تکثر نظرات و این قبیل حرف‌ها نیست. اثرات سوء دیگر این اتفاق، در گزارش امروز بررسی شده است که وجهی از آن در صفحات اینستاگرام فوتبالیست‌ها نمود دارد.
*** مورد اول| به دنبال فالوئر
اصل ماجرا این است: غالب فوتبالیست‌هایی که پای ثابت برنامه‌های تلویزیون هستند، می‌خواهند ماهی خود را صید کنند. به همین خاطر است که با بهانه و بی‌بهانه از منظر هواداری به مصاف بحث‌های مختلف می‌روند و بریده‌ای از آن را در صفحات اینستاگرام خود به اشتراک می‌گذارند. این دسته از فوتبالیست‌ها سودای تبدیل شدن به شاخ‌های مجازی یا همان اینفلوئنسر دارند.
آنها هنوز به این جایگاه نرسیده‌اند، اما رفتارشان در اینستاگرام یادآور شاخ‌های مجازی است؛ همان‌قدر پر از فحش و ناسزا. آنها کری‌خوانی استادیومی را حالا به فضای مجازی آورده‌اند. آنچه مشخص است اینکه این فوتبالیست‌های بازنشسته که جایی در فوتبال ندارند، به دنبال کسب محبوبیت هستند. تلویزیون هم این بستر را برای آنها فراهم کرده است.
*** مورد دوم| وسیله پول، اهرم فشار
حاصل محبوبیت در اینستاگرام دو دستاورد مهم برای فوتبالیست‌های بازنشسته دارد؛ اول اینکه همزمان با افزایش فالوئر، می‌توانند آگهی بگیرند و به پول برسند. تا اینجا حرجی نیست؛ مگر اینکه در تلویزیون انحصاری شکل گرفته باشد. نتیجه دوم قدرتی است که این چهره‌ها کسب می‌کنند. یعنی تلویزیون به آنها وجاهت می‌دهد، آنها این وجاهت را در صفحات خود نشر می‌دهند و در نهایت تبدیل به چهره‌های موثری می‌شوند که می‌توانند هواداران را جهت‌دهی کنند.
بگذارید مثال بزنیم؛ هادی طباطبایی بعد از مسابقه پرسپولیس و استقلال در جام حذفی برای سرخ‌ها کری خواند و مدعی شد این تیم شش‌تایی شده است! او حالا جزو گزینه‌های مدیرعاملی استقلال قرار گرفته. بخشی از این محبوبیت حاصل وجاهتی است که ابتدا تلویزیون به او داد و در ادامه در اینستاگرام از آن بهره برد.
*** مورد سوم| این چهره‌های ثابت
پیش از آنکه بحث را ادامه دهیم، لازم است مهمان‌های ثابت برنامه‌های تلویزیونی را یک‌بار مرور کنیم. از هادی طباطبایی گفتیم؛ می‌رسیم به علی لطیفی، رضا عنایتی، مهدی و مرتضی فنونی‌زاده، امیرحسین صادقی‌هادی، علیرضا نیکبخت‌واحدی، سپهر حیدری، محسن بیاتی‌نیا، محمد نوازی و … اینها در برنامه‌های صبح، ظهر، عصر و شب حضور دارند. گاه برنامه‌ها تخصصی‌اند و گاه غیرتخصصی.
*** مورد چهارم| مورد عجیب فنونی‌زاده
تلویزیون حساسیت زیادی روی مهمان‌ها دارد و حتی صفحات اینستاگرام آنها را چک می‌کند که مبادا نکته‌ای مغایر با اصول اخلاقی داشته باشند. بااین‌حال ماجرا وقتی عجیب می‌شود که بدانیم صفحات برخی فوتبالیست‌ها ملاحظه هیچ‌گونه مسائل اخلاقی را نمی‌کنند. البته آنها زرنگ هستند و فحاشی‌ها را در قالب استوری به اشتراک می‌گذارند!
مثلا مهدی فنونی‌زاده، بازیکن اسبق استقلال تهران، یکشنبه مهمان برنامه به خانه برمی‌گردیم بود. او به تازگی برخوردی عجیب با پیام صادقیان (بازیکن اسبق پرسپولیس) داشت و کار را به هتک حرمت درباره مادرش رساند! او اما مهمان برنامه‌ها می‌شود و حتی در همین برنامه اخیر به پرسپولیس طعنه می‌زند که وزیر ورزش هوای این تیم را دارد! مرتضی فنونی‌زاده متوجه تندروی برادرش بود و در این برنامه با یک کری ریز پاسخش را داد: «وقتی تیم شما از ۵۵ متری گل بخوره وزیر چه‌کار کنه؟»
*** مورد پنجم|کری به سبک صادقی
امیرحسین صادقی مثال دیگری است از عدم دقت تلویزیون در انتخاب مهمان. در بحبوحه حذف یا عدم حذف پرسپولیس از فینال لیگ قهرمانان آسیا، او مهمان برنامه سلام صبح بخیر شبکه سه بود. صادقی برای اینکه محبوبیت خود را بالا ببرد، ماجرای دست داشتن برخی از استقلالی‌ها در ماجرای خط‌دهی به afc را رد کرد؛ درحالی‌که اسناد این شیطنت‌ها مشخص شده بود. عجیب‌تر اینکه همین بازیکن در صفحه اینستاگرام خود صعود پرسپولیس به فینال آسیا را با تعابیری برخورنده پست کرده بود.
*** مورد ششم| لزوم حواس‌جمعی تلویزیونی
صادقی می‌گوید بازی پرسپولیس در آسیا، ملی نیست. شاید از منظر هواداری بتوان حرف او را پذیرفت، اما وقتی تلویزیون مدعی ملی بودن این مسابقه است، ماجرا متفاوت می‌شود. این یادآوری یعنی تلویزیون باید حواسش بیش از پیش جمع باشد. کری‌خوانی حق هر کسی است، اما نه بدون منطق و برای جذب فالوئر، درآمد و فشار بر باشگاه‌ها. اگر تلویزیون این رویه را اصلاح نکند، باید منتظر اتفاق‌های سوء بیشتری باشیم.
