تکنگاری| ورود شیر و مورچهخوار ممنوع!
روزنامه هفت صبح، آنالی اکبری| آدری هپبرون بعد از بازی در فیلم Green Mansions در سال ۱۹۵۹، تصمیم گرفت همبازیاش را پیش خود نگه دارد. او یک بچه آهوی زیبا بود که آدری «ایپ» صدایش میکرد. آهو شیرش را از توی شیشهشیر میخورد و شبها با لباسخواب مخصوص در تختخواب آدری میخوابید و او را همهجا دنبال میکرد. خانم هپبورن بچه آهویش را با خود به سوپرمارکت و مهمانیها میبرد و این مقدار توجه، حسابی اعصاب سگش «آقای معروف» را بههم ریخته بود.
سلبریتیها در دهه ۶۰ و ۷۰ آزاد بودند تا هر حیوانی که دوست دارند را به خانه بیاورند و کسی انگشت اتهام به سویشان نمیگرفت. الویس پریسلی در کنار سگها و اسبها و پرندههای بیشمارش، صاحب یک شامپانزه هنرمند هم بود که کتوشلوار میپوشید و اتاقی مخصوص خود داشت. هنر «اسکَتِر» خرابکاری بود و کمکم بامزگیهایش به سوی خشمی کنترلناپذیر رفت و بالاخره در اثر ناراحتی کبد با زندگی خداحافظی کرد.
اما در مسابقه حیوانات خانگی عجیب هیچکس نمیتوانست با سالوادور دالی، نقاش معروف اسپانیایی رقابت کند. او در بچگی صاحب یک خفاش بود و بعدها با مورچهخوارش در پاریس قدم میزد و گربه وحشیاش بهنام بابو را با خود به رستوران و سفر میبرد. البته نباید شیر بالغ و غولپیکر تیپی هدرن را از یاد ببریم. سلطان جنگلی که سلطان منزل شده بود و کف آشپزخانه چرت میزد و توی استخر آبتنی میکرد و در این بین گاهی هم چنگی بر تن اعضای خانواده میکشید.حالا دیگر چند سالی است که هیچ سلبریتیای در دنیا جرات نگهداری اینجور حیوانات در خانه را ندارد. نه اینکه از خود حیوانات بترسند، ترس اصلی از حامیان آنهاست.