تکنگاری| نابودی لکه ننگ در چند دقیقه
روزنامه هفت صبح، آنالی اکبری| هیچ وقت بعد از ریختن پودر رسوبگیر داخل کتری به تماشای حل شدن و از هم پاشیدن آن سطح سفید نفوذناپذیر نشستهاید که چطور متلاشی میشود و مثل روحی سرگشته در آب میچرخد و نابودیاش را اعلام میکند؟ یا وقتی که لشکر پرقدرت ماده تمیزکننده لای شیار کاشیهای حمام میرود و در چند ثانیه، چرک و کثیفی را وادار به تسلیم میکند و آن جمعیت سیاه را میبینی که به سرعت رنگ میبازد و همراه با آب به قعر چاه فراموشی میرود و تنها سفیدی باقی میماند و پاکی.
از تماشای اینجور فروپاشیها لذت میبرم؛ از دیدن حل شدن و انهدام سیاهی و سختیهای پایدار. با وجود آنکه بازار جهان پر است از پودر و موادی که به جنگ سرعتی کثیفی و جرم و رسوب و آلودگی میرود اما مورد مشابهی برای از بین بردن سیاهی یا ناپاکی درونی انسان وجود ندارد.
نمیشود از پودری، مایعی، قرصی استفاده کرد و دقایقی بعد به تماشای از بین رفتن و ویرانی طولانی مدت اندوهی عمیق، دلتنگیای ریشهدار، عذاب وجدانی سنگین وزن، خشم یا کینهای کهنه، شرمی چند لایه و اضطرابی لرزان نشست. بدن انسان را شبیه به مجسمهای شیشهای تصور کنید که میشود درونش را دید. منظره از هم پاشیدن آن حسهای تیره ناخوشایند و فکرهای آزاردهنده و بیرون ریختن آن مایع کثیف سیاه از تن، رضایتبخش و تماشایی نیست؟