توئیت جنجالی رضاخواه درباره نماز بازیگر
روزنامه هفت صبح| دیروز توئیتی از مجتبی رضاخواه، منتخب بیست و هفتم تهران در انتخابات اخیر مجلس شورای اسلامی منتشر شد که حسابی جنجالساز بود. توئیت این بود: «آیا این انتظار زیادی است که در سریال تلویزیونی که در ماه رمضان و بعد از افطار از صدا و سیما پخش میشود، نماز بازیگر نقش اول مرد قضا نشود؟! یا مثلا رابطه زن و مرد نامحرم قبل از عقد باید اینقدر نزدیک باشد؟! پیامی که از این سریال به مخاطب منتقل میشود چه تناسبی با این ماه دارد؟»
قبل از هر چیز بیایید با هم رزومه این فرد را مرور کنیم:مجتبی رضاخواه متولد سال ۱۳۶۰ است و اصالتا کازرونی است. او فرزند حسین رضاخواه، استادیار دانشکده فنی و مهندسی دانشگاه تربیت مدرس تهران است. پدر او «حسین رضاخواه» از چهرههای بسیار نزدیک به «محمود احمدینژاد»، رئیسجمهور سابق ایران است و از او به عنوان چهره وزیر ساز دولت احمدینژاد یاد میشود.
گفته میشود «حسین رضاخواه» نقش تعیین کنندهای در به وزارت رسیدن دو کازرونی در «دولت احمدینژاد» شامل «غلامحسین نوذری» وزیر نفت و «محمد سلیمانی» به عنوان وزیر مخابرات داشت و حال «مجتبی رضاخواه» نیز فرزند او از حوزه انتخابیه تهران و شمیرانات وارد مجلس شده است. با این حال گفته شده که خود او بیش از هر کس دیگری به یک کازرونی دیگر دولت احمدینژاد نزدیک است: فریدون عباسی، رئیس سازمان انرژی اتمی آن دولت.
او همچنین داماد «مهندس حبیبالله بوربور»، رئیس هیات مدیره مجمع خیرین کشور است. لازم به ذکر است که مهندس بوربور از اعضای اصلی کمیته استقبال از امام خمینی در بهمن ۱۳۵۷ به شمار میرفت که بعدها مناصب دیگری از جمله سرپرستی اموال دادسرای انقلاب اسلامی، مدیرعاملی سازمان اتکا، معاون وزیر و رئیس سازمان نوسازی، توسعه و تجهیز مدارس کشور و مدیرعامل بنیاد علوی را در کارنامه کاری خود ثبت کرد.
اما نکته مهم در مورد رضاخواه تحصیلش در ایالات متحده است. رضاخواه، فارغالتحصیل رشته اقتصاد انرژی از دانشگاه مایز کلورادو، دارای فوق دکترای مدیریت بهینه سازی (OR) از دانشگاه ماینز کلورادو آمریکا است و با افرادی مثل توحید عزیزی و کیوان ابراهیمی، حلقه انقلابیون جدید در آمریکا را تشکیل میدادند که دوست داشتند با رسانههایی مثل «حقایق آمریکا» این کشور را به صورت واقعی به مخاطب بشناسانند .
اما حقیقت آن است که آن قدر آمریکا هم در ذهنشان پررنگ است که حتی در بیوی توئیتر و نام رسانههایشان هم نمیتوانند از آمریکا دل بکنند. او پس از بازگشت به ایران معاون پژوهشی کانون بسیج اساتید دانشگاه تربیت مدرس بوده و یک شرکت استارتاپی در زمینه میوه هم داشته تا اینکه توانسته با حدود ۷۰۰ هزار رای به مجلس راه پیدا کند.
رضاخواه و افراد مشابه او در جریان اصولگرا که تلاش میکنند ترکیبی از جوانی و علم غربی و البته انقلابیگری باشند، یکی از جریانهای اصلی سیاسی در سالهای آینده خواهند بود. کسانی که مخاطب را یاد ابتدای دهه ۶۰ میاندازند و با همان حرارت و البته همان نگاههای برآمده از منتهیالیه سنت سیاسی و فکری، به مسایل نگاه میکنند و نتیجه را در محصولی مدرن مثل توئیتر به ما ارایه میدهند. به نظر میرسد باید به این توئیتها عادت
کنیم.