تراژیکترین دوران شبکههای مختلف سیما
روزنامه هفت صبح، احمد رنجبر | تلویزیون در دورههای مختلف شرایط وخیم کم نداشته اما هیچگاه مثل حالا در تنگنا نبوده است. فقط کافی است بدانیم سالهای پیش در چنین روزهایی تعداد زیادی سریال در حال ضبط بودند و پروژههای متعددی در مرحله پیش تولید قرار داشتند.
حالا اما عدد سریالها کم است و زنگ خطر بیش از پیش برای تلویزیون به صدا در آمده. همین شرایط بر برنامهها هم حاکم است. در گزارش امروز به شکل گذری نگاهی داریم به کنداکتور شبکهها؛ از ساعت ۲۰ تا ۲۴ که زمان طلایی آنتن محسوب میشوند.
*** مورد اول| سریالهای شبکههای سراسری
سریال یکی از برگ برندههای مهم شبکههاست که اگر کیفیت داشته باشد مخاطب زیادی با خود همراه میکند. شبکه یک از ابتدای هفته سریال تکراری «دیوار» را در کنداکتور قرار داده است و همین نشان میدهد چه شرایط بدی در بخش سریال سازی تلویزیون حاکم شده. شبکه دو بعد از چند سریال تکراری، «بوم و بانو» را روانه آنتن کرده که برخلاف انتظارها اثری موفق نبوده است.
میزان پایین بازدید آن در تلوبیون گویای عدم پذیرش از سوی مخاطب تا به امروز است. سریال «زمین گرم» در شبکه سه وضعیت هم آنقدر قدرتمند نیست که بتواند کاستی بقیه سریالها را جبران کند. شبکه پنج هم فصل جدید «هشدار برای کبری ۱۱» و سریال تکراری«عملیات ۱۲۵» را در کنداکتور قرار داده است. این از اوضاع بد سریالهای شبکههای سراسری!
*** مورد دوم| سریالهای شبکههای تامینی
کنداکتور شبکه آی فیلم و تماشا هم به گونهای چیده شده که بر وخامت اوضاع دامن زده! در شبکه آی فیلم از ساعت ۲۰ تا ۲۳ سریالهای نفس گرم ، تاثریا ، مینو و مختارنامه روی آنتن میرود که غیر از دومی، بقیه بارها بازپخش داشتهاند.
همه سریالها هم فضایی عبوس دارند و رغبتی برای تماشای دوباره برنمیانگیزند. از امشب ترور خاموش بهجای تاثریا از آی فیلم بازپخش میشود که این سریال هم فاقد جذابیت برای همراه کردن مخاطب حداکثری است. در شبکه تماشا هم خبری از سریال جذاب نیست. عجیبتر این که مختارنامه هم روی آنتن این شبکه میرود!
*** مورد سوم| برنامهها
بینندهای که شبها میخواهد ساعتی پای تلویزیون باشد نه فقط سریالی خوب برای تماشا در اختیارش نیست که برنامهها هم فاقد جذابیت هستند. از ساعت ۲۰ تا ۲۳ در شبکه یک با برنامههایی مثل پایش و نگاه یک مواجه میشویم. بهتازگی ساعت ۲۳ این شبکه به پخش فیلمهای تکراری دفاع مقدس اختصاص یافته است. کنداکتور شبکه دو با برنامههایی مثل در انتهای الوند و حس مشترک پر میشود که بینندهای حداقلی دارند.
بعد از پایان موقت عصر جدید، آنتن شبکه سه هم دچار رخوت شده است. این شبها برنامههایی مثل اعجوبهها، میدون و هفت روی آنتن شبکه سه میرود. لازم نیست یادآوری کنیم این برنامهها قدرت همراه کردن مخاطب حداکثری را ندارند. شانس بد شبکه سه این است که عجالتا امکان پخش مسابقات لیگ قهرمانان آسیا نیست و بخشی از مخاطب این شبکه از دست میرود. شبکه چهار مدتها برنامهای جدید نداشت و حالا سه شب در هفته شبهای هنر را پخش میکند.
این برنامه کپی ضعیفی از دو قدم مانده به صبح است و بر اساس آنچه تا اینجا پخش شده نمیتوان به موفقیت آن امید داشت. کنداکتور شبکه پنج هم سوت و کور است و همه سر و صداهایی که دارد به برنامه تهران بیست برمیگردد. این هیاهو هم به دلیل جنجالهایی است که محمد دلاوری ایجاد میکند و به شبکههای مجازی راه مییابد و گرنه برنامه، برنامهای نیست که مخاطب چشم انتظارش باشد.
*** مورد چهارم| داشتههای شبکه نسیم
این که کنداکتور شبکه نسیم به شکل مجزا مرور میشود اولا به خاطر این است که جزو شبکههای سراسری دستهبندی نمیشود و در ثانی کمی بعد از راهاندازی بخشی از مخاطب تلویزیون را به سمت خود کشاند. کنداکتور شبکه نسیم بعد از دهه محرم رنگ و بویی تازه گرفته اما برنامههای موجود آنقدر کشش ندارند که آنتن این شبکه را پربیننده کنند.
ساعت ۲۰ این شبکه به بازپخش سریال خانه سبز اختصاص دارد. برنامههای با بابا ، فصل دوم دست فرمون، سری جدید کتاب باز ، کارستون و چهل تیکه دیگر داشتههای این شبکه است. درباره هر کدام پیشتر به شکل مجزا نوشتهایم؛ خلاصهاش این که هیچ کدام آنقدر قدرتمند نیستند که به گرد برنامههایی چون دورهمی و خندوانه برسند. اگر دست نسیم پر بود هرگز ساعت ۲۳ آن به برنامه متوسط چهل تیکه اختصاص نمییافت…. شرایط دیگر شبکهها مثل سلامت، ورزش، آموزش، نمایش، افق و … هم به مراتب بدتر است.