بیرانوند همچنان باید فیکس تیم ملی باشد؟!
روزنامه هفت صبح| لبنان را در روزی که میتوانستیم راحت شکست بدهیم، با دردسرهای زیاد بردیم و تلفاتی هم مثل اخراج اسکوچیچ و محرومیت او و جهانبخش از بازی با سوریه روی دستمان ماند. نقطه شروع این دردسر اما اشتباه مبتدیانه علیرضا بیرانوند بود که یک گل را تقدیم حریف کرد و یک اشتباه بزرگ دیگر هم داشت که به خیر گذشت. سوال اینجاست که واقعا این روزها دروازهبان آمادهتری در اردوی تیم ملی نداریم؟
ژاوی و رونالدو را یادمان هست
از علیرضا بیرانوند دو خاطره به یادماندنی و تاریخی در ذهن داریم. مهار پنالتی کریستیانو رونالدو در جام جهانی ۲۰۱۸ که امیدهای ایران را برای صعود به مرحله بعد تا آخرین دقیقه بازی زنده نگه داشت و دفع معجزهآسا و باورنکردنی ضربه سر ژاوی در مرحله نیمهنهایی لیگ قهرمانان آسیا.
بیرانوند در دقیقه ۹۰ آن بازی، توپی را که گل شدنش قطعی به نظر میرسید و میتوانست به گل برتری السد تبدیل شود و این تیم را به فینال لیگ قهرمانان آسیا برساند، از فاصلهای نزدیک و با واکنشی سریع و فوقالعاده به کرنر فرستاد و چند دقیقه بعد، سوت پایان بازی به صدا درآمد و پرسپولیس راهی فینال لیگ قهرمانان آسیا شد. ژاوی که این روزها به تازگی هدایت بارسلونا را برعهده گرفته، چند روز پیش در مصاحبهای مفصل، درباره السد صحبت کرد و از آن صحنه به یادماندنی هم حرف زد. او هنوز هم باور نکرده که بیرانوند توانسته چنین ضربهای را مهار کند و سرنوشت بازی را تغییر دهد.
این بیرو، همان بیرو نیست!
اینها را گفتیم تا یادمان باشد که بیرانوند برای فوتبال ما چه کارهای بزرگی انجام داده است. او سالهاست با شایستگی هرچه تمام، دروازهبان اول تیم ملی است و تا همین چند ماه پیش، هیچ کس نمیتوانست بابت نیمکتنشینی امثال امیر عابدزاده، پیام نیازمند و … به سرمربیان تیم ملی خرده بگیرد اما به نظر میرسد کمکم وقتش رسیده که بیرانوند از فضای جام جهانی و لیگ قهرمانان آسیا بیرون بیاید. تقریبا یک سالی هست که بیرو افت کرده است. این را منتقدان نمیگویند، بلکه آمار به ما نشان میدهد که بیروی امروز چقدر با بیروی سالهای اخیر فاصله دارد.
۱۲ گل خورده در پنج بازی!
بیرانوند ابتدای فصل به بواویشتای پرتغال پیوست تا از نیمکتنشینی در آنتورپ بلژیک نجات پیدا کند و در شرایط مسابقه باقی بماند. یک سال دیگر جام جهانی قطر آغاز میشود و تیم ملی ما که تقریبا صعودش از هیمن حالا هم قطعی است، در این تورنمنت حضور خواهد داشت و این روزها برای بازیکنانی که قصد دارند در جام جهانی بازیکن فیکس تیم ملی باشند بسیار حیاتی است.
آنها باید همین حالا در بهترین شرایط روحی و جسمی ممکن باشند و این وضعیت را تا جام جهانی حفظ کنند اما آیا بیرانوند در حال حاضر این شرایط را دارد؟ او چند هفته اول لیگ پرتغال را به دلیل دیر پیوستن به بواویشتا از دست داد و از هفته هفتم بود که برای اولین بار در لیگ پرتغال به میدان رفت؛ در بازی مقابل استوریل که با تساوی یک - یک به پایان رسید، بیرانوند به دلیل وقتکشی یک اخطار هم گرفت. در بای مقابل براگا هم که با تساوی ۲-۲ به پایان رسید، بیرانوند فیکس بود.
سرانجام در مقابل بلننزه که از تیمهای قعرنشین جدول لیگ پرتغال است، بیرو موفق به ثبت اولین کلینشیت خود شد که تا امروز آخرین کلینشیت او هم بوده است. بیرانوند بعد از این بازی، دو بار دیگر برای بواویشتا به میدان رفت که عملکردی ناامیدکننده داشت. مقابل پورتو چهار گل خورد و از تیم میانه جدولی فامالیکائو هم پنج گل دریافت کرد! خوردن ۹ گل در دو بازی متوالی، بدترین دوران فوتبال حرفهای بیرانوند را رقم زد. آمار کلی او هم این است: ۱۲ گل خورده در پنج بازی!
انگیزهکشی در تیم ملی
این عملکرد ضعیف بیرو در پرتغال، به تیم ملی هم سرایت کرده است. بیرانوند در دو بازی آخر تیم ملی نتوانسته دروازهاش را بسته نگه دارد. در برابر کره به راحتی هر چه تمامتر مقابل ضربه معمولی سون هیونگ مین تسلیم شد، البته در دقیقه ۹۰ با یک واکنش خوب، مانع از دریافت گل دوم و باخت به کره شد. در همین روزها بود که منتقدان و کارشناسان معتقد بودند بهتر است دراگان اسکوچیچ در بازیهای تیم ملی به امیر عابدزاده هم میدان بدهد.
او در لیگ دوی اسپانیا و تیم پونفرادینا، عملکرد فوقالعادهای داشته و تا اینجای فصل، بهترین بازیکن تیمش هم بوده است. میدان دادن به عابدزاده، میتوانست فواید و نتایج مثبتی به همراه داشته باشد. اول اینکه بازیکنان متوجه میشدند که بر اساس عملکردشان در زمین، در ترکیب قرار میگیرند نه بر اساس سابقه و اسم و رسم! دوم اینکه بیرانوند هم با این نیمکتنشینی، به خودش میآمد و متوجه میشد که قرار نیست با هر عملکردی، همواره در ترکیب تیم ملی فیکس باشد.
وقتی اشتباهش را قبول ندارد
مقابل لبنان همه منتظر بازی کردن عابدزاده بودند اما اسکوچیچ باز هم بیرانوند را به او ترجیح داد. نتیجه اینکه او یک اشتباه مبتدیانه و منجر به گل برای حریف داشت و البته یک اشتباه مرگبار دیگر که با کمک مدافعان تیم ملی به خیر گذشت و گل نشد. این بازی در نهایت با پیروزی ناباورانه تیم ملی با دو گل در وقتهای تلف شده به پایان رسید. بیرانوند هم ساعاتی بعد، از هواداران تیم ملی معذرتخواهی کرد اما همچنان اصرار داشت که اشتباه از تیم داوری بود، نه او!
نیمکت، بهترین فرصت برای بازگشت
سهشنبه تیم ملی ایران به مصاف سوریه خواهد رفت. این بازی اگرچه میتواند تا حدود زیادی صعود ایران به جام جهانی را قطعی کند اما نمیتوان آن را یک بازی حیاتی یا به قول معروف بازی مرگ و زندگی دانست. این بازی بهترین فرصت برای تلنگر زدن به بیرانوند است و البته بهترین فرصت برای ایجاد یک رقابت سالم میان دروازهبانهای تیم ملی که در نهایت هم این خود تیم ملی و اسکوچیچ هستند که از این رقابت سود خواهند برد و در جام جهانی حداقل دو دروازهبان آماده و مدعی در اختیار خواهند داشت. شاید هم بیشترین سود را از این اتفاق خود بیرو ببرد و آنقدر خوب تمرین کند که دوباره تبدیل به همان بیرویی شود که ژاوی و رونالدو را ناکام گذاشت.