بهترین فرصت برای لژیونرهای فراموش شده
روزنامه هفت صبح | اصلا قرار نیست یک بازیکن در هر شرایطی به تیمی که در آن چهره و مطرح شده وفادار بماند. هر بازیکنی به دنبال پیشرفت است و طبیعی است که بعد از درخشش در تیمی، از باشگاه‌های بزرگ‌تر پیشنهاد داشته باشد و تیمش را ترک کند. ماجرا اما از جایی منفعت‌طلبانه می‌شود که بعضی از بازیکنان، به شکل بدی از تیم‌شان جدا می‌شوند تا لژیونر شوند ولی اوضاع بر وفق مرادشان نمی‌شود و آنها برای اینکه دوباره شانس رشد پیدا کنند، به تیم سابق‌شان برمی‌گردند و پس از احیا، دوباره تیم‌شان را برای پیشرفت یا پول ترک می‌کنند.
علیرضا بیرانوند
از ماجرای جدایی او از پرسپولیس حتما خبر دارید. او بعد از جدایی، بر‌سر مسائل مالی با پرسپولیس به مشکل هم خورد و همین چند هفته پیش بود که به خاطر دو میلیارد تومان پنجره نقل و انتقالاتی پرسپولیس را بست. اتفاقی که باعث شد باشگاه پرسپولیس علیه او بیانیه‌ای شدیداللحن صادر کند. در بخشی از این بیانیه آمده بود: «مطالبه علیرضا بیرانوند در مقابل انبوه بدهی‌ها و مشکلات مالی پرسپولیس، رقمی به حساب نمی‌آید.
این پول را پرداخت خواهیم کرد، ولی چرخ روزگار خواهد چرخید و کسی چه می‌داند که روزگار آبستن چه حوادثی است، ولی بیرانوند خود خوب می‌داند که هر بار زورش رسیده، پرسپولیس و هوادارانش را چگونه تحت فشار قرار داده است.» این مشکل البته حل شد و حالا بیرانوند در آستانه بازگشت به پرسپولیس است. این دو برای ماه‌های پیش رو به هم نیاز دارند اما درخشش در جام جهانی کافی است تا بیرانوند دوباره همان مسیر را طی کند و پرسپولیس را به مقصد یک تیم اروپایی ترک کند.
مرتضی پورعلی‌گنجی
سال‌ها بود که در تمام پنجره‌های نقل و انتقالاتی نام او برای پیوستن به پرسپولیس یا استقلال در رسانه‌ها مطرح می‌شد. خود او هم هر بار وعده حضور در یکی از این تیم‌ها را می‌داد. او در این مدت هرگز از تیم مورد علاقه‌اش رونمایی نکرد تا شانس حضور در آنها را از دست ندهد ولی حالا مشخص شده که او پرسپولیسی است.
حضور او در این تیم ظاهرا پس از پارگی رباط صلیبی و در مقطعی که احتمالا هیچ پیشنهاد خارجی دیگری در کار نیست رخ داده و پورعلی‌گنجی را در فصل آینده با پیراهن پرسپولیس خواهیم دید، احتمالا با کلی منت گذاشتن بر سر هواداران! برای او هیچ میانبری بهتر از پرسپولیس نیست تا خودش را دوباره به تیم ملی برساند. یک نیم‌فصل بازی در پرسپولیس کافی است تا او دوباره به اوج برگردد، به تیم ملی دعوت شود و احتمالا در پایان فصل با یک پیشنهاد دلاری دیگر راهی قطر یا امارات شود. پیوستن او به پرسپولیس هم یک معامله برد-برد است که البته سودش بیشتر به پورعلی‌گنجی خواهد رسید.
کاوه رضایی
پس از ۵ سال حضور در فوتبال بلژیک که خیلی هم پربار نبود، او حالا احتمالا توانسته تابعیت این کشور را بگیرد و مشکلی برای بازگشت به ایران نخواهد داشت. کاوه در یک فصل اخیر حتی یک گل هم در تیم ناشناخته اودهورلی نزد و کاملا محو شد و تیم ملی را هم از دست داد. حالا بهترین فرصت برای او به وجود آمده تا به استقلال برگردد. تیمی که حتی در فصلی که رکوردها را شکست، به شدت از نداشتن یک مهاجم گلزن رنج برد.
او و استقلال به هم نیاز دارند اما ماجرا اینجاست که احتمالا او باز هم زیاد در این تیم نخواهد ماند و در صورت احیا و در خوشبینانه‌ترین حالت، تا پایان فصل در این تیم خواهد ماند و به احتمال زیاد دوباره به بلژیک بازخواهد گشت؛ حتی اگر بدترین پیشنهاد را از ضعیف‌ترین تیم‌های بلژیکی داشته باشد. به مدیران استقلال پیشنهاد می‌کنیم، از همین حالا به فکر جذب یک مهاجم برای لیگ بیست و سوم باشند و امید واهی برای ماندن کاوه در تیم‌شان نداشته باشند.
علی کریمی
سلطان مصدومیت‌های طولانی‌مدت و فرار از تمرینات پیش‌فصل! سلطان قراردادهای یک ساله و تمدید در وقت‌های تلفشده پنجره نقل و انتقالات! کریمی استقلال را در روزهایی که به او نیاز داشت به مقصد قطر ترک کرد و فصل گذشته به تیم کایسری اسپور ترکیه پیوست اما همان ابتدای فصل مصدوم شد و حتی یک دقیقه هم برای این تیم به میدان نرفت. او حالا در اوج ناآمادگی آماده بازگشت به استقلال است و چراغ سبز هم نشان داده است.
کریمی احتمالا باز هم تمرینات پیش‌فصل را به دلیل مصدومیت مزمنی که داشت از دست خواهد داد. اگر بتواند خود را به تیم ملی و جام جهانی برساند، احتمالا در همان نیم‌فصل زمزمه‌های لژیونر شدنش شنیده خواهد شد و چه بسا خیلی زود از یک تیم خارجی سر در بیاورد ولی اگر جایی در تیم ملی نداشته باشد، مجبور خواهد شد تا پایان فصل حضور در استقلال را تحمل کند و سپس این تیم را ترک کند. این روزها او به استقلال بیشتر نیاز دارد تا استقلال به او!
