برگزاری مجدد کنسرت‌ها و چالش‌های پیش رو
روزنامه هفت صبح، بهنام مظاهری | یکی دو هفته پیش بود که از سرگیری مجدد کنسرت‌ها زمزمه می‌شد اما هیچ‌کس خبر از کی و چگونه برگزارشدن کنسرت‌ها نمی‌داد. از همان ابتدا هم مخالفان و موافقان بسیاری داشت ولی چیزی که بین همه این مخالفان و موافقان مشترک بود، سوال‌های بسیاری بود که ذهن همه کسانی را که به‌نوعی با موسیقی و صحنه و اجرا درگیر هستند، مشغول کرده بود.
اما نهایتا همین سه‌چهار روز پیش خبری از ستاد ملی کرونا منتشر شد که در آن عنوان شده بود: «ستاد ملی مقابله با کرونا بازگشایی سالن‌های سینما، تئاتر و موسیقی را مشروط به رعایت دستورالعمل‌های بهداشتی و استفاده از حداکثر ۵۰درصد ظرفیت دراختیار، از اول تیرماه اعلام کرده است.» در انتهای این خبر شرایط بازگشایی آموزشگاه‌های موسیقی و سالن‌های کنسرت هم به‌صورت دستورالعمل در چند بند آمده بود که آنها هم به این شرح است:
«۱- در مقطع بازگشایی و تا اعلام وضعیت سفید قطعی، ظرفیت فروش بلیت برای هر سالن تا سقف ۵۰درصد مجاز است. ۲- لازم است هنگام ورود و خروج تماشاچیان و حضور در سالن انتظار، فاصله‌گذاری ایمن رعایت شود. ۳- در دسترس‌بودن مایع ضدعفونی‌کننده برای مراجعه‌کنندگان الزامی است. ۴- ضدعفونی کامل سینما و سالن‌ها طبق دستورالعمل اعلامی وزارت بهداشت هر روز یک‌بار الزامی است.
۵- بوفه‌های سینما و سالن‌های هنری و آموزشگاه‌ها موظف به رعایت حداکثر موازین بهداشتی بوده و مجاز به عرضه مواد غذایی، تنقلات و نوشیدنی به‌صورت فله نیستند.
۶- تمامی هنرجویان آموزشگاه‌ها از وسایل آموزشی اختصاصی استفاده کنند.۷- استفاده از دستکش و ماسک در محیط سالن‌های سینمایی، هنری و آموزشگاه‌ها برای کارکنان، هنرجویان و مراجعان الزامی است. ۸- با سینماها، سالن‌های هنری و آموزشگاه‌هایی که رعایت دستورالعمل‌ها را نداشته باشند، نسبت به تعطیلی آنها اقدام خواهد شد. ۹- ادارات کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان‌ها مکلف به نظارت دقیق بر اجرای دستورالعمل‌ها خواهند بود.»
البته پیش از این وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در نامه‌هایی جداگانه خطاب به وزرای بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، بر تسریع لزوم بازگشایی مراکز فرهنگی و هنری با هدف توجه به معیشت اصحاب فرهنگ و هنر و جلوگیری از ضرر و زیان صاحبان کسب‌و‌کارهای فرهنگی و هنری تاکید کرده بود. اما بعد از این خبر سوال‌ها بیشتر شده بود؛ اینکه سیستم بلیت‌فروشی و فاصله‌گذاری صندلی‌ها به چه شکل است یا اینکه اصلا چنین نکاتی تا چه حد در سالن‌ها قابلیت اجرایی دارند، از نکات مورد بحث بود. ماجرای دیگر دستمزد نوازنده‌ها و خواننده‌ها و سود و ضرر تهیه‌کنندگان بود که به‌هر‌حال صنعت موسیقی ما را می‌چرخانند.
بدون شک تابستان فصلی است که مارکت موسیقی هرسال برای رسیدنش لحظه‌شماری می‌کند. فصلی که برای موزیسین‌ها و شرکت‌های موسیقی فصل برداشت است و حالا با گذشت چندماه از تعطیلی مراکز فرهنگی و سالن‌های کنسرت و بعد از ضرر‌های هنگفت میلیاردی که گریبانگیر گردانندگان این صنعت شده، بعید است که بخواهند تابستان را هم از دست بدهند.
نهایتا اینکه سه‌روز پیش محسن رجب‌پور، مدیرعامل انجمن صنفی تولیدکنندگان آثار شنیداری جزئیات اجرای این طرح را اعلام کرد: «نحوه فروش بلیت به این ترتیب است که هر گروه یا خانواده‌ای که از سایت‌ها نسبت به خرید بلیت اقدام کنند، به‌صورت خودکار دوصندلی از چپ و دوصندلی از سمت راست آن گروه فروخته نخواهد شد. سالن‌های موسیقی و شرکت‌های برگزارکننده هم تمهیدات لازم برای مسائل بهداشتی و ضدعفونی را اندیشیده‌اند.
با شرایط کنونی قرار است اجاره سالن‌های موسیقی هم ۵۰درصد کمتر از گذشته باشد. در تمامی هزینه‌های کنسرت نظیر دستمزد خوانندگان و سایر موارد هم محاسبات با کسر ۵۰درصد لحاظ خواهد شد. اما در شرایط برگزاری جدید کنسرت‌ها، دستمزد نوازنده‌ها کسر نمی‌شود.» او درخصوص جزئیات برگزاری کنسرت‌های موسیقی در شهرستان‌ها با شرایط جدید هم به این نکات اشاره کرد: «کنسرت‌های شهرستان‌ها هزینه‌های جانبی نظیر رفت‌و‌آمد و اقامت گروه را دارد.
از سوی دیگر اصولاً دستمزد اغلب نوازنده‌ها در شهرستان‌ها کمتر از تهران است. به همین‌دلایل شرایط برگزاری کنسرت‌های موسیقی در شهرستان‌ها پیچیده‌تر است و احتمال دارد در اغلب شهرستان‌ها فعلاً کنسرتی برگزار نشود.»
با تمام این حرف‌ها و فرض بر اجرای موبه‌موی این نکات همچنان دوسوال مهم باقی می‌ماند؛ یکی اینکه سیستم دستمزد خواننده‌ها با یکدیگر تفاوت دارد. بعضی از خواننده‌های حال حاضر مارکت با وجود شهرتشان دستمزد‌هایی بسیار پایین می‌گیرند که نیمی از آن تقریبا برای خواننده نمی‌صرفد و احتمال بروز مشکلات برای خواننده و تهیه‌کننده در شرایط کرونایی کم نیست.
نکته دوم اینکه اگر قرار باشد کنسرت‌های شهرستان برگزار نشود، احتمالا برای جبران آن ترافیک عجیبی در کنسرت‌های تهران پیش می‌آید که می‌تواند برای شرکت‌ها و ارگان‌های برگزارکننده هم مشکل‌زا باشد. ضمن اینکه اگر قرار باشد تنها نیمی از سالن پر شود، کنسرت‌گذاران برای جبران این کمبود طبعا تعداد سانس‌ها را افزایش می‌دهند. اما در هرحال شاید چرخیدن نصفه و نیمه این صنعت بهتر از نچرخیدن آن باشد و باید دید که این طرح در اجرا چه سمت‌و‌سویی به خود می‌گیرد.
