برندهها و بازندههای تلویزیون در ماه رمضان
روزنامه هفت صبح، وحید سعیدی/ احمد رنجبر/ مرجان فاطمی | این پرونده جمعبندی عملکرد شبکههای مختلف تلویزیون در ماه مبارک رمضان ۹۹ است. میدانیم و پیشتر هم نوشتیم که شرایط تلویزیون در رمضان امسال خاص است. از یکسو فاصله نوروز و رمضان کم بود و پرکردن آنتن، یک برنامهریزی مفصل میطلبید. از آنطرف کرونا روی تولیدات سایه انداخت و کار را برای برنامهسازان و سریالسازها سخت کرد. به همینخاطر است که شبکه سه نتوانست سریال اصلی خود را به آنتن برساند و دستش از «عصر جدید» کوتاه ماند. در همین شرایط سخت اما برنامهسازان کاربلد، بهخوبی گلیم خود را از آب بیرون کشیدند و توانستند طیف زیادی از بینندهها را با خود همراه کنند. خیلیها هم در این آزمون ناموفق بودند تا بازهم شاهد بازندههای زیادی در رمضان امسال باشیم.
*** برنـدهها
وضع آنقدر هم بد نیست! همین که میتوان ۱۱برنده برای ماه رمضان ۹۹ انتخاب کرد، یعنی تلویزیون تا حدودی موفق عمل کرده است. در رمضان امسال پژمان جمشیدی غافلگیرکننده ظاهر شد و وجهی تازه از بازیگریاش را به رخ کشید. دیگر بازیگران سریال «زیرخاکی» هم موفق عمل کردند. درباره ژاله صامتی نوشتهایم اما حیف است از بازی خوب گوهر خیراندیش و هادی حجازیفر یاد نکنیم. محسن چاوشی دو قطعه دلنشین برای «ماه من» خواند و طرفدارانش را راضی نگه داشت. رمضان امسال بازهم غافلگیری دارد؛ از جمله اجرای خوب رسالت بوذری. او هم وجهی تازه از خود ارائه کرده است. درباره آنها و نیز دیگر برندههای رمضان ۹۹ در این بخش پرونده نوشتهایم و راز موفقیت هرکدام واکاوی شده است.
*** بازیگرمرد | پژمان جمشیدی
پلههای موفقیت را بهسرعت پیمود و اجازه نداد در یک نقش خاص کلیشه شود. پژمان جمشیدی بعد از سریال «پژمان» به حوزههای مختلف بازیگری سرک کشید و ذرهذره تجربه اندوخت. او بهواسطه بازی در نقشهای مختلف و حضور مستمر روی صحنه، حالا تبدیل به بازیگری شده است که کارگردانها میتوانند با خیال راحت به او تکیه کنند. جلیل سامان، کارگردان سختگیری است و بهراحتی راضی نمیشود نقش اول سریال خود را به هرکسی بسپارد.
این یعنی جمشیدی به درجه بالایی از توانایی در بازیگری رسیده. پیشتر نوشتیم که «زیرخاکی» فاز جدیدی در کارنامه بازیگری پژمان جمشیدی است. حالا مخاطب گسترده تلویزیون میداند که او یک بازیگر حرفهای است که از پس هر نقشی برمیآید. خاصه اینکه نقشهای کمدی او باهم متفاوت هستند. کاراکتر فریبرز باغبیشه در «زیرخاکی» مردی ساده است که ناخواسته در موقعیت یک انقلابی قرار میگیرد! رفتارهای متضاد او عامل خنده است اما همه امتیاز جمشیدی به این نکته برنمیگردد.
او لحظهلحظه حالتهای فریبرز را طوری شکل داده است که یادمان میرود با بازیگر مواجهیم و گویی این خود کاراکتر است که مقابل ما قرار گرفته! او و جلیل سامان تسلط کامل بر ریزهکاریهای شخصیت داشتهاند. اغراق نیست اگر بگوییم معدود بازیگرانی میتوانند شخصیت فریبرز را اینگونه جذاب ارائه کنند. شخصیتی که خود جمشیدی برای آن طراحیها داشته و تکیهکلام جذاب «کجای کاری تو؟!» و نوع حرکات را به آن الصاق کرده.
*** خواننده تیتراژ | محسن چاوشی
در رمضان امسال صدای محمد معتمدی در سریال «سرباز» و احسان خواجهامیری در سریال «بچه مهندس۳» شنیده شد و مورد استقبال هم قرار گرفتند. با اینحال برگ برنده اصلی را محسن چاوشی رو کرد که برای ویژهبرنامه افطار شبکه سه، دوقطعه خوانده است: «ضمیر خودسر» و «طاق ثریا». هر دو اثر را پیشتر تحلیل کردیم و دلایل موفقیت آنها را برشمردیم.
صدای او در قطعه «ضمیر خودسر» حالت رمنس دارد؛ او این قطعه را به شکل شعرواره خوانده و ریتم خاصی را آهنگساز بر کلام مترتب نمیکند. این روانخوانی باعث میشود شنونده احساس کند در موسیقی هم قصهوارهای جریان دارد. ابتدای این موسیقی عودنوازی به سبک عربی میشنویم که همیشه گوشهای مردم با این الحان آشنا بوده است. بعد از آن، عود و پیانو میآید و وقتی دونوازی شکل میگیرد، صدای خواننده است که غالب میشود و بهتدریج تبدیل به موسیقی راک میشود.
چاوشی یک پاپخوان ساده نیست بلکه بهواسطه توانایی ذاتیاش میتواند در یک قطعه کوتاه بهخوبی ترکیببندی کند. خواننده لغات ترانه را آنقدر مطمئن ادا میکند که مفهوم آن در ذهن مخاطب بهدرستی مینشیند. . دیگر قطعه چاوشی یعنی «طاق ثریا» با مطلع «من جلد تو هستم بر بام تو هستم» شروع میشود. در این قطعه آنچه بارز است، سوز و گدازی عارفانهای است که در صدا شنیده میشود. چاوشی صدای خود را با حالت راز و نیاز و مناجات با خدا هماهنگ کرده است.
*** برنامه افطار| زندگی پس از زندگی
شبکه چهار، رمضان امسال دست به یک نوآوری زد و ویژهبرنامه افطار خود را متفاوت از دیگران روانه آنتن کرد. این شبکه سراغ تجربیات آدمها از مرگ رفت و با کسانی که لحظه مرگ را تجربه کردهاند، به گفتوگو نشست. این ایده، جذاب است و ابتدا به ساکن میتواند مخاطب را جذب کند. «زندگی پس از زندگی»، کتاب «سیاحت غرب» را یادآور میشود که سرنوشت ارواح پس از مرگ به قلم آیتالله آقانجفی قوچانی است.
آن کتاب در زمان انتشار با استقبال فراوان مواجه شد اما برخی هم بودند که نظرات مساعدی دربارهاش نداشتند. «زندگی پس از زندگی» هم چنین موقعیتی داشت. برخی مخاطبان با اشتیاق پای صحبت مهمانها نشستند تا در تجربه عجیب آنها شریک شوند. عدهای هم معتقد بودند چرا باید پیش از افطار با یک برنامه رعبآور مواجه شد! هرچه هست، «زندگی پس از زندگی» ایدهای نو در تلویزیون بود.
*** بازیگر زن | ژاله صامتی
بازیگری است که در کارنامهاش نقش متوسط به سختی میتوان پیدا کرد!ژاله صامتی به دلیل وسواس در انتخاب و نیز تلاش مضاعف در بازیگری به جایگاهی دست یافته که وقتی نقشی به او میرسد نتیجهاش متفاوت از همه نقشهای کارنامهاش میشود.این بازیگر در«زیرخاکی» نقش پری را بازی کرد؛زنی بیسواد و متعلق به خانوادهای کاملا سنتی که عاشق همسرش فریبرز است.
از نظر سنی، شخصیت پری جوانتر از صامتی است و کارگردان برای ایجاد تناسب، چهره او را شادابتر و چهره جمشیدی را پختهتر کرده است.اهمیت بازی او صرفا به تغییر سن نیست بلکه به تسلط حیرت آمیزش بر جزئیات کاراکتر برمیگردد. صامتی میداند حالتهای مختلف شخصیت را چطور منتقل کند که برای مخاطب ملموس و «دوست داشتنی» باشد. او حواسش به جزئیترین حرکات است،از نوع نگاه کردن تا لب گزیدن و حرکات بدن و لحن گفتار.